เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 49

ไม่ทันที่หยางเฟิงจะพูดจบหลันซินก็รีบเข้ามา
“สวยมาก หรูมาก ฉันชอบ นี่คือทองคำผู้ดีที่ฉันชอบ!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันไม่นึกเลยว่าวันหนึ่งหลันซินจะได้มาอยู่ในห้องที่หรูหราเช่นนี้”
“ไอ้บ้านตระกูลหลันเส็งเคร็งนั่น แม้ว่าพวกเขาจะคุกเข่าขอร้องให้ฉันกลับไปตอนนี้ ฉันก็ไม่มีทางกลับไป”
หลันซินเหมือนกับคนบ้าที่ตะโกนโวยวายด้วยความตื่นเต้น
สีหน้าเย่เมิ่งเหยียนพูดอะไรไม่ออกกับเรื่องนี้
“หยางเฟิง ขอโทษด้วยแม่ฉันคงตื่นเต้นเกินไป”
“ไม่เป็นไร แค่แม่ชอบก็พอแล้ว!”
ขณะนี้ใบหน้าของเย่ไห่มีความลังเลเล็กน้อย
เขามองหยางเฟิงและพูดว่า “หยางเฟิงออกไปกับฉันหน่อย ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับนาย”
หืม?
หยางเฟิงอึ้งไปสักพัก
ที่ผ่านมาพ่อตาของเขาเป็นคนเงียบขรึม วันนี้มีเรื่องอะไรที่จะพูดกับเขา?
หยางเฟิงพยักหน้าและทั้งสองก็เดินมายังทางเดิน
เย่ไฮ่หยิบบุหรี่ขึ้นมาหนึ่งซอง ยื่นให้หยางเฟิงหนึ่งมวนแล้วสูบเองหนึ่งมวน
หยางเฟิงช่วยเย่ไห่จุดบุหรี่และถามว่า “พ่อ มีอะไรจะพูดกับผม?”
เย่ไห่สูดเข้าบุหรี่ลึกๆเหลือบมองหยางเฟิงด้วยท่าทางที่ซับซ้อน
“หยางเฟิงฉันไม่ใช่หลันซินที่อ่อนต่อโลก ฉันรู้ว่านายไม่ใช่คนธรรมดาใช่ไหม？”
ตาทั้งสองของเย่ไห่จ้องหยางเฟิงและถาม
หยางเฟิงเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า
เมื่อเห็นหยางเฟิงพยักหน้าเย่ไห่ดูเคร่งเครียดและพูดอย่างเคร่งขรึม: “หยางเฟิงฉันไม่สนใจตัวตนของแก ไม่สนใจว่าแกเป็นใคร แต่ฉันมีลูกสาวเพียงคนเดียวคือเมิ่งเหยียน หากแกกล้าทำผิดต่อเธอ แม้ต้องแลกด้วยชีวิตฉันก็จะไม่ปล่อยแกไปแน่นอน”
ความรักพ่อดั่งภูผา!
แม้ว่าเย่ไห่มักจะเงียบขรึมและถูกหลันซินรังแกอยู่เสมอ ดูอ่อนแอ
แต่ในฐานะพ่อ
เขาไม่ยอมให้ลูกสาวตัวเองต้องเจ็บปวดใดๆทั้งสิ้น
หยางเฟิงสูบบุหรี่และดวงตาของเขาดูลึกล้ำ
“พ่อ พ่อไม่ต้องเป็นห่วง ผมรักเมิ่งเหยียนมากกว่าใครๆและผมจะไม่ปล่อยให้เธอต้องเจ็บปวดใดๆ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้เย่ไห่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: “ขอบใจ ฉันหวังว่านายจะทำตามที่พูด”
ขณะที่หยางเฟิงกำลังคุยกับเย่ไห่หลันซินก็คุยกับเย่เมิ่งเหยียน
หลันซินพูดอย่างขมขื่นกับเย่เมิ่งเหยียน: “เมิ่งเหยียนหลังจากที่ หยางเฟิงกลับมาครั้งนี้เขาก็รวยมาก เขาซื้อรถหรูและบ้านหรู แม่คิดว่าที่เขาหายไปห้าปีคงหาเงินได้มากมาย แกต้องรีบเอาบ้านและรถส่วนตัวของหยางเฟิงมาให้ทั้งหมด … ”
ไม่ทันที่หลันซินจะพูดจบเย่เมิ่งเหยียนพูดอย่างหงุดหงิด “แม่ เงินของหยางเฟิงก็คือเงินของเขา เกี่ยวอะไรกับหนูด้วย？ อย่าทำแบบนี้ได้ไหม？”
หลันซินพูดด้วยความหวังดีว่า: “เจ้าลูกโง่ ฉันทำเพื่อผลประโยชน์ของแก มีภาษิตกล่าวไว้ว่าหากผู้ชายมีเงินก็จะกลายเป็นคนเลว หยางเฟิงรวยขนาดนี้ไม่รู้ว่าอนาคตจะมีผู้หญิงเขามากี่คน หากแกกุมเงินของเขาไว้ในมือเขาจะไม่สามารถนอกใจได้…”