เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 383
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 383
ไม่ว่าเหอเซิ่งหงจะขอร้องอย่างไร หยางเฟิงก็จะไม่ใจอ่อน
เขาเป็นผู้พิทักษ์ประเทศเทพสงครามพิทักษ์โลก!
สิ่งที่เขาต้องการปกป้องคือประเทศนี้! ชนเผ่านี้!
เขาไม่มีทางปล่อยให้ความชั่วร้ายเป็นพิษต่อประชาชนเพราะผลประโยชน์ตัวเอง!
เมื่อได้ยินแบบนี้
เหอเซิ่งหงสีหน้าสิ้นหวัง
เขารู้ ไม่ว่าตัวเองจะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์!
ครั้งนี้ ตระกูลเหอถือว่าจบสิ้นอย่างถาวร!
หยางเฟิงไม่ได้พูดอะไรมาก
เขาเหลือบไปที่ลั่วเจิ้นตงที่อยู่ข้างๆ
ลั่วเจิ้นตงยืนขึ้น มองเหอเซิ่งหงด้วยความเสียใจและพูดว่า “เหอเซิ่งหง คุณกับฉันต่อสู้มาหลายสิบปีแล้ว คุณขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าพนัน กดขี่ฉันทุกที่ในเมืองกาสิโนตอนนี้คุณกับฉันก็ได้รู้ผู้ชนะผู้แพ้แล้ว!”
ถึงแม้ลั่วเจิ้นตงจะเป็นถึงผู้ว่าการ
แต่ในเมืองกาสิโนก็มีแต่ชื่อไม่มีกำลังจริง
วันนี้ก็ได้จัดการเหอเซิ่งหงไปสักที เจ้าพนันนี้!
ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
ผู้ว่าการเมืองกาสิโนของเขาก็สมกับชื่ออย่างแท้จริง!
เหอเซิ่งหงมองดูลั่วเจิ้นตงอย่างดูถูกและพูดเยาะเย้ยว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะหยางเฟิง อีกไม่นาน ผู้ว่าการเมืองกาสิโนอย่างแกก็จะกลายเป็นหุ่นเชิดของฉัน! ในสายตาฉัน แกเป็นคนโง่เง่าที่ความทะเยอทะยานสูงส่ง แต่ไม่มีความสามารถคนหนึ่งเท่านั้น!”
“หยิ่งผะหยอง!” ลั่วเจิ้นตงพูดอย่างไม่สนใจ “ใครก็ได้ มาจับเหอเซิ่งหงไว้!”
เมื่อสั่งคำสั่ง
พลตระเวนหลายคนก้าวไปข้างหน้า เตรียมจะจับเหอเซิ่งหง
เจ้าพนันในตอนนี้ ได้รับบาดเจ็บสาหัส ราวกับสุนัขที่เสียครอบครัวไป ไม่มีกำลังในการต่อต้านเลย
ในสายตาของลั่วเจิ้นตงและคนอื่นๆ
เหอเซิ่งหงก็เป็นลูกแกะตัวหนึ่งที่รอถูกฆ่า
รอเอาตัวกลับไปแล้ว ค่อยสอบปากคำดีๆ!
ขณะนี้
เหอเซิ่งหงสีหน้าสิ้นหวัง
เขาอยากจะต่อต้าน
แต่อวัยวะภายในของเขาได้รับบาดเจ็บจากหยางเฟิง
ถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถเขาแข็งแกร่ง
ระงับอาการบาดเจ็บตัวเองเอาไว้
ไม่อย่างนั้นก็คงล้มลงไปแล้ว
แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น
เผชิญกับพลตระเวนที่มีอาวุธครบชุด เขาก็ไม่มีกำลังที่จะต่อต้าน
และ
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หยางเฟิงยังคงนั่งอยู่ข้างๆ
ถ้าเขากล้าขัดขืน
หยางเฟิงจะออกมือแน่นอน จะปรับปรามเขาอย่างไร้เยื่อใย!
พลตระเวนคนหนึ่งหยิบกุญแจมือสีสว่างออกมา พูดด้วยสีหน้าขี้เล่น “เจ้าพนัน ไปกับพวกเราทีครับ!”
สามารถจับกุมเจ้าพนันที่มีชื่อเสียงได้ด้วยตัวเอง
สำหรับพลตระเวนหลายคนแล้ว ก็เป็นเกียรติแบบหนึ่ง!
“แก……”
สีหน้าของเหอเซิ่งหงแดงก่ำ
พลตระเวนเล็กๆก็กล้าพูดกับตัวเองแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
ชั่วขณะ
เหอเซิ่งหงถอนหายใจ
นี่ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน เป็นสัญญาณของความโกรธ
ถ้าไม่ระวัง ก็อาจจะหยุดหายใจได้ตลอดเวลา!
ลูกชายของเขา เหอเจียหาวหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง
เป็นถึงตระกูลเหอ เป็นถึงเจ้าพนัน หรือวันนี้ จะกลายเป็นผงธุลีของประวัติศาสตร์แล้วเหรอ……
ในเวลานี้นี่เอง
มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้น!
ตูม!
จู่ๆก็มีเสียงดังกึกก้อง
พลตระเวนหลายคนบินออกไปในทันที
ร่างหนึ่งลงมาจากฟ้า
นี่คือผู้ชายคนหนึ่งที่สวมหน้ากากผีอยู่บนใบหน้า สวมชุดดำ
เห็นหน้าเขาไม่ชัด
แต่ท่าทีอย่างกับผี!
หยางเฟิงที่สีหน้าไม่รู้สึกอะไรเลย เปลี่ยนไปเล็กน้อย
เขาสามารถรู้สึกได้
ชายหน้าผีที่อยู่ตรงหน้านี้ ไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน
เกรงว่าความสามารถยังอยู่เหนือกว่าเหอเซิ่งหง!
ในเวลาเดียวกัน
เหอเซิ่งหงสีหน้าดีใจมากเมื่อเห็นชายหน้าผีนี้
เขาถึงกับทนความเจ็บปวดสาหัส คุกเข่าลงไป เรียกด้วยความเคารพและตื่นเต้น “คารวะ ท่านผู้คุมกฎสิบ!”
ชายหน้าผีเหลือบมองที่เหอเซิ่งหง พูดอย่างเย็นชาว่า “เหอเซิ่งหง คุณนี่มันไร้ประโยชน์จริงๆ! ถึงจบในเมืองกาสิโนเล็กๆนี้!”
เหอเซิ่งหงไม่กล้าโต้แย้งอะไรสักคำ
มีแต่เขาที่รู้ ชายหน้าผีที่อยู่ตรงหน้าคนนี้น่ากลัวแค่ไหน!
ในตอนนั้น