เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 24

พรึบ!
สายตาของทุกคนหันไปมองเย่เมิ่งเหยียนและสุราดาวแดงกลั่นพิเศษที่อยู่ในมือ
“อะไรกันนี่? เธอมอบสุราดาวแดงกลั่นพิเศษให้แม่ทัพเทพมรณะจริง ๆ เหรอ?”
“เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ผู้หญิงคนนี้ใจกล้ามากเกินไปแล้ว?”
“จบสิ้นแล้ว คราวนี้เธอจบสิ้นแล้ว แม่ทัพเทพมรณะจะต้องโกรธอย่างแน่นอน!”
ทันใดนั้น สายตาของทุกคนมองเย่เมิ่งเหยียนด้วยความเห็นใจ
โอกาสยิ่งใหญ่เช่นนี้ แต่กลับมอบสุราดาวแดงกลั่นพิเศษให้แม่ทัพเทพมรณะแค่ขวดเดียวเท่านั้น นี่มันเป็นเรื่องตลกอะไรกันนี่?
ขณะเดียวกัน เย่เมิ่งเหยียนก้มศีรษะลง และสีหน้าเต็มไปด้วยความประหม่า
เธอรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก ถ้าไม่ใช่เพราะหยางเฟิง เธอก็ไม่กล้าเดินไปข้างหน้า
หลันซินและเย่ไห่รู้สึกสิ้นหวัง
คราวนี้ครอบครัวพวกเขาต้องจบสิ้นแน่นอน
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลันซินอดไม่ได้ที่จะมองหยางเฟิงด้วยสายตาดุดัน
ถ้าไม่ใช่เพราะหยางเฟิงบอกจะมอบสุราดาวแดงกลั่นพิเศษให้แม่ทัพเทพมรณะ สถานการณ์ก็จะเป็นแบบนี้?
“คุณมันเป็นฆาตกร คุณกำลังจะทำให้ครอบครัวของพวกเราต้องตาย!”
หลันซินกล่าวด้วยสีหน้าโกรธเคือง
เสือขาวเหลือบมองสุราดาวแดงกลั่นพิเศษที่อยู่ในมือของเย่เมิ่งเหยียน แล้วดวงตาของเขาก็เป็นประกาย
“คุณรู้ได้อย่างไรว่าแม่ทัพเทพมรณะชอบดื่มสุราดาวแดงกลั่นพิเศษ?”
ห๊ะ!
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่เมิ่งเหยียนเงยหน้าขึ้น
เสือขาวรับสุราดาวแดงกลั่นพิเศษมาจากมือเย่เมิ่งเหยียนและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ดีมาก แม่ทัพเทพมรณะจะต้องจำพวกคุณได้อย่างแน่นอน”
หลังจากนั้น เสือขาวชูสุราดาวแดงกลั่นพิเศษขึ้น แล้วเหลือบมองทุกคนแวบหนึ่ง
“คืนนี้ของขวัญทั้งหมดเทียบสุราดาวแดงกลั่นพิเศษขวดนี้ไม่ได้”
“พวกคุณนำของขวัญของตนเองกลับคืนไปเถอะ แม่ทัพเทพมรณะรับสุราดาวแดงกลั่นพิเศษขวดนี้ไว้เท่านั้น!”
อะไรกันนี่?
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนต่างแสดงสีหน้าตกใจ
แม่ทัพเทพมรณะรับเฉพาะสุราดาวแดงกลั่นพิเศษเท่านั้น?
นี่……
ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนไม่สามารถเข้าใจได้
แม่ทัพเทพมรณะไม่ต้องการ ทอง อัญมณี กระบี่ล้ำค่า…
ต้องการแค่สุราดาวแดงกลั่นพิเศษที่มีมูลค่าสองหยวนเท่านั้น?
เมื่อเห็นเช่นนี้ ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจ
ถ้ารู้แต่แรกก็จะซื้อสุราดาวแดงกลั่นพิเศษนำมามอบให้แม่ทัพเทพมรณะแล้ว
เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก
หยางเฟิงไม่ได้หลอกตัวเอง
แม่ทัพเทพมรณะชอบดื่มสุราดาวแดงกลั่นพิเศษจริง ๆ
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เธออดไม่ได้ที่จะมองเสือขาว
เห็นเพียงแค่เสือขาวขยิบตาให้เธอ
เย่เมิ่งเหยียนอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน
เป็นถึงพลโทสี่ดาว ไม่เพียงเป็นลูกน้องของแม่ทัพเทพมรณะเท่านั้น แต่ยังเป็นสหายร่วมรบของหยางเฟิงอีกด้วย
หรือว่าหยางเฟิงจะเป็น……
ทันใดนั้น ความคิดที่เหลือเชื่อก็ผุดขึ้นมาในสมองของเย่เมิ่งเหยียน
ขณะเดียวกัน สีหน้าของหลันซิน และเย่ไห่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
หลังจากหลันซินได้สติกลับมา สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
“โอ้ ลูกเขยที่ดีของแม่ คุณรู้ได้อย่างไรว่าแม่ทัพเทพมรณะชอบดื่มสุราดาวแดงกลั่นพิเศษ”
“ตอนนี้แม่ทัพเทพมรณะให้ความสำคัญต่อครอบครัวของพวกเราเป็นพิเศษ ต่อไปครอบครัวของพวกเราต้องเจริญรุ่งเรืองขึ้นอย่างแน่นอน”
หลันซินอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น
เย่ไห่ที่อยู่ด้านข้างรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
เมื่อสักครู่หลันซินยังดุหยางเฟิงว่าเป็นฆาตกร แต่ผ่านไปเพียงไม่กี่วินาที เขาก็กลายเป็นลูกเขยที่ดีไปแล้ว
การเปลี่ยนแปลงนั้นเร็วเกินไปแล้วมั้ง? หรือว่าหลันซินเคยไปฝึกการแสดงมาก่อน?
หยางเฟิงยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร เพราะเรื่องทั้งหมดนี้อยู่ในความคาดหมายของเขา
งานเลี้ยงสิ้นสุดลง
ทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับ
หยางเฟิงและคนอื่น ๆ เดินออกมาจากงานเลี้ยง
บริเวณประตู
คนตระกูลเย่และตระกูลหลันยังคงคุกเข่าอยู่
หยางเฟิงไม่ได้มองพวกเขา แต่เดินออกไปโดยตรง
เย่เมิ่งเหยียน หลันซินและเย่ไห่ เหลือบมองพวกเขาด้วยสีหน้าซับซ้อน แล้วเดินตามออกไป
หลังจากทุกคนจากไปกันหมดแล้ว
คนตระกูลเย่และตระกูลหลันยังคงคุกเข่าอยู่ที่ประตู
“เอาล่ะ พวกคุณลุกขึ้นได้แล้ว!”
“อย่ามาคุกเข่าอยู่ตรงประตูบ้านผม คนที่ไม่รู้จะคิดว่าบ้านผมนั้นมีงานศพ”
หม่าตงเดินออกมาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