เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 1022
เขาเป็นผู้แข็งแกร่งแดนแปรเทพอย่างแท้จริง!
“นายคือคนที่ตระกูลเย่ฟอเรนท์ส่งมาอย่างนั้นเหรอ?”
เมื่อได้ยินแบบนั้น
ดาร์กไนท์พลันหันไปมองที่หยางเฟิงในทันที
ตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาได้เห็นหยางเฟิงนั้น เขาก็รับรู้ได้ถึงภัยอันตรายโดยสัญชาตญาณได้ในทันที นั่นจึงทำให้ร่างกายของเขารู้สึกตึงเครียดขึ้นมาไม่น้อย!
ดาร์กไนท์พูดออกมาด้วยเสียงแหบห้าวว่า “ถูกต้อง ฉันคือดาร์กไนท์ ที่รู้จักกันในนามนักฆ่ารัตติกาล!”
“ฉันได้รับคำสั่งให้มาฆ่าแก! หลังจากที่ฉันฆ่าแกได้สำเร็จแล้ว ฉันจะใช้เลือดล้างไปทั่ว เฟิงเมิ่ง กรุ๊ปและทำให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปทั้งหมดหายไปจากโลกนี้ซะ!”
ดาร์กไนท์พูดขึ้นมาเบาๆ
สำหรับคนที่แข็งแกร่งเช่นหยางเฟิงนั้น เขากลับพูดขึ้นมาด้วยความเคารพอย่างแท้จริง
และเหตุผลที่ดาร์กไนท์ไม่ฆ่าเถียนเฟยก่อนนั้น
นั่นเป็นเพราะว่า เขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับเถียนเฟยเลยแม้แต่น้อย
เขาต้องการแค่ฆ่าหยางเฟิงเท่านั้น
สำหรับเถียนเฟยแล้ว เขาสามารถทำลายได้เพียงแค่การสะบัดนิ้วครั้งเดียว!
เมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้น
การแสดงออกของหยางเฟิง จึงเปลี่ยนไปเล็กน้อย
ดี!
นับว่ามีจุดมุ่งหมายที่ดี!
เป็นคำขู่ที่น่ากลัวมาก!
บุคคลเช่นดาร์กไนท์นั้น ไม่ควรปล่อยเอาไว้เป็นอันขาด
นับว่าเป็นคนที่ชื่นชอบการกระหายเลือดอย่างแท้จริง!
หากรู้ว่า บริษัทสาขาหู้ไห่เป็นเพียงแค่สาขาหนึ่งเท่านั้น แต่ในบริษัทก็มีพนักงานอย่างน้อยสองถึงสามพันคนเช่นกัน
หากเป็นอย่างที่ดาร์กไนท์พูดขึ้นมาจริง ๆ ว่าตนเองจะนองเลือดบริษัทสาขาหู้ไห่นั้น?
เถียนเฟยพูดไม่ผิดเลยแม้แต่น้อย
ดาร์กไนท์ก็คือคนบ้าดี ๆ นี่เอง!
เป็นไอบ้าคนหนึ่งเท่านั้น!
จู่ ๆ
กลิ่นอายแห่งจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัว พลันแผ่ออกมาจากร่างของหยางเฟิงในทันที
ไอสังหารที่แท้จริงต้องเป็นแบบนี้
อุณหภูมิโดยรอบพลันลดลงอย่างรวดเร็ว
เพียงครู่เดียวเท่านั้นอุณหภูมิในห้องโถงทั้งหมดก็ลดลงถึงจุดเยือกแข็งที่สุด!
“อยากจะฆ่าฉัน? ก็ต้องมาดูกันว่า แกจะมีความสามารถนั้นไหม?”
พูดจบ
หยางเฟิงพลันเคลื่อนตัวในทันที!
