เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 160

เมื่อเห็นลูกสมุนนับร้อยของแก๊งเขียวพุ่งทะยานเข้ามา หยางเฟิงยังคงทำหน้าดูแคลนเหมือนเดิม
หยางเฟิงกินของหวานเสร็จก็พูดกับเย่เมิ่งเหยียนว่า“ที่รักรอแป๊บหนึ่ง ผมไปจัดการพวกขยะก่อน！”
ได้ยินดังนั้น เย่เมิ่งเหยียนก็พยักหน้าให้
เธอรู้ฝีมือของหยางเฟิงดี ดังนั้นจึงเป็นได้วิตกกังวลสักนิด
ชู่ว์！
แสงเงาหนึ่งแวบผ่าน
ร่างหยางเฟิงก็อันตรธานหายไปจากที่เดิม
ปัง！
ปัง！
ปัง！
……
เกิดเสียงดังขึ้น
ลูกสมุนของแก๊งเขียวถูกถีบบ้าง ชกบ้าง จากนั้นก็ลอยกระเด็นออกไป
ไม่ถึงหนึ่งนาที
ลูกสมุนน้อยร้อยของแก๊งเขียวก็นอนเกลื่อนกลาดบนพื้น ชนิดที่กระดุกกระดิกไม่ได้
“นี่มัน……”
ดูจนถึงตรงนี้
ทุกคนก็อ้าปากกว้างด้วยความตะลึง
จากที่คิดว่าหยางเฟิงต้องอนาถแน่
แต่ใครจะไปรู้ว่าหยางเฟิงจะเก่งกาจเพียงนี้
ลูกสมุนนับร้อยก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ตอนที่ดวงตาทั้งสองข้างหยางเฟิงจ้องไปยังเฉ่าปิง ได้สะท้อนแสงเย็นยะเยือกออกมา
“ฉันคิดว่าเก็บนายไว้ก็เป็นภัยสังคมเปล่าๆ วันนี้ฉันจะให้นายได้รับบทเรียนแบบจำฝังใจไปตลอดชีวิต”
พูดจบ
หยางเฟิงก็เดินเข้าไปหาเฉ่าปิงทีละก้าว
“อย่าเข้ามานะมึง อย่าเข้ามา”
เมื่อเห็นหยางเฟิงเข้ามา เฉ่าปิงก็ตะโกนด้วยความหวาดหวั่น
“กล้าทำร้ายนายน้อย ตาย”
หัวหน้ารักษาความปลอดภัยขบฟัน จากนั้นก็เตรียมสังหารหยางเฟิง
โครม！
หยางเฟิงปล่อยหมัดออกไป
หัวหน้ารักษาความปลอดภัยก็ลอยกระเด็นออกไปทันที
เมื่อเห็นภาพนี้ เฉ่าปิงก็สิ้นหวังถึงขีดสุด
หัวหน้ารปภ.คนนี้มีฝีมือระดับฮั่วจิ้ง
ทว่ากลับสู้หมัดเดียวของหยางเฟิงไม่ได้
ดูเหมือนเขาจะโชคร้ายเสียแล้ว！
เฉ่าปิงตะโกนเสียงดังลั่น“ไอ้เวร อย่ากำแหงนะ กูเป็นนายน้อยแก๊งเขียว ถ้ามึงกล้าลงมือกับกู พ่อกูไม่ปล่อยมึงแน่”
ได้ยินดังนั้น
หยางเฟิงก็ส่ายหัว
พวกลูกเศรษฐีเจอคนที่โหดกว่าตัวเองก็มักจะอ้าบารมีของพ่อมาข่มขวัญคนอื่น
“นายคิดว่าฉันจะกลัวนายน้อยแก๊งเขียวกระจอกๆหรือไง?”
พูดประโยคนี้จบ
หยางเฟิงก็ยกเท้าถีบใส่เป้ากางเกงเฉ่าปิง
“ไม่!!!”
เฉ่าปิงตะโกนด้วยความหวาดกลัว
ถ้าหยางเฟิงถีบโดนเป้าเมื่อไหร่ เขาก็ต้องกลายเป็นขันทีชั่วชีวิตแน่！
“หัวหน้าแก๊งเขียวมาถึงแล้ว”
เวลานี้นี่เอง เสียงเป็นการเป็นงานก็แว่วเข้ามา
จากนั้น
ลูกน้องแก๊งเขียวมากมายพุ่งเข้ามา
ชายวัยกลางคนสวมใส่ชุดจีนเดินเข้ามาด้วยความกระฉับกระเฉง
“พ่อ ช่วยผมด้วย”
เมื่อเห็นเฉ่าซือไห่
เฉ่าปิงก็คล้ายกับมีความหวังในการรอดชีวิต รีบตะโกนบอก
“หยุดนะ！”
เห็นหยางเฟิงจะถีบเป้ากางเกงเฉ่าปิง เฉ่าซือไห่ก็ตวาดเสียงดังอย่างเย็นยะเยือก
เชอะ！
หยางเฟิงหัวเราะเสียงเย็นเยียบ
เขาเหยียบแบบไม่ลังเล
ปัง！
กร๊อบแกร๊บ！
ทุกคนได้ยินเสียงไข่แตก
ทุกคนทำหน้าเหลือเชื่อ
หยางเฟิงทำให้เฉ่าปิงเป็นหมัน
แถมยังทำต่อหน้าหัวหน้าแก๊งเขียวอย่างเฉ่าซือไห่อีกด้วย？
เขาบ้าแล้วหรือไง？
อ๊าก！
เสียงต้องโหยหวนที่เจ็บเจียมตายดังขึ้น
เฉ่าปิงใช้สองมือปิดเป้ากางเกง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
เขารับรู้ถึงความระทมทุกข์ของเจ้าไข่น้อย
เห็นเหตุการณ์เช่นนี้
หวงเทียนกับหลินลี่ก็รู้ช่วงล่างเย็นจี๊ดขึ้นมา
พวกเขาสบตากัน
ต่างคนต่างเห็นความหวาดกลัวของอีกฝ่าย
หยางเฟิงเป็นคนบ้าชัดๆ！
เขาตอนเฉ่าปิง ทำให้เฉ่าปิงไร้ทายาทสืบวงศ์ตระกูล
นี่จะเป็นปฏิปักษ์กับแก๊งเขียวแบบให้ตายไปข้างใช่ไหม？
“มึง…”
เฉ่าปิงใช้นิ้วชี้ไปยังหยางเฟิง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
หยางเฟิงกล้าทำให้เขาเป็นหมัน？
นับจากนี้ต่อไป เขาจะต้องกายเป็นขันทีจริงๆ เหรอ？