เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 1071
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1071
เย่หรงไม่เข้าใจว่า หยางเฟิงรู้สำนักยมบาลได้ยังไง?
ต้องรู้ว่าสำนักยมบาลนั้นเป็นองค์กรที่ลึกลับอย่างมาก
คนธรรมดาไม่สามารถรู้ได้เลย!
เห็นท่าทางของเย่หรง
หยางเฟิงก็รู้ว่า เย่หรงคือคนที่มาจากสำนักยมบาล!
หลังจากรู้ว่ามีชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรอยู่บนตัวเย่หรงแล้ว
หยางเฟิงก็เดาว่า เย่หรงเป็นคนของสำนักยมบาล
ปรากฏว่า เรื่องมันเป็นแบบนี้จริงๆด้วย!
“หึหึ!”
หยางเฟิงยิ้มอย่างดูถูก “ไม่ว่าคุณจะเป็นคนของสำนักยมบาลหรือไม่ วันนี้คุณไม่รอดแน่นอน!”
เมื่อได้ยิน
เย่หรงก็พูดด้วยสีหน้าโมโห “หยางเฟิง คุณคิดจริงๆเหรอ ว่าวันนี้คุณจะฆ่าฉันได้?”
เสียงพูดจบลง
บนตัวเย่หรงก็เผยความอาฆาตที่ทรงพลังออกมา
หยางเฟิงพูดด้วยสีหน้าเฉยชา “ฉันรู้ว่า ในห้องหนังสือของคุณยังมีผู้แข็งแกร่งแปรเทพคนหนึ่ง แต่เสียดาย เขาช่วยคุณไม่ได้หรอก!”
บูม!
ได้ยินแบบนี้
ร่างกายของเย่หรงก็สั่นสะท้านไปหนึ่งที
เขามองดูหยางเฟิงด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
หยางเฟิงรู้แม้ทั่งเรื่องนี้เลยเหรอ?
เย่หรงกัดฟันและถามว่า “คนที่ทรยศดาร์กไนท์นั้นบอกคุณเหรอ?”
ในอดีต ในมือเย่หรงมีสองผู้แข็งแกร่งแปรเทพ
หนึ่งในนั้นก็คือดาร์กไนท์!
แต่เสียดาย หันไปพึ่งพาหยางเฟิงในภายหลัง
ถ้าไม่ใช่ดาร์กไนท์บอกหยางเฟิง
หยางเฟิงจะรู้ได้ยังไงว่า ห้องหนังสือของตัวเองยังมีผู้แข็งแกร่งแปรเทพอีกคน?
“ชิ!”
หยางเฟิงพูดด้วยสีหน้าประชดประชัน “ไม่จำเป็นต้องให้ดาร์กไนท์บอกฉัน ถึงแม้คนนั้นจะซ่อนมันไว้อย่างดี แต่ฉันก็ยังรู้สึกถึงลมหายใจที่คลุมเครือบนตัวเขาได้”
“เห้อ!”
พูดอยู่ หยางเฟิงถอนหายใจเบาๆแล้วพูดว่า “เย่หรง จริงๆแล้วระหว่างพวกเราไม่มีความแค้นอะไรกันแต่แรกอยู่แล้ว จะโทษก็โทษลูกชายที่ไม่ได้เรื่องของคุณ เขามายั่วยุฉันครั้งแล้วครั้งเล่า และยังบังอาจดูถูกภรรยาของฉัน คุณคิดว่าฉันจะเก็บเขาไว้ได้อีกเหรอ?”
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง เย่หรงอดไม่ได้ที่อยากจะด่าดังลั่น
ลูกชายของเขาเย่หนานถูกหยางเฟิงฆ่าตายไปแล้ว
ตอนนี้หยางเฟิงจะพูดอะไรก็ได้!
แค้นแห่งการฆ่าลูก ไม่ยอมอยู่ร่วมโลกเดียวกัน!
บัญชีนี้ เขาจะสะสางกับหยางเฟิงให้รู้เรื่อง!
“หยางเฟิง คุณคิดว่าจะสามารถฆ่าฉันได้จริงๆเหรอ?”
เย่หรงยิ้มอย่างน่ากลัว
ทันใดนั้น
เงาหนึ่งปรากฏออกมาจากข้างหลัง
สองผู้แข็งแกร่งแปรเทพใหญ่ กำลังจับตามองหยางเฟิงไว้ในเวลาเดียวกัน!
ความดุร้ายบนใบหน้าของเย่หรงต้องปรากฏขึ้นมา “หยางเฟิง ฉันคิดว่าคนที่จะตายในวันนี้คือคุณ!”
เผชิญหน้ากับการบีบบังคับของสองผู้แข็งแกร่งแปรเทพใหญ่
หยางเฟิงยังคงนั่งอยู่ที่นั่น สีหน้าไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย
ไม่แม้แต่จะลุกขึ้นยืน
หยางเฟิงเงยหน้าขึ้น มองเย่หรง ส่ายหัวแล้วพูดว่า “เย่หรง ฉันรู้สึกเสียใจกับคุณจริงๆ! ไม่ว่ายังไงคุณก็เป็นผู้นำของตระกูลเย่ เป็นผู้อาวุโสของสำนักหง ถึงฆาตแล้วคุณยังไม่รู้ตัวอีก? คุณนี่เป็นคนโง่คนหนึ่งจริงๆ!”
เมื่อได้ยิน
เย่หรงตกตะลึง
เขาไม่เคยเห็นคนเย่อหยิ่งอย่างหยางเฟิง!
เขาหน้าแดงแล้วพูด “หยางเฟิง คุณกำลังพูดบ้าอะไรอยู่?”
เสียงพูดจบลง
ความโมโหของเย่หรงเพิ่มมากขึ้น
ความอยากลงมือ ลงตัวพอดี
ในขณะที่เขาเตรียมจะลงมือ ก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นกะทันหัน
ชึ่บ!
จู่ๆ
กริชเล่มหนึ่งแทงเข้าที่หลังของเขาโดยไม่ได้ตั้งตัว
ทันใดนั้นสีหน้าเย่หรงเปลี่ยนไปอย่างมาก
เขาหันหน้าไป บนหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
ไม่รอให้เย่หรงดึงสติกลับมา
มีเสียงแทงอีกหนึ่งที
ฝ่ายตรงข้ามใช้แรงดึงกริชออกมา
เลือดสดกระเด็นออกมา
ทันใดนั้น เลือดก็เปื้อนเสื้อผ้าของเย่หรงเต็มเลย