เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่95 จักรพรรดิเคลื่อนไหว 3
ณ..พื้นที่ห่างไกลออกไป
” นี้มันเกิดบ้าอะไรขึ้น !! ” ชายร่างสูงใหญ่สวมใส่ชุดเกราะสีเงินลวดลายโบราณมีการลงขระบางอย่างไว้ที่ตัวชุดเกราะทำให้ดูน่าหลงไหลและเกรงขามไปในเวลเดียวกัน…
” เรียนท่านแม่ทัพ!! ทางฝ่ายที่เชี่ยวชาญด้านธาตุต่างๆของเรานั้นได้ผลสรุปว่า ร่องลอยที่เห็นอยู่นี้เป็นธาตุไฟบริสุทธิ์สูง!! แบบที่ไม่เคยพบเคยเจอมาก่อนในรอบหนึ่งพันปี!! ” ทหารชั้นผู้น้อยกล่าวพลางอธิบาย..
” อะไรนะ!! ธาตุไฟบริสุทธิ์สูง อย่างงั้นรึ..ไม่มีทางเลยที่มนุษย์จะทิ้งร่องรอยเปลวเพลิงสีแดงฉานราวกับเพลิงโลหิตนี้ไว้เป็นเส้นทางยาวขนาดร่องรอยที่เหลืออยู่ยังเป็นทิ้งความกดดันอันมหาศาลเอาไว้เกรงว่า..คงจะเป็นอสูรหรือไม่ก็ปีศาจชั้นสูงเป็นแน่!! ”
ขณะนั้นเองมีทหารชั้นผู้น้อยอีกสองสามคนวิ่งหน้าตั้งกันมาก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก..
” ระ..เรียนท่านแม่ทัพ..ล่องลอยได้ขาดหายไปแล้วซึ้งล่องลอยนั้นได้สิ้นสุดลง ณ เส้นแบ่งทวีป ซึ้งทวีปที่ถัดไปก็คือ ทวีป มืด!! ขอรับ ”
เมื่อแม่ทัพเกราะสีเงินได้ยินเช่นนั้นก็ใบหน้าเคร่งขรึมในทันที..
” สั่งการลงไป!! ติดต่อฝ่ายข่าวกรองและฝ่ายเฝ้าระวังภายในทวีปมืด..เตรียมรับศึกตลอดเวลาหากเกิดเรื่องไม่คาดคิดข้าจะเป็นคนนำทัพด้วยตัวเอง.. ”
เหล่าทหารทั้งหมดต่างรับคำสั่งและเร่งเตรียมความพร้อมอย่างถึงขีดสุด..ภายในแววตาของแม่ทัพผู้นี้ที่ผ่านศึกสงครามและการฆ่าฟันมาอย่างโชคโชนครั้งนี้กลับมีแววตาที่สั่นกลัวอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน..ก่อนจะกล่าวถ้อยคำบางอย่างออกมาพลางจดจ้องไปยังค่ำคืนอันมืดมิดและดวงจันทร์สีเลือด!!
” ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นเลย… ”
………………………………………..
ณ.โรงเตี้ยม ที่ไป๋หลงพักอยู่นั้น ภายในห้องนั้นตอนนี้ กำลังเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น…
” เป็นแบบเดียวกับที่ข้าคิดไว้ไม่มีผิดดวงตานั่นดวงตาของฟามีพลังในการสะกดพลังของผู้ที่ถูกมอง!!และถ้ายิ่งสัมผัสโดนตัวจะมิอาจใช้พลังได้แม้แต่น้อย…ดีนะที่ข้าสังเกตุความผิดปกติได้จึงใช้โซ่ตรวนอักขระตรึงไว้!! ”
ไป๋หลงกล่าวอธิบายพลางปาดเหงื่อเย็นที่ไหลออกมา…
” นายท่านดวงตาของแม่สาวเอลฟ์นั่นเป็นดวงตา…ที่มีแต่เชื้อราชวงศ์ที่แท้จริงเท่านั้นถึงจะมีได้ว่ากันว่าเมื่อยามจันทราสีเลือดเผ่าเอลฟ์จะไร้ซึ้งคู่เปรียบ ดังนั้นเผ่าเอลฟ์ส่วนใหญ่ในอดีตจึงถูกตามล่า ทำให้ต้องย้ายถิ่นฐานไปอยู่ในป่าลึก..และสร้างประเทศเป็นของตนเองขึ้น จนเวลาล่วงเลยมาถึงปัจจุบันเผ่าเอลฟ์ก็ยังเป็นที่หวาดหวั่นเมื่อยามจันทราสีเลือดเท่านั้น ในอดีตนั้นว่ากันว่าเผ่าเอลฟ์รุ่นแรกได้ทำความดีความชอบไว้จึงได้รับพรจากกองค์เทพสูงสุด นี้อาจจะเป็นที่มาของดวงตานั่นก็เป็นได้!!… ” จี้กงกล่าวอธิบายขึ้น เมื่อไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็เหลือบหันไปยังดวงตาจันทร์เสี้ยวสีแดงภายนัยตาทั้งสองข้าง..
” ไว้ถึงช่วงเช้าหลังจากข้ากลับมาจากบททดสอบข้าจะมาถามเรื่องนี้อีกครั้งด้วยตนเอง..พวกเจ้าแยกย้ายกันไปนอนได้แล้ว ส่วนฟา ข้าให้เป็นหน้าที่ของเจ้าเมื่อถึงรุ่งเช้าปลดโซ่ตรวนอักขระให้นางด้วย…
” ขอรับ..นายท่าน ” จี้กงกล่าวตอบรับคำสั่ง
แต่อยู่ๆฟาก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แตกต่างออกไปเพราะโดยปกติแล้วฟาจะไม่สามารถคุมสติหรือพลังของตัวเองได้แต่ในครั้งนี้มันแตกต่างออกไป…
” จงระวังเงาเอาไว้ให้ดี!! ”
หลังจากสิ้นประโยคฟาก็อยู่ในสภาพไร้สติเช่นเดิม..
ไป๋หลงเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกแปลกประหลาดขึ้นมาราวกับฟาต้องการสื่อถึงบางอย่างที่เป็นอันตรายอย่างใหญ่หลวง…
อู้เฉียงกลับมายังห้องของตนและเร่งฝึกฝีมือภายในโลกห้วงจิตของตนโดยมีเฟิงหวงเป็นผู้สอน…
ส่วนไป๋หลงกลับมาถึงห้องอยู่ๆ หนังสือกระบวนท่าแห่งราชันย์!! ก็หลุดออกมาจากแหวนมิติและลอยอยู่เบื้องหน้าไป๋หลงหนังสือสาดแสงสีทองบริสุทธิ์ไปทั่วหน้าหนังสือถูกเปิดเรื่อยจนในที่สุดก็ช้าลงและหยุดลงก่อนจะเผยให้เห็นถึงเนื้อหาภายใน..
” กระบวนท่าราชันย์ที่สาปสูญ หัตถ์ราชันย์!! “