เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 515
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 515
พอตอนนี้นำทรัพย์สมบัติของตระกูลหลันให้เธอ
ตนเองก็กลายลูกเขยแสนดีแล้วเหรอ?
เย่เมิ่งเหยียนมองหยางเฟิงด้วยสีหน้าที่ตกตะลึง
เธอคาดไม่ถึงว่า
หยางเฟิงจะนำทรัพย์สมบัติของตระกูลหลันให้หลันซินอย่างง่ายๆ
ทันใด เธอก็นึกอะไรออก
จู่ๆ ขอบตาก็แดงก่ำขึ้นมา
เพราะเธอรู้ว่า
ที่หยางเฟิงตอบรับข้อเรียกร้องทั้งหมดของหลันซิน
ก็เป็นเพราะตนเองอย่างแน่นอน!
“เพียงแต่…..คำพูดของฉันนังพูดไม่จบนะ”
ไม่รอให้หลันซินดีใจนานเกินไป
จู่ๆ หยางเฟิงก็เอ่ยปากขึ้นมา
“เพียงแต่อะไร?”
หลันซินมองหยางซินแล้วกล่าวถามด้วยสีหน้าระมัดระวังตัว
เธอกลัวว่าหยางเฟิงจะไม่ให้ทรัพย์สมบัติของตระกูลหลันกับเธอ
ทำให้เธอดีใจเก้อ!
หยางเฟิงยิ้มๆ แล้วกล่าวว่า: “ไม่มีอะไร! ฉันนำทรัพย์สมบัติของตระกูลหลันให้คุณก็ได้ แต่จะต้องยึดทรัพย์สมบัติตระกูลหลันที่ผิดกฎหมายเข้าหลวง ส่วนทรัพย์สมบัติของตระกูลหลันที่ถูกกฎหมายจะนำมาให้คุณ ฉันคำนวณดูแล้ว ทรัพย์สมบัติที่ถูกกฎหมายของตระกูลหลันก็จะมีสัก…….”
พูดพลาง
หยางเฟิงเริ่มแสร้งทำท่านับขึ้นมา
เมื่อเห็นเช่นนี้
ทันใดหลันซินก็ตกตะลึงตาค้าง
จะต้องยึดทรัพย์สมบัติที่ผิดกฎหมายของตระกูลหลันเข้าหลวง ทรัพย์สมบัติที่เหลือจึงเป็นของตนเองหรือ?
เช่นนั้นตนเองจะได้ทรัพย์สมบัติสักเท่าไรกัน?
ชั่วพริบตา
ภายในใจของหลันซินก็อดไม่ได้ที่จะเฝ้ารอขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าหยางเฟิงยังทำท่าทีเป็นคิดคำนวณอยู่
หลันซินจึงกล่าวอย่างใจร้อยว่า: “หยางเฟิง ตกลงคุณคำนวณเสร็จแล้วหรือยัง? สรุปแล้วฉันจะสามารถได้ทรัพย์สมบัติของตระกูลหลันเท่าไรกันแน่?”
หยางเฟิงยิ้มๆ แล้วกล่าวว่า: “แม่ ฉันคำนวณเสร็จแล้ว! คาดว่าคุณจะได้อยู่ราวๆ …….”
หยางเฟิงพูดพลาง ชูนิ้วชี้ขึ้นนิ้วหนึ่ง
หลันซินกล่าวถามอย่างงุนงงว่า: “หนึ่งร้อยล้าน?”
หยางเฟิงส่ายหน้า
“สิบล้าน?”
หยางเฟิงก็ยังส่ายหน้าอีก
“คงจะไม่ใช่หนึ่งล้านใช่ไหม?”
