เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 290
บทที่ 290
เธอขอให้หนิวต้าลี่มาที่นี่เพื่อล้างแค้นตัวเอง
ไม่ใช่ให้หนิวต้าลี่มาคุกเข่าต่อหน้าหยางเฟิง!
ก็แค่ผู้ชายที่ให้เมียเลี้ยง จะน่ากลัวอะไร!
เมื่อคิดถึงนี้
หลินน่าก็ดุว่าทันที: “หนิวต้าลี่แกมันไร้ประโยชน์! ปกติแล้วมักจะโม้กับฉัน บอกว่าแกเก่งกาจเพียงใดในตงไห่ แต่ตอนนี้เจอกับไอ้ไร้ประโยชน์อีกคน แต่กลับคุกเข่าต่อหน้าคนอื่น ฉันตาบอดถึงจะชอบแกในตอนนั้น ไอ้โง่.. .”
เมื่อได้ยินแบบนี้
หนิวต้าลี่เงยหน้าขึ้น
เขาสีหน้าเคร่งขรึม ตะโกนด้วยดวงตาที่แดง “หุบปากเดี๋ยวนี้!”
นี่มันตอนไหนแล้ว！
ผู้หญิงโง่คนนี้ยังพูดไปมั่วอีก!
เขาจะตายเพราะผู้หญิงคนนี้จริงๆ!
เมื่อเห็นความโกรธของหนิวต้าลี่หลินน่า ก็ตกใจ
เธอไม่เคยเห็นหนิวต้าลี่บ้าขนาดนี้มาก่อน!
เหมือนหยางเฟิงที่อยู่ตรงหน้าเขา
ไม่ใช่คน
แต่เป็นพระเจ้า!
ณ ขณะนี้
หนิวต้าลี่คุกเข่าต่อหน้าหยางเฟิงเหงื่อออกเหมือนฝน
เขาก้มหน้าไม่กล้าพูดอะไร
หวางชงเห็นสถานการณ์นี้
ทันใดนั้นก็มีลางสังหรณ์ลางร้ายอยู่ในใจฉัน
หรือว่า
หยางเฟิงเป็นราชาแห่งตงไห่จริง?
เมื่อคิดแบบนี้
หวางชงส่ายหัวอย่างเย้ยหยัน
ถ้าหยางเฟิงเป็นราชาแห่งตงไห่จริง ๆ แล้วเขาจะเป็นลูกเขยที่อยู่บ้านเมียได้ยังไง?
เป็นไปไม่ได้!
เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!
หยางเฟิงลูกเขยที่ไร้ค่า ไม่มีทางที่จะเป็นราชาตงไห่!
แม้ว่าจะคิดอย่างนั้น
แต่ในใจของหวางชงมีหมอกควันความกลัวที่ไล่ไม่ไป!
ณ ขณะนี้
หยางเฟิงหันศีรษะมองไปที่หวางชงและถามด้วยรอยยิ้มที่เหมือนจะยิ้ม “เป็นอย่างไรบ้าง ต้องการดำเนินการต่อไหม”
หวางชงพ่นลมเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยาม “อย่าแสร้งทำเป็นผีสัง แกนั่นเหรอจะเป็นราชาแห่งตงไห่ ฉันว่าอะไรหนิวต้าลี่นี่ก็แค่คนโง่ เขาตกใจก็เลยคุกเข่าลง! ”
เมื่อได้ยินแบบนี้
หนิวต้าลี่เงยหน้าขึ้นและมองไปที่หวางชงอย่างตกตะลึง
นี่คือใคร?
กล้าดียังไงมายั่วนายหยางแบบนี้!
ในโลกนี้ยังมีคนที่อยากตายแบบนี้อยู่เหรอ?
เมื่อคิดถึงนี่
เขามองไปที่หวางชงราวกับว่าเขากำลังดูคนตาย
หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ
ในเมื่อหวางชงอยากจะตาย
เขาก็ต้องทำตามคำขอ!
บูม!
หลังจากนั้นสักครู่
ประตูห้องถูกผลักเปิดออก
ชายวัยกลางคนในชุดสูทสีดำที่มีใบหน้าที่จริงจังเดินเข้ามา
“ลุง!”
หวางชงยืนขึ้นทันทีและตะโกนด้วยความเคารพ
ฟ่านเจี้ยนพยักหน้าให้หวางชงและถามด้วยท่าทางที่จริงจัง: “เมื่อกี้พูดว่ามีคนแกล้งเป็นประธานหญิงของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปนั่นคือใคร กล้าดียังไง!”
เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเป็นบริษัทอันดับหนึ่งในตงไห่
เย่เมิ่งเหยียน
ในสายตาของฟ่านเจี้ยนและคนอื่น ๆ เป็นการดำรงอยู่อย่างเทพธิดาของพวกเขา
คนที่กล้าปลอมเป็นเทพธิดาของตัวเอง ยกโทษให้ไม่ได้!
หวางชงชี้ไปที่หยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียนและพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น “ลุง คือพวกเขา … ”
“กล้ามาก…”
ฟ่านเจี้ยนโกรธมาก
เขามองไปในทิศทางที่หวางชงชี้ไป
เมื่อเขาเห็นหยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียนเขาก็กลืนคำพูดที่เขาอยากจะพูด!
การแสดงออกของเขาเริ่มแข็งทื่อ และร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้
หวางชงยังไม่รู้ตัวและยังคงตะโกนต่อไปว่า: “ลุง คือสองคนนี้! คนหนึ่งเป็นประธานหญิงของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปปลอม และอีกคนหนึ่งกล้าแกล้งทำเป็นราชาตงไห่ ยกโทษให้ไม่ได้! อย่าปล่อยให้พวกเขาไป ลุงต้องให้บทเรียนที่ดีกับพวกเขา…”
เสียงคุกเข่า!
เขาไม่ได้รอให้หวางชงพูดจบ
ฟ่านเจี้ยนก็คุกเข่าลงเช่นกัน!
หวางชงถามอย่างอธิบายไม่ถูก “ลุง เป็นอะไรหรือเปล่า ร่างไม่สบายที่ไหนหรือเปล่า?”
ณ ขณะนี้
ฟ่านเจี้ยนขี้เกียจที่จะคุยกับหวางชง
“เขาพูดอย่างสั่นๆ “ฟ่านเจี้ยนถวายพระพรคุณหยาง! ถวายพระพรประธานเย่!”