เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 302
บทที่ 302
คนหนึ่งยิ่งกว่าเทพเทวดา！
อีกคนก็เป็นเทพเทวดาที่ยังมีชีวิต！
ผู้ชายได้มองล้วนเงียบขรึม
ผู้หญิงได้มองล้วนน้ำตาไหล
เป็นชายขรึมหญิงร้องไห้จริงๆเลยล่ะ！
หยางเฟิงก็ตะลึงไปเหมือนกัน
ในสายตาของเขามีเพียงเย่เมิ่งเหยียนคนเดียวเท่านั้น！
อีกฟากหนึ่งเฟิงชิงหวูพูดพร้อมยิ้มขำ：“เมิ่งเหยียน เธอดูสายตาคุณหยางสิ เขาอยากจับเธอกินจะแย่แล้วนะ！”
ได้ยินดังนั้น
เย่เมิ่งเหยียนพูดอย่างหน้าแดง：“ชิงหวู เกลียดเธอจริง！”
เฟิงชิงหวูพูดยิ้มๆ：“เอาล่ะ ยายเพื่อนรักของฉัน รีบเดินไปเถอะ！”
เย่เมิงเหยียนมองไปที่หยางเฟิง หน้าตาขวยเขินหายไปแล้ว
หนึ่งก้าว
สองก้าว
สามก้าว……
เดินไปอย่างช้าๆ ราวกับนางฟ้าที่รอคอยการแต่งงานลงมายังโลกมนุษย์
ว้าวว！
ทุกคน ยิ่งตกตะลึง！
ตอนนี้
บนหาดทรายยังมีคู่รักหลายคู่มาถ่ายรูปแต่งงาน
คู่แต่งงานใหม่เหล่านี้
ได้เห็นชุดแต่งงานบนเรือนร่างของเย่เมิ่งเหยียน ทุกคนล้วนมีแววอิจฉาปรากฎบนใบหน้า！
โดยเฉพาะคนที่เคยไปร้านชุดแต่งงานทรูเลิฟ
มองแว๊บเดียวก็ดูออก
ชุดแต่งงานบนเรือนร่างของเย่เมิ่งเหยียนเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่าที่สุดของร้านชุดแต่งงานทรูเลิฟ！
มูลค่าห้าล้านหยวน！
คนเราล้วนมีจิตใจชอบการชิงดีชิงเด่น
โดยเฉพาะในตอนที่เห็นว่าตัวเองสู้คนอื่นไม่ได้ ความริษยาจะยิ่งแรงกล้า
“คุณดูคนอื่นสิ ใส่ชุดแต่งงานราคาห้าล้าน แล้วคุณดูฉันสิ ยังต้องใส่ชุดแต่งงานที่เช่ามาอยู่เลย”
ใบหน้าของเจ้าสาวที่แต่งแต้มเครื่องสำอางค์อย่างปราณีต มองผู้ชายของตน เธอหน้าเศร้า ไม่พอใจ！
ในขณะที่ชายหนุ่ม
ลอบประเมิณเย่เมิ่งเหยียนด้วยสายตามานานแล้ว
ความงดงามของเย่เมิ่งเหยียน ทำให้คนเมินไม่ได้จริงๆ
แต่เพราะภรรยาตัวเองยังยืนอยู่ข้างกาย เขาจึงต้องแสร้งทำท่าทางไม่ยี่หระ
ชายหนุ่มพูดอย่างเหยียดหยามว่า：“คุณคิดจริงหรือว่าจะมีคนโง่จ่ายเงินห้าล้านหยวน ซื้อชุดแต่งงานที่ทั้งชีวิตจะได้ใส่แค่ครั้งเดียวน่ะ？ฉันมั่นใจได้ว่าชุดแต่งงานบนตัวของผู้หญิงคนนั้นเป็น ของก๊อป！”
หญิงสาวได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้าหงึกๆ
เธอรู้สึกว่ามีเหตุผลมาก！
ทันใดนั้น
สายตาที่หญิงสาวมองไปยังเย่เมิ่งเหยียน ล้วนเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย
หลังจากทั้งสองคนถ่ายภาพเสร็จ ก็ตั้งใจเดินไปทางหยางเฟิง
หญิงสาวพูดอย่างอ้อมๆไม่จริงใจว่า：“ไม่มีเงินก็ยังจะหน้าใหญ่ใจโต ไม่กลัวโดนคนหัวเราะเยาะเลยเนอะ？”
ชายหนุ่มมองหยางเฟิงและพูดอย่างเยาะเย้ย：“สหาย ชุดเลียนแบบของคุณนี่จ่ายเงินไปเท่าไรล่ะ？ วัสดุแย่ขนาดนี้ แค่ดูก็รู้แล้วว่าของปลอม”
หยางเฟิงตอบไปอย่างช่วยไม่ได้：“คุณรู้จักชุดแต่งงานนี้ อย่างนั้นคุณต้องเคยไปที่ทรูเลิฟ！อีกเดี๋ยว คุณลองไปดูที่ร้านชุดแต่งงานนะว่าชุดนี้ยังอยู่ไหม ก็จะรู้เองว่าชุดแต่งงานนี้เป็นของปลอมหรือเปล่า？”
ชายหนุ่มพูดและยิ้มอย่างได้ใจ：“ผมต้องไปดูแน่！ผมจะบอกคุณให้นะ ชุดแต่งงานบนตัวภรรยาผมเนี่ย จ่ายไปแสนหยวนถึงจะซื้อมาได้ แพงกว่าชุดเลียนแบบของคุณเยอะ”
หยางเฟิงปวดตับเลย
เขาขี้เกียจพูดเรื่องไร้สาระกับคนอย่างนี้
แค่ตัวตลกหยาบคายตัวนึง เขาไม่คิดจะสนใจสักนิด
เสียงแมลงวันหึ่ง~หึ่ง~
ตบตายไปก็สกปรกมือเปล่าๆ！
จากนั้น
ตลอดกระบวนการถ่ายภาพ
หยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียน สวีทหวานลึกซึ้ง ราวกับเป็นคนรักที่เพิ่งแต่งงานกัน
ทำให้เฟิงชิงหวูที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน อิจฉาตาร้อนอยู่บ้าง
ในฐานะดารา
หรือคนในวงการบันเทิง คนบนจุดสูงสุดพวกนั้น
เธอไม่เคยมีความคิดจะแต่งงานเลย
แต่พอเห็นรอยยิ้มแสนสุขของเย่เมิ่งเหยียน มีความสุขเหมือนเด็กๆ อยู่ๆในใจเธอก็ปรารถนาจะมีความรักขึ้นมา
เธออยากแต่งงาน！
เธออยากสวมชุดเจ้าสาวแสนสวย！
อยากถ่ายรูปแต่งงาน！ ไปท่องเที่ยว！ ไปสวีท！กับเจ้าชายขี่ม้าขาวของเธอ
แต่ทว่า
ไม่รู้ทำไม
เธอลองคิดถึงคนที่ชื่นชมชื่นชอบเธอ คนที่ติดตามเธอ อยู่ๆความกระตือรือร้นกลับมลายหายไป
สำหรับคนพวกนี้
ต่อให้เป็นหมื่นหยางเฟิงก็ไม่ผ่าน！
เพียงครู่เดียว
ที่เฟิงชิงหวูอิจฉาตาร้อน！
บทที่ 301
บทที่ 303