เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 424
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 424
หลันเฟิงกล่าวอย่างไม่ใส่ใจว่า: “ถูกต้อง! หลันฮ๋าว แกฉลาดมากเลย! พวกเราต้องการให้แกเป็นแพะรับบาป! รอหน่อยนะ พวกเราจะพาแกไปที่ตระกูลเย่ แกจะต้องยอมรับผิดกับหยางเฟิง และรับความผิดทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ที่ตัวเองทั้งหมด……!”
“แกฝันไปเถอะ!”
ไม่รอให้หลันเฟิงพูดจบ หลันฮ๋าวก็คำรามด้วยความโกรธ เขากล่าวด้วยสีหน้าโหดเหี้ยมว่า: “หลันเฟิง แกนี่มันเป็นพวกสุภาพบุรุษจอมปลอมที่หน้าซื่อใจคดจริงๆ! ต้องการจะให้ฉันเป็นแพะรับบาป เชื่อไหมล่ะว่าฉันจะนำเรื่องราวทั้งหมดพูดออกไป แล้วสู้กับแกจนตายกันไปข้างหนึ่ง!”
เมื่อก่อน หลันฮ๋าวเคยเป็นอันธพาลข้างถนนคนหนึ่ง
ซึ่งเป็นคนชั่วช้าคนหนึ่ง!
ไม่ใช่ใครที่จะสามารถบีบบังคับได้
ตอนนี้ จะต้องสละชีวิตของตนเอง เพื่อไปปกป้องหลันเฟิงและคนอื่นๆ
เรื่องโง่ๆ แบบนี้ เขาจะไม่ไปทำอย่างแน่นอน!
รอให้ได้พบหยางเฟิงก่อน
เขาจะนำเรื่องทั้งหมดพูดออกไป
บางทีอาจจะได้รับผลประโยชน์จากการสารภาพโทษหนักจะได้เป็นเบา!
แต่ทั้งสองคนพ่อลูก จะต้องตายอย่างแน่นอน!
“หึหึ!”
ได้ยินเช่นนี้ หลันเฟิงก็เดินมายังตรงหน้าของหลันฮ๋าว แล้วหัวเราะเยาะ: “สู้กับฉันจนตายกันไปข้างหนึ่งเช่นนั้นหรือ? แกคงไม่มีคุณสมบัติเช่นนั้นหรอก! ฉันจะบอกแกให้นะ แพะรับบาปตัวนี้ คือแกอย่างแน่นอน!”
“เมียกับลูกของแก ล้วนอยู่ในมือของฉัน! ถ้าหากแกไม่เชื่อฟังยอมทำตามคำสั่งที่ฉันให้ไปทำ ไม่เพียงแต่แกจะต้องตาย แต่ทั้งครอบครัวของแกจะต้องถูกฝังไปพร้อมแกด้วย!”
ทันใด
หลันฮ๋าวก็ตกตะลึง
หัวใจของเขา เจ็บแปลบขึ้นมาอย่างไม่สามารถอธิบายได้!
เขาซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อตระกูลหลันมาโดยตลอด
ยิ่งกับคำพูดของหลันจื่อด้วยแล้ว เขาก็ยอมทำตามทุกอย่าง
หลายปีมานี้
เขาต้องทำเรื่องชั่วช้าเพื่อตระกูลหลันมากมายขนาดไหน?
ได้เงินสกปรกมามากมายขนาดไหน?
แต่ตอนนี้กำลังเกิดภัยพิบัติใหญ่
คาดไม่ถึงว่าหลันเฟิงและคนอื่นๆ จะต้องการฆ่าเขาทิ้ง
ให้ตนเองเป็นแพะรับบาป ส่งไปต่อหน้าหยางเฟิง แล้วปล่อยให้เขาฆ่าเยี่ยงสัตว์!
เขาด่าออกมาเสียงดังว่า: “หลันเฟิง แกมันต่ำช้าไร้ยางอาย เรื่องเลวทรามแบบนี้ แกก็ทำออกมาได้เหรอ?”
หลันเฟิงยิ้มอย่างลำพองใจ: “ใช่! แล้วจะทำไม? แพะรับบาปตัวนี้ แกจะเป็นหรือไม่เป็น?”
