เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 23

ดาวทองสี่ดวง แสดงให้เห็นว่าเขาเป็นพลโท
หลังจากเย่เมิ่งเหยียนเห็นเสือขาวแล้ว สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป
เพราะเธอจำได้อย่างชัดเจนว่าชายผู้นี้คือสหายร่วมรบของหยางเฟิง
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่เมิ่งเหยียนอดไม่ได้ที่จะมองหยางเฟิง
อย่างไรก็ตาม ขณะนี้สีหน้าของหยางเฟิงนั้นสงบนิ่ง
“ผมขอแนะนำตัว ผมเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการของห้าเขตทหารหลัก มีฉายาว่าเสือขาว และผมติดตามอยู่ข้างกายแม่ทัพเทพมรณะ”
เสือขาวเหลือบมองทุกคนด้วยสายตาดุดัน
“โอ้สวรรค์ ผู้ใต้บังคับบัญชาของแม่ทัพเทพมรณะนั้นเป็นพลโทจริง ๆ เหรอ?”
“คุณจะพูดไร้สาระทำไม? ต้องรู้ว่าแม่ทัพเทพมรณะนั้นเป็นแม่ทัพห้าดาวเพียงคนเดียวในประเทศต้าเซี่ย!”
“ว่าแต่ทำไมแม่ทัพเทพมรณะถึงไม่ปรากฏตัวออกมาล่ะ”
ผู้คนต่างกระซิบกระซาบ
เสือขาวเหลือบมองทุกคนและกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ความจริงแล้วแม่ทัพเทพมรณะมาถึงที่นี่นานแล้ว แต่เขาไม่ชอบงานเลี้ยงเช่นนี้มากนัก เป็นคนถ่อมตน และไม่ชอบเปิดเผยตนเอง”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์จนเกิดความวุ่นวาย
ทุกคนต่างกำลังมองหาแม่ทัพเทพมรณะ
ชั่วขณะหนึ่ง สายตาจำนวนไม่น้อยหันไปทางหยางเฟิง
ขณะนี้ หยางเฟิงสวมเครื่องแบบทหาร และเมื่อเขาปรากฏตัวนั้นร่างกายเต็มไปด้วยความพลานุภาพ
ตระกูลเย่ ตระกูลหลัน และตระกูลโจว สามตระกูลคุกเข่าต่อหน้าเขา
หรือว่าบุคคลนี้อาจเป็นแม่ทัพเทพมรณะ?
สายตาของเย่เมิ่งเหยียนมองไปที่หยางเฟิงเช่นกัน
สามีของตนเองเป็นแม่ทัพเทพมรณะที่มีชื่อเสียงระดับโลกจริงหรือ?
ขณะที่ทุกคนกำลังคาดเดา เสือขาวกล่าวเสียงดัง
“ทุกคนไม่ต้องมองหาแล้ว แม่ทัพเทพมรณะกำลังจับตาการเคลื่อนไหวของพวกคุณอยู่ วันนี้ผมจะเป็นประธานในงานเลี้ยง หากพวกคุณมีคำถามใด ๆ ก็สามารถถามผมได้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนเริ่มกล่าว
“ประธานเทียนหม่ากรุ๊ป ขอมอบโสมพันปีหนึ่งต้น ขอให้แม่ทัพเทพมรณะมีโชคลาภดุจทะเลบูรพา!”
“ประธานจินติ่งกรุ๊ป ขอมอบ BMW ทองคำบริสุทธิ์ ขอให้แม่ทัพเทพมรณะประสบความสำเร็จ!”
“ประธานเทียงฉงกรุ๊ป ขอมอบกระบี่หลงเฉวียนหนึ่งเล่ม และขอให้ชื่อเสียงของแม่ทัพเทพมรณะเกรียงไกรไปทั่วโลก!”
……
ทุกคนล้วนมอบของขวัญล้ำค่า
บางคนมอบโสมหลินจือ
บางคนมอบหินหยกทองคำ
บางคนมอบกระบี่กายสิทธิ์
ทุกคนต้องการที่จะได้รับความโปรดปรานจากแม่ทัพเทพมรณะ
เมื่อเห็นเช่นนี้ สีหน้าของเสือขาวเปลี่ยนไป
“ท่านแม่ทัพรับน้ำใจจากท่านแล้ว แต่ท่านแม่ทัพเป็นคนมั่งคั่ง และแม่ทัพไม่สนใจของพวกนี้!”
ทุกคนต่างนิ่งเงียบ
เป็นถึงแม่ทัพเทพมรณะ และเป็นเทพสงครามอันดับหนึ่งในประเทศต้าเซี่ย มีพลังอำนาจที่ไม่มีใครสามารถเทียบได้!
แล้วเขาจะสนใจสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร?
ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนก้มหน้าด้วยความละอาย
ขณะนี้ หยางเฟิงมองเย่เมิ่งเหยียนและกล่าวว่า “เมิ่งเหยียน คุณมีของขวัญจะมอบให้แม่ทัพเทพมรณะไม่ใช่หรือ?”
ห๊ะ!
เย่เมิ่งเหยียนเปล่งเสียงออกมา และกล่าวด้วยสีหน้าหมองหม่น “หยางเฟิง คุณกำลังพูดอะไร? ฉันไม่ได้เตรียมของขวัญมาเลย!”
“นี่คือของขวัญที่คุณเตรียมมาไม่ใช่หรือ?”
หยางเฟิงหยิบสุราดาวแดงกลั่นพิเศษออกมาหนึ่งขวดแล้วยื่นให้เย่เมิ่งเหยียน
“นี่เป็นของขวัญที่จะมอบให้แม่ทัพเทพมรณะเหรอ?”
เย่เมิ่งเหยียนมองสุราดาวแดงกลั่นพิเศษที่อยู่ในมือด้วยสีหน้ามึนงง
“หยางเฟิง คุณอย่าสร้างความวุ่นวายอีกเลย ถ้าทำให้แม่ทัพเทพมรณะขุ่นเคือง พวกเราก็จะต้องเดือดร้อน!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ หลันซินก็อดไม่ได้ที่จะดุ
เย่ไห่กล่าวด้วยสีหน้ากังวล “หยางเฟิง มอบสุราดาวแดงกลั่นพิเศษให้แม่ทัพเทพมรณะได้อย่างไร?”
หยางเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “คุณพ่อ คุณแม่ ความจริงแล้วพวกคุณไม่รู้ว่าแม่ทัพเทพมรณะชอบดื่มสุราดาวแดงกลั่นพิเศษเป็นอย่างมาก”
หลังจากนั้น เขามองไปที่เย่เมิ่งเหยียนและกล่าวว่า “เมิ่งเหยียน เชื่อผมเถอะ ไปมอบเถอะ!”
เย่เมิ่งเหยียนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ถือขวดสุราดาวแดงกลั่นพิเศษแล้วเดินออกไป
ขณะนี้หัวใจของหลันซินและเย่ไห่ตกลงไปที่ตาตุ่มแล้ว
ถ้าแม่ทัพเทพมรณะโกรธขึ้นมา ครอบครัวของพวกเขาต้องจบสิ้นอย่างสมบูรณ์
“ฉันมีของขวัญจะมอบให้แม่ทัพเทพมรณะ!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา เย่เมิ่งเหยียนกัดฟันกล่าว