เมื่อเห็นหยางเฟิงพุ่งเข้ามาจะจัดการเขานั้น
ใบหน้าของดาร์กไนท์พลันเปลี่ยนไปอย่างช่วยไม่ได้
เขารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายจิตสังหารที่ปล่อยออกมาจากร่างของหยางเฟิงได้เป็นอย่างดี
กลิ่นอายสังหารที่รุนแรงเช่นนี้เกิดขึ้นได้จากการฆ่าคนมานับพันคนเท่านั้น!
ทว่าดาร์กไนท์กลับไม่รู้สึกกลัวเลยแม้แตjน้อย
เพราะเขาคือนักฆ่าเช่นกัน!
เนื่องด้วย เพราะเขาเคยฆ่าผู้คนมามากมายบนเกาะดาว!
ยิ่งกว่าการฆ่าคนนั้น
คือการที่เขาไม่เคยเกรงกลัวผู้ใด! “ในเมื่อแกรนหาที่ตายนั้น ฉันก็จะจัดให้ตามคำขอ!”
ฟึบ!
พูดจบ
ดาร์กไนท์ที่สลายร่างไปในพริบตาก็รีบพุ่งเข้าไปหาหยางเฟิงเช่นกัน
ปั้ง!
โครม!
โครม!
ทันใดนั้น พลังทั้งสองก็ปะทะกันอย่างรุนแรง
พร้อมกับเสียงการต่อสู้ที่ดังต่อเนื่องเป็นชุด
เสียงการต่อสู้ที่ดังสนั่น ทำให้อาคารทั้งหลังดูเหมือนจะพังทลายลงมา
ตู้ม!
ทันใดนั้น ร่างของดาร์กไนท์ก็บินตัวลอยกลับหัวออกไป
เขาคุกเข่าลงบนพื้นด้วยขาข้างเดียว พลางเงยหน้าขึ้นมามองไปที่หยางเฟิงอย่างไม่เชื่อในสายตาของตัวเอง
เขาที่มีพละกำลังขั้นผู้แข็งแกร่งแดนแปรเทพ. ถูกหยางเฟิงพัดโยนตัวลอยออกมางั้นเหรอ?
จะเป็นไปได้อย่างไร?
เขาไม่เคยพบกับคู่ต่อสู้ที่อยู่ในระดับเดียวกันมานานหลายปีแล้ว !
หยางเฟิงมองไปที่ดาร์กไนท์ พลางหัวเราะเยาะเย้ยออกมา “ทำไม ด้วยกำลังเพียงเล็กน้อยของแก? ดูเหมือนว่าฉายานักฆ่ารัตติกาลจะเป็นเพียงลมปากเสียแล้ว !”
“แกมันรนหาที่ตาย!”
เมื่อเผชิญกับการเสียดสีของหยางเฟิงนั้น ใบหน้าของดาร์กไนท์พลันเปลี่ยนเป็นสีแดงไปในทันที
เขาพลางขู่คำรามออกมาอีกครั้ง และพุ่งตัวเข้าไปหาหยางเฟิง
ตู้ม!
ทว่าในครั้งนี้
ดาร์กไนท์ที่เพิ่งจะรีบวิ่งไปจากนั้นทั่วร่างของคนก็กลับลอยกลับออกมาด้านนอกอีกครั้ง
ร่างของเขาพลันกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างจัง
ปั๊ก!
พร้อมกับกระอักเลือดออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำ
ดาร์กไนท์เงยหน้าขึ้นมามองด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด
เขารู้สึกยากที่จะเชื่อในสายตาของตัวเอง ลูกเขยของตระกูลเย่ในตงไห่จะมีความแข็งแกร่งมากขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?
ความแข็งแกร่งของหยางเฟิงที่อยู่ต่อหน้าเขานั้น เกินความคาดหมายของดาร์กไนท์ไปมาก!
“อีกครั้ง!”
ดาร์กไนท์ขู่คำรามออกมาอีกครั้ง
พร้อมกับกระโจนเข้าไปไปหาหยางเฟิง
ในฐานะนักฆ่ารัตติกาล เขาจะไม่มีวันยอมให้ตัวเองล้มเหลวเป็นอันขาด