พูดพลาง
หลันเฟิงพูดอย่างโหดเหี้ยมอำมหิตว่า: “ถ้าแกเป็น แกก็ตายไปคนเดียว! ถ้าแกไม่เป็น ทั้งครอบครัวแกตายหมด!”
ได้ยินเช่นนี้ หลันฮ๋าวก็จมดิ่งอยู่ในอารมณ์ที่ไร้ความรู้สึก!
เมื่อเห็นการแสดงออกของหลันซิน
หลันเฟิงก็แสดงสีหน้าลำพองใจ
ก่อนหน้านี้ที่เขาเลือกหลันฮ๋าว มาเป็นคนตัดสินใจทำเรื่องสีเทาในตงไห่แทนตระกูลหลัน เขาก็เคยคิดเอาไว้แล้วว่าวันหนึ่งจะต้องเกิดเรื่อง
ดังนั้น
ช่วงก่อนหน้านี้
เขาจึงหาข้ออ้างหนึ่ง จึงรับพ่อแม่ลูกเมียของหลันฮ๋าวทั้งหมดมาอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลัน
หลันฮ๋าวในวันนี้
ยินยอมก็ยินยอม หากไม่ยินยอมก็ต้องยินยอม!
เพราะว่า ภรรยาและลูกของเขา ยังตกอยู่ในมือของตนเอง
แค่เขากล้าที่จะต่อต้าน
เพียงแค่ตนเองออกคำสั่ง
ทั้งครอบครัวหลันฮ๋าวก็จะต้องตายสถานเดียว!
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้
หลันฮ๋าวค่อยๆ ได้สติกลับมา กัดฟันกล่าวด้วยสีหน้าที่สิ้นหวังว่า: “ได้ ฉันยอมคุณ!”
เขาพูดพลาง เงยหน้าขึ้นทันที ดวงตาทั้งคู่จ้องเขม็งมองหลันเฟิงแล้วกล่าวว่า: “เพียงแต่คุณจะต้องพูดแล้วทำตามสัญญา ปกป้องทั้งผู้ใหญ่และเด็กในครอบครัวฉันให้ปลอดภัย!”
เรื่องราวมาถึงขณะนี้แล้ว
หลันฮ๋าวก็ไม่มีทางอื่นแล้ว!
ถ้าไม่ยินยอมหลันเฟิง
ที่คนต้องตายนั้น ก็จะต้องเป็นครอบครัวของตนเองอย่างแน่นอน!
ผู้ชาย เมื่อเข้าวัยกลางคนแล้ว
การมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ใช่เพียงเพื่อตัวเองแล้ว
แต่มีชีวิตอยู่เพื่อครอบครัว
ถ้าหากสามารถสละชีพตัวเอง เพื่อปกป้องคนทั้งครอบครัวได้
นี่ก็คือหนึ่งในตัวเลือกที่ไม่มีทางเลี่ยงได้!
เมื่อเห็นหลันฮ๋าวยินยอม
บนใบหน้าของหลันเฟิงก็ปรากฏรอยยิ้มที่ลำพองใจเล็กน้อย
เขายิ้มแล้วกล่าวว่า: “แกวางใจได้เลย! ถ้าแกตายไปแล้ว ฉันไม่เพียงแต่จะปกป้องคนในครอบครัวของแกให้ดี แต่ฉันจะยังเอาเงินก้อนใหญ่มอบให้คนในครอบครัวของแกด้วย ให้พวกเขาได้มีชีวิตที่ดีไปชั่วชีวิต!”
ได้ยินเช่นนี้
หลันฮ๋าวก็ฝืนยิ้มด้วยความปวดร้าวแล้วกล่าวว่า: “หึหึ! หลันเฟิง ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะอยู่ในแผนการของคุณทั้งหมดเลยนะ!”
“เพียงแต่แกต้องจำเอาไว้ว่า ถ้าแกผิดคำสัญญา ถึงแม้ฉันจะกลายเป็นผี ฉันก็จะไม่ปล่อยแกไปแน่นอน!”