เห็นถึงจุดนี้แล้ว
สีหน้าของหลันซินเศร้าหมองลงมาทันที
ถ้าหากเป็นเพียงแค่หนึ่งล้านละก็
ยังไม่พอสำหรับการใช้จ่ายในหนึ่งสัปดาห์ของเธอเลย
ต้องเข้าใจว่าตอนนี้หลันซินใช้เงินราวกับกระแสน้ำ
ในหนึ่งวันไม่ใช้เงินหลายๆ แสน ก็รู้สึกไม่สบายตัวจริงๆ
แล้วเงินหนึ่งล้าน?
ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนละก็
หลันซินก็คงจะดีใจอย่างมาก
แต่ตอนนี้……
เธอเคยชินกับชีวิตอันสุรุ่ยสุร่าย
เงินเพียงแค่หนึ่งล้าน ก็เป็นแค่เศษเงินจริงๆ!
เห็นสีหน้าที่เศร้าหมองของหลันซิน
หยางเฟิงจึงยิ้มแล้วกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: “หนึ่งพันล้าน!”
“ห๊ะ! หนึ่งพันล้าน!”
ได้ยินคำพูดนี้แล้ว
หลันซินตกใจร้องขึ้นมา
หลังจากนั้น
คนก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา
“ฮ่าๆๆ! ไม่เลวๆ! ยังมีอีกหนึ่งพันล้าน เพียงพอให้กูได้ใช้ไปอีกพักหนึ่ง!”
ก่อนหน้านี้ได้หนึ่งพันล้านมาจากเมืองกาสิโน
หลันซินก็ใช้จ่ายไปพอสมควรแล้ว
ถ้าหากไม่ใช่ว่าต่อมาหลันเฟิงให้เธอมาอีกหนึ่งร้อยล้านละก็
เวลานี้ เธอก็ยังไม่รู้ว่าจะข้ามผ่านไปอย่างไรเลย
ตอนนี้มีอีกหนึ่งพันล้าน
ช่างเป็นการช่วยเหลือในยามยากจริงๆ!
เห็นท่าที่อันบ้าคลั่งของหลันซินแล้ว
หยางเฟิงก็พูดไม่ออกไปชั่วขณะ
เงินเพียงแค่หนึ่งพันล้าน ยังทำให้หลันซินดีใจได้ขนาดนี้
ถ้าหากเป็นหนึ่งหมื่นล้านละก็
คาดว่าหลันซินคงจะดีใจจนชักไปเลย!
อันที่จริงแล้วทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลหลันอยู่ที่ประมาณหนึ่งหมื่นล้าน
ไม่พูดไม่ได้ว่า
ในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่ถึงหนึ่งปี ตระกูลหลันอยู่ที่ตงไห่อาศัยหลันฮ๋าวและคนอื่นๆ โดยใช้ประโยชน์จากเงินกู้ดอกเบี้ยสูงและวิธีอื่นๆ ปล้นชิงกำไรอันมหาศาลมากเท่าไร?
เพียงแต่ต่อมาหลังจากที่หม่าตงได้กวาดล้างอุตสาหกรรมพื้นที่สีเทาของตระกูลหลันไป
จึงทำให้ตระกูลหลันต้องสูญเสียยับเยิน
และต่อมา
หลันจื่อก็ได้ใช้เงินอีกหนึ่งพันล้านจ้างคนเดนตายหนึ่งร้อยคนเพื่อไปทำลายตระกูลโจว
บวกกับที่
หลังเฟิงนำเงินหนึ่งร้อยล้านมาให้หลันซิน และชดใช้ค่าเสียหายหนึ่งร้อยล้านให้กับโจวซู่เอ๋อร์อีก
รวมๆ ทั้งหมดแล้ว ก็หลายร้อยล้าน
ฉะนั้นทรัพย์สมบัติของตระกูลหลันในตอนนี้ จึงมีอยู่ประมาณห้าพันล้าน
ในจำนวนนี้เงินสี่พันล้านเป็นรายได้ที่ผิดกฎหมาย
มีเพียงหนึ่งพันล้าน ที่เป็นรายได้ที่ถูกกฎหมายของตระกูลหลัน
หลังจากที่ดีใจแล้ว
บทที่ 514
บทที่ 516