เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 257
เมื่อเสียงดังขึ้น
เฉียนหม่านถังและคนอื่นๆ ก็เข้าไปฆ่าเฉ่าซือไห่
พวกเขาหลายคนเป็นครึ่งปรมาจารย์และตอนนี้พวกเขากำลังโจมตีพร้อมกัน ซึ่งพลังยิ่งใหญ่มาก!
“เยี่ยม!”
เฉ่าซือไห่ไม่กลัวแต่กลับหัวเราะดังลั่น
รัศมีความดุดันแผ่ออกมาจากร่างของเขา
แดนปรมาจารย์!
เมื่อรู้สึกถึงลมปราณของเฉ่าซือไห่ ใบหน้าของ เฉียนหม่านถังและคนอื่น ๆ ก็ดูแย่มาก
บูม!
เสียงดังปั้ง
ไม่ช้าทั้งสองฝ่ายก็สู้กันอย่างดุเดือด
แม้ว่าเฉ่าซือไห่จะเป็นแดนปรมาจารย์
แต่เฉียนหม่านถังและคนอื่นๆ ล้วนเป็นครึ่งปรมาจารย์
ดังนั้นจึงไม่สามารถล้มได้ในเวลาอันรวดเร็ว!
“ข้าอยู่นี่!”
ในช่วงเวลาที่สำคัญนี้
จ้าวเทียนหลงผู้นำตระกูลจ้าวบุกเข้ามาพร้อมกับคนกลุ่มใหญ่
“ผู้นำตระกูลจ้าว ในที่สุดท่านก็มาถึงแล้ว!”
เมื่อเฉียนหม่านถังเห็นจ้าวเทียนหลงแล้วก็ตะโกนด้วยความดีใจ
จ้าวเทียนหลงหัวเราะดังลั่นและพูดว่า: “ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเราทั้งหมดเป็นหกตระกูลใหญ่ วันนี้พวกท่านมีปัญหาจะขาดตระกูลจ้าวได้อย่างไร”
หลังจากพูดจบ เขาก็เข้าไปฆ่าเฉ่าซือไห่
เมื่อเห็นจ้าวเทียนหลงเข้ามาอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเฉ่าซือไห่ก็ดูแย่ในทันที
แท้จริงแล้วเขากับเฉียนหม่านถังและคนอื่นๆ เป็นคู่ต่อสู้ที่ฝีมือสูสีกัน
วันนี้จ้าวเทียนหลงเข้ามาอย่างกะทันหัน ซึ่งทำให้เขารู้สึกหมดหนทาง และเหงื่อที่หน้าผากของเขาก็ไหลออกมาไม่หยุด
เมื่อเวลาผ่านไป ใบหน้าของเฉ่าซือไห่ก็ซีดลงเรื่อยๆ
บวกกับคนของตระกูลจ้าวที่บุกเข้ามา ซึ่งทำให้แก๊งเขียวตกอยู่ในภาวะวิกฤติ
ทันใดนั้นเฉ่าซือไห่ก็รู้สึกหนักใจว่าจะสู้หรือถอย
“ไป!”
เขาหันหลังหนีโดยไม่ลังเล
“แย่แล้ว! เฉ่าซือไห่กำลังจะหนี รีบหยุดเขาไว้!”
เมื่อเห็นว่าเฉ่าซือไห่กำลังจะหนี เฉียนหม่านถังและคนอื่นๆ ก็ตะโกนขึ้นทันที
แต่เฉ่าซือไห่เป็นถึงแดนปรมาจารย์
เป็นเรื่องยากที่ เฉียนหม่านถังและคนอื่นๆจะตามเขาทัน
เฉ่าซือไห่หันกลับมาและตะโกนว่า “ครั้งนี้ข้าโชคร้ายแต่ครั้งหน้าข้าจะไม่มีวันปล่อยพวกเจ้าไปแน่!”
หลังจากพูดเสร็จเขาก็พูดกับสมาชิกทุกคนในแก๊งเขียว: “ถอยทัพ!”
เฉ่าปิงและคนอื่นๆที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด ได้ยินดังนั้นก็รีบถอยหนี!
“เฉ่าซือไห่ ถ้าเจ้าคิดจะหนีข้าเกรงว่ามันสายเกินไปแล้ว!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังขึ้น
เฉ่าซือไห่เงยหน้าขึ้นมองและสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก: “เฉินตง แกมาที่นี่ได้ยังไง?”
เฉินตงนำยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งของสำนักหงบุกเข้ามา
เฉินตงหัวเราะเยาะเย้ย: “เฉ่าซือไห่ วันนั้นในหู้ไห่เจ้าหนีไปได้ครั้หนึ่ง! วันนี้ข้ามาที่นี่เพื่อฆ่าเจ้าตามคำสั่งของคุณหยาง!”
“หยางเฟิง!”
เฉ่าซือไห่อุทานออกมา
หากเฉ่าซือไห่ไม่ใช่คนโง่ เขาย่อมรู้ดีว่าเรื่องทั้งหมดในคืนนี้เป็นแผนชั่ว!
ตระกูลจ้าวและสำนักหงบุกเข้ามาเรื่อยๆ คราวนี้พวกเขาคงยากที่จะหนี
ก่อนหน้านี้เฉ่าซือไห่เสียแรงกับการสู้กับจ้าวเทียนหลงและคนอื่นๆไปมาก
ตอนนี้เมื่อรวมกับเฉินตงระดับแดนปรมาจารย์ รนหาที่ตายชัดๆ!
เมื่อคิดถึงจุดนี้เฉ่าซือไห่ตะโกนใส่เฉินตงว่า: “เฉินตง สำนักหงแห่งหู้ไห่ของเจ้าถูกทำลายสี่ตระกูลใหญ่ทำลายไปแล้ว เจ้าไม่กลับไปหู่ไห่มาทำอะไรอยู่ที่นี่?”
เฉินตงหัวเราะหยามและพูดว่า: “นับประสาอะไรกับแค่สี่ตระกูลใหญ่ หลังจากฆ่าเจ้าแล้วค่อยกลับไปหู้ไห่ก็ยังไม่สาย!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้เฉ่าซือไห่ก็รู้สึกใจแป้วทันที
เขาตะโกนเสียงดัง: “ข้าจะสู้กับพวกเจ้า!”
บูม!
บูม!
บูม!
ทันใดนั้นทั้งสองฝ่ายก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือด
อ๊ะ!
ผ่านไปครู่หนึ่งเฉ่าซือไห่ก็กรีดร้อง
เฉินตงต่อยเขาอย่างแรง
พรวด!
เฉ่าซือไห่พ่นเลือดออกมาอย่างควบคุมมันได้
เมื่อจ้าวเทียนหลงและคนอื่นๆเห็นสถานการณ์ดังนี้นี้ ก็ไม่พลาดโอกาสที่จะจัดการกับหมาตกน้ำอย่างแน่นอน
ทันใดนั้นก็รุมกระทืบ!