เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 328
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 328
โต๊ะตรงหน้าของหลันซิน ฉับพลันก็แตกเป็นเสี่ยงๆ!
ทันใดนั้น
หลันซินก็ตกใจจนตัวสั่นไปทั้งตัว
สีหน้าซีดขาวราวกับกระดาษในทันที!
ฉับพลัน ไอ้หน้าบากก็ขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า : “ทำไมได้กลิ่นเยี่ยววะ?”
ได้ยินคำพูดนี้
บนใบหน้าของหลันซินเผยความอับอายออกมา
ชายหน้าบากก้มลงไปมอง
คาดไม่ถึงว่าหลันจะตกใจกลัวจนฉี่ราดเลย!
ไอ้หน้าบากด่าออกมาอย่างรังเกียจ : “แม่งเอ๊ย! อีแก่ คาดไม่ถึงว่าจะกล้าทำอาณาบริเวณของกูให้แปดเปื้อน เชื่อไหมล่ะว่ากูจะฆ่ามึงทิ้งซะเดี๋ยวนี้เลย?”
ชั่วพริบตา เขาก็เดือดดาลขึ้นมา!
หลันซินคุกเข่าลงบนพื้นทันที อ้อนวอนอย่างตัวสั่นเทา : “ขอร้องคุณล่ะ อย่าฆ่าฉันเลย ฉันไม่ได้ตั้งใจ……”
เธอในเวลานี้ มีท่าทีลำพองหยิ่งผยองเหมือนก่อนหน้านี้ซะที่ไหนกัน?
เธอได้กลายเป็นหมาพันธุ์ปั๊กกระดิกหางเพื่อประจบไปแล้ว!
หลันซินรู้ดี
เธออยู่ในบ้านไม่ว่าจะอำนาจบาตรใหญ่แค่ไหน หยางเฟิงและคนอื่นๆ ก็ไม่กล้าทำอะไรกับเธอ ฉะนั้นเธอจึงไม่เกรงกลัวเพราะมีคนหนุนหลังอยู่!
แต่คนเหล่านี้ไม่เหมือนกัน
คนเหล่านี้ ล้วนเป็นคนโหดเหี้ยม!
พวกอันธพาล จะไม่มีคดีฆาตกรรมติดมือซะที่ไหนกัน!
กล้าไปผิดใจกับพวกเขา เท่ากับฆ่าตัวตายแล้วจริงๆ!
ชายหน้าบากลุกขึ้นยืน มองหลันซินด้วยหางตา กล่าวอย่างเหยียดหยามว่า : “เอาคนเข้ามา! ทำให้เธอเห็นว่า หากกล้ามาทำอาณาบริเวณของกูแปดเปื้อนอีก ก็ให้เธอคุกเข่าอยู่บนพื้น และเลียเยี่ยวให้สะอาดหมดจดซะ!”
พูดคำนี้จบ ชายหน้าบากก็หันกลับออกไป
ปัง!
ประตูใหญ่ปิดแน่น
ในห้องส่วนตัว เหลือหลันซินเพียงคนเดียว
เธออยู่เพียงลำพังในห้องวีไอพี อ้างว้าง สิ้นหวัง หมดหนทาง……
ในใจเธอภาวนาไม่หยุด : “ลูกสาว คุณต้องมาช่วยฉันนะ! ไม่เช่นนั้นแม่จะต้องตายอย่างแน่นอน……”
ออกจากห้องส่วนตัวแล้ว
ชายหน้าบากก็มาที่ห้องวีไอพีห้องหนึ่ง
คนสองสามคนนั่งอยู่ในห้องนั้น
ชายหน้าบากเดินเข้าไปด้วยสีหน้าเคารพนบนอบ กล่าวว่า : “เย่ซิง คารวะผู้นำตระกูล!”
