เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 375
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 375
“คุณว่า! ฉันไม่ฆ่าคุณ แล้วจะฆ่าใครล่ะ?”
“……”
เหอเซิ่งหงรู้สึกสับสนงุนงง!
เดิมทีเขาคิดว่า ตำหนิที่เขาเปิดกาสิโน เรื่องที่ทำสิ่งผิดกฎหมายมากมาย และทำร้ายคนจำนวนมาก
แต่คาดไม่ถึงว่า
แต่คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเพราะตนเองมีเมียน้อยมากเกินไป จึงต้องฆ่าตนเอง?
แม่งเอ๊ย นี่มันเหตุผลอะไรกัน?
กูมีเมียน้อยหลายคน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับมึงวะ!
หากมีความสามารถ ตัวแกเองก็มีเมียน้อยหลายๆ คนแบบนั้นสิ!
ตอนนี้ผู้ชายมีเงิน มีความสามารถเช่นนี้
คนไหนไม่มีเมียเยอะบ้างล่ะ?
มีแค่ไอ้โง่หยางเฟิงคนนี้ ก็แปลกประหลาดพอแล้ว
กับผู้หญิงเพียงคนเดียว รักจนจะเป็นจะตาย!
เย็Xแม่ง!
ไม่เคยพบเห็นผู้ชายต่ำต้อยอย่างแกเลย!
ใช่!
อีกทั้งคนที่ชื่อหลันซิน!
แม่ยายสารเลวคนนั้น!
ยังส่งสายตาหวานให้กูเลย!
แม่งเอ๊ย!
นึกถึงตรงนี้แล้ว
โดยเฉพาะนึกถึงหลันซิน ยายแก่ที่น่าสะอิดสะเอียนคนนี้!
ฟู่!
เหอเซิ่งหงโกรธจนแทบกระอักเลือดออกมา
เขาใช้นิ้วชี้ไปที่หยางเฟิง กล่าวด้วยใบหน้าอาฆาตแค้น : “หยางเฟิง แกแม่งจะรังแกกันเกินไปแล้วนะ!”
เห็นเหอเซิ่งหงถูกตนเองทำให้โกรธจนกระอักเลือด
หยางเฟิงยิ้มแล้วกล่าวว่า : “ขอโทษนะ เมื่อครู่นี้ฉันเพียงแค่ล้อคุณเล่นก็เท่านั้น”
“แก……”
ได้ยินคำพูดนี้
เหอเซิ่งหงโมโจนแทบกระอักเลือดออกมา
สมัยสามก๊ก ขงเบ๊งด่าหวังหลางจนตาย
ดูเหมือนว่าหยางเฟิงคนนี้ก็จะพอๆ กัน
โดยเฉพาะทักษะการพูด ช่างไร้เทียมทานจริงๆ!
เหอเซิ่งหงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จึงสงบอารมณ์ลงมาได้
เขาหัวเราะเยาะ : “ไอ้เด็กรุ่นหลัง หยุดความอวดดีของปากไปซะเถอะ! วันนี้คนแก่อย่างฉันจะทำแกหาทางกลับไปเจอเลย!”
“แค่อาศัยลูกน้องเศษสวะของคุณนะเหรอ?” หยางเฟิงยกยิ้มดูถูก
รอยยิ้มนี้
เต็มไปด้วยความโอหังอวดดี
ดูเหมือนว่า
ในสายตาของหยางเฟิง ไม่มีที่ว่างสำหรับปรมาจารย์ และไม่มีที่ว่างสำหรับทุกสรรพสิ่งในจักรวาล!
อะไรที่ที่เรียกว่าปรมาจารย์ ในสายตาของเขา มันเปรียบเสมือนมดก็เท่านั้น!
“หึหึ!” เหอเซิ่งหงก็หัวเราะเย้ยหยัน พลังอำนาจไม่ได้ลดลงเลย : “ไอเด็กรุ่นหลัง ถ้าไม่เตรียมพร้อม จะกล้าให้แกมาฆ่าได้อย่างไร? วันนี้ จะให้แกได้เห็นไพ่ไม้ตายของฉันในเมืองกาสิโนหลายสิบปีมานี้!”
ฟึ่บ!
ฟึ่บ!
ฟึ่บ!
น้ำเสียงจบลง
ภาพเงาบุคคลสิบคน
ปรากฏตัวขึ้นขึ้นด้านหลังเหอเซิ่งหงอย่างฉับพลัน
คนสิบคนนี้
ทุกๆ คน เผยให้เห็นพลังที่แข็งแกร่ง! การสังหารที่เกินขอบเขต!
ที่นาประหลาดใจ คือทั้งหมดล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์!
จนกระทั่ง มีสองสามคน ทั้งตัวมีกลิ่นคาวเลือดรุนแรงมาก
ทั้งหมดล้วนเป็นฆาตกร
ฟึ่บ……
เมื่อเห็นตรงนี้แล้ว
รูม่านตาของหยางเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะหดลง!
พลังอันแข็งแกร่ง?
กำลังอันมหาศาล!
เขาคาดไม่ถึงเลยว่า เหอเซิ่งหงจะมีไพ่ไม้ตายเช่นนี้
สิบผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์
แม้ว่าจะเป็นตระกูลใหญ่อันดับรองของจงโจว เกรงว่าจะไม่มีอะไรมากไปกว่านี้แล้ว!
“นี่คือไพ่ไม้ตายของคุณเหรอ?” หยางเฟิงใช้แววตาที่ไม่อยากจะเชื่อมองไปยังเหอเซิ่งหง
เหอเซิ่งหงมีท่าทีหยิ่งทะนง : “ถูกต้อง! หลายสิบปีมานี้ ได้เสียเงินไปหลายสิบล้าน กับการฝึกฝนผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์สิบคนนี้! นี่ก็คือต้นสายปลายเหตุ ที่ฉันสามารถเป็นมหาอำนาจอยู่เมืองกาสิโนได้!”
หลายสิบปีมานี้
ในเมืองกาสิโน
ไม่ใช่ไม่มีใครท้าทายตำแหน่งตัวพ่อของเหอเซิ่งหง
แต่ว่าคนเหล่านี้ ทำให้ล้มลุกคลุกคลานกลับไป
จนกระทั่งบางตระกูล ถูกกำจัดทิ้งไปจากเมืองกาสิโนโดยตรง!
เป็นเวลานาน
ใครเลยจะรู้ว่า เจ้าพนันเหอเซิ่งหงมีพลังที่แข็งแกร่ง
พละกำลังนี้ เพียงพอที่จะบดขยี้ทั้งเมืองกาสิโนให้แหลกละเอียดได้
วันนี้
เพื่อต่อสู้กับหยางเฟิง
เหอเซิ่งหง ก็ได้แสดงไพ่ไม้ตายของตนเองออกมาอีกครั้ง
เพราะเขารู้ดีว่า ครั้งนี้หยางเฟิงมีพละกำลังที่โหดเหี้ยมน่ากลัว
หากตนเองไม่สามารถโจมตีหยางเฟิงจนพ่ายแพ้ได้
ตระกูลเหอทั้งตระกูลต้องเผชิญกับหายนะอันร้ายแรงอย่างแน่นอน!
และเขาก็เชื่อมั่นว่า
เผชิญหน้ากับสิบปรมาจารย์