เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 1035
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1035
“ฆ่า！”
“ฆ่า！”
ในขณะเดียวกัน
พลทหารสำนักเทพมรณะห้าพันนายก็ส่งเสียงโกรธคำราม
จากนั้นก็ชักมีดเหล็กที่เอวบุกเข้าไป
ชิ้ง！
ชิ้ง！
ชิ้ง！
……
ในชั่วพริบตา
สำนักเทพมรณะกับชนชั้นนำสำนักหงแปดพันก็ปะทะกันอย่างดุเดือด
เพิ่งจะปะทะก็เกิดเป็นมหาสงครามความเป็นความตาย
ทั้งสองฝ่ายไม่มีใครออมมือ！
เพราะสำหรับสำนักหงแล้ว พวกเขาเดินทางมาไกลพันลี้จึงไม่มีทางให้ถอยแล้ว！
มีเพียงเดินหน้าต่อไป จึงจะยืนหยัดในต้าเซี่ยได้
ถ้าถอยเพียงแค่ก้าวเดียว
เช่นนั้นพวกเขาก็จะประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเหมือนผู้อาวุโสสำนักหงอีกครั้ง ไม่มีโอกาสกลับมาต้าเซี่ยได้อีก！
ส่วนพลทหารแห่งเทพมรณะ การป้องกันประเทศเป็นหน้าที่ของพวกเขา
คนสำนักหงเหล่านี้ แต่ละคนเหมือนระเบิดเวลา
มายังต้าเซี่ย ต้องเป็นภัยคุมคามต่อต้าเซี่ยแน่
ดังนั้นภารกิจของพวกเขามีเพียงอย่างเดียว
ก็คือฆ่าคนของสำนักหงที่มีอยู่ให้หมด！
มีเพียงการฆ่าคนของสำนักหงให้หมด จึงจะช่วยตงไห่ให้รอดได้！ต้าเซี่ยจึงจะสงบปลอดภัย！
ดังนั้นการต่อสู้ของทั้งสองฝ่าย เพิ่งจะเริ่มก็แสดงให้เห็นถึงความดุเดือด
ทั้งสองฝ่ายแทบจะบ้าคลั่งกันแล้ว
นายฟันที！
ฉันฟันที！
เรียกได้ว่าเห็นเลือดทุกด้ามมีด！
อ๊าก！
อ๊าก！
อ๊าก！
เสียงฆ่าฟัน เสียงกรีดร้อง ดังสนั่นขึ้นทันที
“ฆ่า！ฆ่า！ฆ่า！”
กัศปะในเวลานี้แปลงร่างเป็นเทพมรณะ
มีดในมือ ตัดซ้ายบั้นขวา
ชนชั้นนำสำนักหงแต่ละคนตายด้วยมีของกัศปะ
“ฮ่า ๆๆ！”
“ดี ๆๆ！ข้ากลั้นไว้จนขึ้นรามาช่วงหนึ่งแล้ว พวกนายมาได้พอดีเลย ให้ฉันฆ่าให้หนำใจที！”
“คิดว่าเสือขาวเจ้าหมอนั่นรู้เข้า ต้องอิจฉาจนคลั่งแน่！”
กัสปะฆ่าอย่างเต็มสูบจนอดหัวเราะดัง ๆ ไม่ได้
แม้เทียบกับเจ้าเสือขาวจอมบ้านั่นแล้ว ที่กัศปะเชี่ยวชาญคือการป้องกัน แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ชอบการฆ่าฟัน！
นับตั้งแต่หลังจากการต่อสู้ในหมู่บ้านตระกูลเย่
กัศปะนำสำนักเทพมรณะตั้งฐานที่มั่นอยู่ตงไห่มาตลอด
อีกทั้งตงไห่อยู่เลียบทะเลตะวันตกเฉียงใต้ของต้าเซี่ย ไกลจากชายแดน แทบจะไม่มีสงคราม เขาจึงอดกลั้นไว้อยู่นานแล้ว
นึกไม่ถึงว่าเย่หรงเย่หรงจะพาชนชั้นนำสำนักหงแปดพันมา
ทำให้กัศประหาโอกาสระบายได้ในทันที
ตัวเขาในเวลานี้ เรียกได้ว่าเก่งกาจรอบด้าน
ส่วนเสือขาว ถูกหยางเฟิงส่งไปคุ้มกันผู้คุมกฎเก้าแห่งกุ่ยเหมิน ค้นหาที่ตั้งสำนักงานใหญ่จิ่วเหมิน ซึ่งไม่รู้ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่？
ถ้าเสือขาวอยู่ที่นี่ คงไม่ถึงตากัศปะได้เก่งรอบด้าน！
ในขณะเดียวกัน
แม้จำนวนคนของสำนักเทพมรณะจะน้อยกว่าชนชั้นนำ
แต่สำนักเทพมรณะเป็นกองทัพประจำการ อีกทั้งเป็นกองทัพที่ขึ้นตรงต่อหยางเฟิง
พลทหารที่เข้าสู่สำนักเทพมรณะแต่ละนาย ต่างเลือกมาจากกำลังพลนับพัน
บวกกับ การปักหลักอยู่ชายแดนมาหลายปี ทำศึกอาบเลือดกับหยางเฟิงมาหลายปี
ศัตรูที่ตายคามือพวกเขานับไม่ถ้วน
ร่างกายของทุกคนแทบจะสาดไอสังหารรุนแรงออกมาก
ลงมืออย่างเหี้ยมโหด เรียกได้ว่าถึงแก่ความตายได้
เรียกได้ว่า เจอกับสำนักเทพมรณะเป็นความซวยของคนสำนักหงแล้ว！
ในทางกลับกัน คนของสำนักหง
แม้จำนวนคนจะมากกว่า ถึงแปดพันคน！
แต่คนของสำนักหง ว่าไปแล้วก็เป็นแค่พวกไม่เอาไหนเท่านั้น
แม้จะต่อสู้เป็นปกติ
แต่ส่วนใหญ่ก้เป็นพวกแก๊งปะทะอาวุธ แย่งถิ่นกันอะไรพวกนี้
เป็นแค่การต่อสู้ของคนกี่ร้อยกี่พันคน อีกทั้งความดุเดือดก็ไม่สูง
จะเทียบกับสำนักเทพมรณะได้ยังไง？
ต่างรู้ดีว่าพลทหารแห่งสำนักเทพมรณะเคยผ่านสนามรบมาแล้ว