เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 151

“ฮ่า ๆ ๆ！”เฉ่าปิงจับไหล่เจี้ยนเฟิงพลันยิ้มกล่าวว่า“กูรู้สึกถูกชะตากับมึงว่ะ ไป คืนนี้กูเลี้ยง！”
พาราเมาท์
สถานบันเทิงที่ดีที่สุดในหู้ไห่ ！
เวลานี้ในห้องวีไอพีของพาราเมาท์
นอกจากเฉ่าปิงกับเจี้ยนเฟิงแล้วยังมีคุณชายวัยหนุ่มคนหนึ่ง
ชายวัยหนุ่มผู้นี้นามว่าหวงเทียน คือคุณชายตระกูลหวง ซึ่งเป็นตระกูลหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่
ตระกูลหวงนับว่าเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงใหญ่โต
ลือกันว่า บรรพบุรุษของตระกูลหวง ผู้ที่ชื่อหวงจินหรงเป็นหนึ่งใน สี่บิ๊กบอสแห่งหู้ไห่
หวงเทียนเห็นใบหน้าบวมช้ำของเฉ่าปิงแล้วพลันตกตะลึง“หน้าคุณชายเฉ่าไปโดนอะไรมา？”
เฉ่าปิงดื่มเหล้าหนึ่งแก้ว ก่อนจะกล่าวด้วยหน้าเศร้าสลดว่า“อย่าเอ่ยถึงเลย วันนี้ผมโดนตบหน้าสามที”
“อะไรนะ?” หวงเทียนถามด้วยใบหน้าตะลึงงัน“มีคนกล้าตบหน้าผู้ที่เป็นถึงนายน้อยแก๊งเขียวในหู้ไห่หรือ？”
เพราะปกติเฉ่าปิงจองหองเผด็จการในหู้ไห่เสมอมา
กระทั่งหวงเทียนที่เป็นทายาทผู้มีอิทธิพลในหู้ไห่ก็ไม่กล้าสามหาวกับเฉ่าปิง
ตอนนี้มีคนกล้าตบหน้าเฉ่าปิง มันเป็นข่าวอึกทึกใหญ่โตทีเดียว
เจี้ยนเฟิงที่อยู่ด้านข้างก็ตกตะลึงพรึงเพริด
เขาก็คิดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าตบหน้าเฉ่าปิงเช่นกัน
ที่เฉ่าปิงนัดตนมา คงไม่ใช่แค่ดื่มสำมะเลเทเมาเท่านั้น！
สีหน้าเฉ่าปิงซีดขาว กล่าวว่า“พูดถึงเรื่องนี้ กูก็โมโหนัก วันนี้กะจะเล่นเฟิงชิงหวูสักหน่อย แต่จู่ ๆ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งโผล่ขึ้นมา พวกมันไม่เพียงแต่ทำร้ายลูกน้องผมเท่านั้น ยังตีผมอีกต่างหาก มันเกินไปแล้ว！”
เฟิงชิงหวู คือซูเปอร์สตาร์ทที่โด่งดังที่สุดในต้าเซี่ย
หวงเทียนรู้จักความชอบส่วนตัวของเฉ่าปิงด้านนี้ดี
“คุณเฉ่า พวกมันเป็นใคร?”
“ไม่รู้เหมือนกัน！แปลกหูแปลกตามาก คงไม่ใช่คนแถวนี้ ถ้าเป็นคนในท้องถิ่นคงไม่กล้าลบหลู่ผมหรอก！”
เฉ่าปิงมีความมั่นใจจุดนี้ดี
และฟังจากสำเนียงแล้ว พวกหยางเฟิงไม่ใช่คนหู้ไห่แน่นอน
ต้องเป็นคนต่างถิ่น ไม่รู้อิทธิฤทธิ์ของตน จึงกล้าลงมือกับตนเช่นนี้ เท่ากับรนหาที่ตายชัด ๆ！
หวงเทียนถามด้วยความสงสัย“คุณชายเฉ่าจะปล่อยไปง่าย ๆ อย่างนี้หรือ？”
เฉ่าปิงพูดด้วยน้ำโหเต็มท้อง“ตอนแรกผมอยากกลับไปขอความช่วยเหลือจากคุณพ่อผม แต่คิดไม่ถึงว่า พอกลับไปถึงก็โดนด่าเละซะไม่มี เลยชวนคุณมาดื่มแก้เซ็งไง？”
“คิก ๆ”
หวงเทียนหัวเราะเบา ๆ “คุณชายเฉ่าอยากให้คนช่วยล้างแค้นใช่ป่ะ？”
เฉ่าปิงกล่าว“ผมคิดแบบนี้จริง ๆ คุณชายหวง มิตรภาพระหว่างเรา ผมคิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม？”
หวงเทียนตบหน้าอกตัวเองพร้อมกับลั่นวาจาขึ้นมาว่า“คุณชายเฉ่าวางใจเถอะ เรื่องของคุณก็คือเรื่องของผม เดี๋ยวผมจะเรียกยอดฝีมือมาช่วยคุณแก้แค้นเอง！”
“ฮ่า ๆ ๆ งั้นก็ขอบคุณมากเลยนะ มา ผมขอดื่มคารว่ะหน่อย”
เฉ่าปิงหัวเราะเสียงดังคิกคัก จากนั้นก็ชนแก้วดื่มกับหวงเทียน
จากนั้นเฉ่าปิงก็เอ่ยกับเจี้ยนเฟิงว่า“คุณชายหวง ผมขอแนะนำเจี้ยนเฟิงให้รู้จักนะ เขาเป็นยอดฝีมือ เขาจะช่วยผมเอง”
เจี้ยนเฟิงรู้สึกไม่สบอารมณ์
เฉ่าปิงไม่เอ่ยปากถามความยินยอมสักคำ ทว่าก็มัดมือชกให้เขาช่วยเหลือ คิดว่าเขาเป็นไพ่หรือไง？
ทว่าตอนนี้อยู่ในสถานการณ์คับขัน เจี้ยนเฟิงจึงได้แต่พยักหน้า“แล้วแต่คุณชายเฉ่าจะสั่งการเลยครับ”
“คิกคิก” เฉ่าปิงหัวเราะเบา ๆ แตะไหล่เจี้ยนเฟิงแล้วกล่าวว่า“เจี้ยนเฟิง ถ้านายช่วยฉัน ฉันจะช่วยคุยเรื่องแก้แค้นแทนท่านสามกับพ่อให้”
ได้ยินดังนั้น เจี้ยนเฟิงก็กล่าวด้วยความซาบซึ้งกินใจ“ขอบคุณคุณชายเฉ่าครับ”
ช่วงเวลานี้ เจี้ยนเฟิงก็ได้แต่ฝากความหวังไว้ที่ตัวเฉ่าปิงแล้วแหละ
ในอดีตท่านสามเคยมีบุญคุณช่วยชีวิตเขาไว้