เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 30

“นี่มัน……”
“แค่เอ่ยปากก็หนึ่งร้อยล้านแล้ว นี่คือคนใหญ่โตตัวจริง!”
“โอ้สวรรค์ เมื่อไหร่ผมจะรวยแบบนี้บ้าง!”
ใช้อำนาจบาตรใหญ่เกินไปแล้ว!
ขณะนี้ ทุกคนต่างคาดเดาสถานะตัวตนของหยางเฟิง
เขาเป็นใครกันแน่ที่ไร้มนุษยธรรมขนาดนี้?
ชั่วพริบตาเดียว ทุกคนต่างสงสัยสถานะตัวตนเจ้าของห้องรับรองที่หนึ่งเป็นอย่างมาก
“ไอ้บ้าเอ๊ย!”
สีหน้าของเย่ลั่วที่อยู่ในห้องรับรองที่สองนั้นแย่มาก
วันนี้ เย่ลั่วเดินทางจากเมืองเอกมาเมืองตงไห่โดยเฉพาะ
ตระกูลเย่แห่งเมืองเอกเตรียมตัวจะเข้าสู่เมืองตงไห่ ดังนั้นพวกเขาจำเป็นต้องมีที่อยู่อาศัย
และวิลล่าหยุนติ่งนั้นสอดคล้องกับสถานะตัวตนของตระกูลเย่แห่งเมืองเอก
เย่ลั่วนั้นมีความมุ่งมั่นที่จะประมูลวิลล่าหยุนติ่งมาให้ได้
“พี่ชาย ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ทางที่ดีอย่ามาแย่งประมูลกับผมจะดีกว่า มิเช่นนั้นผมจะทำให้คุณเสียใจภายหลัง!”
เย่ลั่วกล่าวข่มขู่
หยางเฟิงเพิกเฉยต่อคำข่มขู่ของเย่ลั่ว
“ห้าร้อยล้าน ยังมีใครให้ราคาสูงกว่านี้อีกไหม?” พิธีกรสาวสวยถามด้วยสีหน้าตื่นเต้น
“ห้าร้อยห้าสิบล้าน!”
ในที่สุด เย่ลั่วกัดฟันแล้วกล่าวออกมา
“หกร้อยล้าน!”
“หกร้อยสามสิบล้าน!”
“เจ็ดร้อยล้าน!”
“เจ็ดร้อยห้าสิบล้าน!”
……
“หนึ่งพันล้าน!”
สุดท้าย ราคาประมูลสูงถึงหนึ่งพันล้าน
ตอนนี้ทุกคนต่างตกใจจนอึ้งไปแล้ว
ดูเหมือนสำหรับเจ้าของห้องรับรองที่หนึ่งแล้ว เงินนั้นเหมือนเศษกระดาษ
“คนที่อยู่ในห้องรับรองที่หนึ่งและห้องรับรองที่สองเป็นใครกันแน่?”
“ไม่รู้! เมืองตงไห่มีเศรษฐีมั่งคั่งสองคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!”
“ดูเหมือนว่าการประมูลครั้งนี้จะมีเรื่องสนุกให้ดูแล้ว!”
ทุกคนต่างวิพากษ์วิจารณ์กัน
ทุกคนต้องการดูว่าสุดท้ายราคาของวิลล่าหยุนติ่งจะสูงเท่าใด
เย่ลั่วแทบบ้า
ไม่ว่าเขาจะเสนอราคาเท่าไร คนที่อยู่ในห้องรับรองที่หนึ่งจะเพิ่มหนึ่งร้อยล้านโดยตรง
แม้ว่าเย่ลั่วจะมาจากตระกูลเย่แห่งเมืองเอก
แต่คราวนี้การที่เขามาเมืองตงไห่นั้นก็เพื่อมาทำธุระ
และเย่ลั่วนำเงินติดตัวมาเพียงหนึ่งพันล้านเท่านั้น
เขาคงจะไม่สามารถใช้เงินทั้งหมดเพื่อซื้อวิลล่าเพียงหลังเดียวเท่านั้น?
เย่ลั่วกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “พี่ชาย ผมเป็นคนเมืองเอก ทางที่ดีให้เกียรติผมสักหน่อยจะดีกว่า มิเช่นนั้นคุณจบสิ้นแน่!”
“ไม่คิดว่าห้องรับรองที่สองจะเป็นคนที่มาจากเมืองเอก!”
หลังจากเย่ลั่วกล่าวจบ ดวงตาของทุกคนก็เบิกกว้าง
คนที่มาจากเมืองเอก เอ่ยปากก็เสนอราคาเป็นร้อยล้าน สถานะตัวตนไม่ธรรมดาแน่นอน
เป็นคนใหญ่โตที่หายาก!
สายตาของทุกคนหันไปห้องรับรองที่หนึ่งอีกครั้ง
ทุกคนอยากเห็นว่าเจ้าของห้องรับรองที่หนึ่งจะมีปฏิกิริยาอย่างไร
น่าเสียดาย!
ที่ทำให้ทุกคนผิดหวัง ตั้งแต่ต้นจนจบ เจ้าของห้องรับรองที่หนึ่งละเลยคู่ต่อสู้ที่อยู่ในห้องรับรองที่สอง
ราวกับในสายตาของอีกฝ่ายแล้ว
คนใหญ่โตที่อยู่ในห้องรับรองที่สองเป็นเพียงมดตัวหนึ่งเท่านั้น และเขาไม่สนใจไยดีแม้แต่น้อย
เมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ในห้องรับรองที่หนึ่งไม่สนใจไยดีตนเองขนาดนี้ เย่ลั่วรู้สึกโกรธจนระเบิดอารมณ์ออกมา
ในฐานะคุณชายตระกูลเย่ ไม่ว่าเย่ลั่วจะไปที่ไหน คนอื่นก็จะให้เกียรติเขา
แต่เขาไม่คิดว่าในเมืองตงไห่เล็ก ๆ แห่งนี้ จะมีคนไม่ยอมให้เกียรติตนเอง
มันเป็นการรนหาความตาย!
“ยังมีใครให้ราคาที่สูงกว่าหนึ่งพันล้านอีกไหม?”
พิธีกรสาวสวยมองไปยังห้องรับรองที่สองแล้วเอ่ยถาม
เย่ลั่วกำหมัดไว้แน่น เขาต้องการเสนอราคาอีก แต่เขารู้ว่าเงินที่ตนเองนำมานั้นจะใช้อย่างสิ้นเปลืองไม่ได้
ถ้าใช้อย่างสิ้นเปลืองไว้ที่นี่ หลังจากกลับไปเมืองเอกแล้ว คุณพ่อกับคุณปู่จะไม่ปล่อยตนเองไปอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่ลั่วทำได้เพียงอดกลั้นเอาไว้
“หนึ่งพันล้าน ครั้งที่หนึ่ง!”