ในเวลานี้
ชายหน้าบากมีความอวดดีเหมือนก่อนหน้านี้ซะที่ไหนกัน
นี่เป็นเหมือนสุนัขเฝ้าบ้านตัวหนึ่ง เมื่อเห็นเจ้านายของตนเอง ก็แสดงสีหน้าประจบสอพลอ
เย่หนานเทียนมีสีหน้าเย็นชา เอ่ยถามว่า : “สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?”
เย่ซิงหัวเราะอย่างเหยียดหยาม : “ผู้นำตระกูล เดิมทีแล้วอีแก่คนนั้นตกใจกลัวอยู่แล้ว! และหลังจากพูดให้เธอตกใจอีกสองสามประโยค ก็โทรหาลูกสาวอย่างเชื่อฟัง ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังตกใจกลัวจนฉี่ราดอีกด้วย!”
ได้ยินเช่นนั้น
มุมปากของเย่หนานเทียนยกขึ้นเล็กน้อย
กราฟ กาสิโนแห่งนี้ เดิมทีแล้วเป็นธุรกิจของตระกูลเย่
มันนำกำไรมหาศาลมาสู่ตระกูลเย่ทุกๆ ปี
และเย่ซิง ก็เป็นผู้รับผิดชอบกราฟ กาสิโนของตระกูลเย่!
ครั้งนี้ที่จัดการกับหยางเฟิง ก็เป็นกำลังหลักอีกด้วย!
เย่หนานเทียนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ : “แกทำได้ดีมาก! มีเรื่องอะไร ก็ต้องมารายงานทันที แกออกไปเถอะ!”
“ครับ!” เย่ซิงรีบออกไปทันที
หลังจากที่พวกเขาออกไปแล้ว
เย่โหรวที่อยู่ข้างๆ ก็กล่าวอย่างเป็นกังวลใจ : “พ่อ ท่านจับแม่ยายของหยางเฟิงมา เขาจะมาเหรอ? ตามที่เล่าลือกันมา ความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฟิงกับแม่ยายของเขา เหมือนว่าจะไม่ค่อยดีนะ!”
หลังจากได้รับคำสั่งจากเฉินเป่ยเสวียน
เย่หนานเทียนและคนอื่นๆ ก็รีบไปทางตอนใต้ของต้าเซี่ยเตรียมจัดการกับหยางเฟิงทันที
เดิมทีแล้ว
พวกเขากำลังจะไปตงไห่ ถึงอย่างไรที่นั่นก็เป็นซ่องโจรของหยางเฟิง
เพียงแต่ว่าเวลานี้
พวกเขาได้รับข่าวข่าวหนึ่ง
แม่ยายของหยางเฟิง เพราะว่าแพ้พนัน จึงถูกกราฟ กาสิโนกักบริเวณอยู่ที่กาสิโนของตระกูลเย่
หลังจากได้รับข่าวนี้
เย่หนานเทียนจึงเปลี่ยนความคิดทันที หันกลับไปที่กาสิโนแทน
เขาคิดจะใช้ประโยชน์จากหลันซินมาจัดการหยางเฟิง
ด้วยเหตุนี้ สนามรบก็อยู่ไกลฐานที่มั่นของหยางเฟิงด้วย ซึ่งเป็นการลงทุนน้อยแต่ได้ผลตอบแทนมากขึ้นเป็นทวีคูณ!
เย่หนานเทียนยิ้มอย่างเย็นชา : “ลูกสาว คุณวางใจเถอะ! ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างหยางเฟิงกับแม่ยายของเขาจะไม่ดีนัก แต่ทว่าเขารักภรรยาของเขามาก! ฉันจับหลันซินมา ให้เธอขอความช่วยเหลือเย่เมิ่งเหยียนลูกสาวของตนเอง”
“เชื่อว่าเย่เมิ่งเหยียนจะต้องไปหาหยางเฟิงเพื่อให้ช่วยอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้น ฉันไม่เชื่อหรอกว่าหยางเฟิงจะไม่มาแต่โดยดี!”
บทที่ 327
บทที่ 329