เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 524
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 524
คือทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ!
เพื่อหยางเฟิงแล้ว
เธอยอมสละทุกอย่างที่ตนเองมี!
เห็นใบหน้าที่งดงามนั้นของหนิงชิงเฉิง ที่มีสีหน้าเย็นชา และเผยรอยยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ จู่ๆ เย่เมิ่งเหยียนก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนา :
“ถึงแม้ว่าข้อเสนอของคุณจะดูกินใจมาก แต่ฉันอยากจะบอกกับคุณว่า! หยางเฟิง เขาไม่ใช่สินค้า เขาเป็นคน! เขาเป็นสามีของฉัน! เขาเป็นพ่อของลูกฉัน! เขาไม่ใช่สิ่งของที่จะซื้อขายได้!”
“ฉันจะไม่ทำเพื่อชิงเฉิงกรุ๊ปและยอมสละเขาไปอย่างเด็ดขาด! ถ้าฉันยอมเสียสละหยางเฟิงไป ถึงแม้ว่าฉันจะได้ชิงเฉิงกรุ๊ปมา หรือแม้กระทั่งโลกทั้งใบ ฉันก็คงไม่มีความสุข!”
“เพราะว่า——”
“ฉันเสียเขาไปไม่ได้……”
พูดถึงคำพูดสุดท้าย
ฉับพลันเย่เมิ่งเหยียนก็ร้องไห้โฮออกมา
ถึงตอนนี้
เธอจึงพบว่า หยางเฟิงในใจของเธอ มีความสำคัญขนาดไหน
ทุกสิ่งทุกอย่างที่หยางเฟิงทำเพื่อเธอ
มันยังคงปรากฏอยู่ในใจของเย่เมิ่งเหยียนอย่างไม่ขาดสาย
เพื่อเธอแล้ว หยางเฟิงอดทนต่อการเย้ยหยันดูถูกของทุกคน
เพื่อเธอแล้ว หยางเฟิงยอมเป็นศัตรูกับตระกูลเย่ทั้งหมด
ผู้ชายเช่นนี้ เธอจะยอมเสียสละไปได้อย่างไร?
นึกถึงเช่นนี้แล้ว
หากหยางเฟิงต้องแยกจากตนเอง
ทันใดนั้นเย่เมิ่งเหยียนก็รู้สึกว่า หัวใจทั้งดวงกำลังจะแตกสลาย
ความรู้สึกของหัวใจแตกสลายเช่นนี้ ให้ตายซะยังจะดีกว่ามีชีวิตอยู่!
“อะไรนะ?” หนิงชิงเฉิงตกตะลึง
เย่เมิ่งเหยียน คาดไม่ถึงเลยว่าจะอดทนต่อสิ่งล่อใจเช่นนี้ได้?
ความรักที่เธอมีต่อหยางเฟิง นึกไม่ถึงเลยว่าจะลึกซึ้งเช่นนี้?
เพียงแต่ว่า
คิดอยากจะให้เธอทอดเสียสละหยางเฟิงแบบนี้
มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!
หยางเฟิงเป็นสวรรค์ของเธอ!
หยางเฟิงเป็นพระเจ้าของเธอ!
ไม่ว่าจะอย่างไร จะแลกกับอะไร จะใช้วิธีการใด เธอก็จะแย่งชิงหยางเฟิง จากในมือของเย่เมิ่งเหยียนมาให้ได้!
ในชั่วพริบตา
หนิงชิงเฉิงจ้องมองเย่เมิ่งเหยียนด้วยแววตาเย็นชา ออร่าของควีนแห่งวงการค้าผู้สูงส่ง ความรู้สึกเกิดขึ้นตามธรรมชาติ : “ดี! ดีมาก!”
“ในเมื่อคุณไม่ยอมเสียสละหยางเฟิง เช่นนั้นฉันจะบีบบังคับให้คุณเสียสละเอง!”
“ฉันจะทำให้คุณรู้ ว่าการผิดใจหนิงชิงเฉิงอย่างฉัน จะมีจุดจบอย่างไร!”
พูดจบ
ก็แสดงออกถึงความดุร้าย!
และหนิงชิงเฉิง ก็หันกลับออกไป
สวีโหย่วหรงและคนอื่นๆ ก็ตามหลังเธอไป
จนถึงขณะนี้ สวีโหย่วหรงก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับแม้แต่น้อย
หยางเฟิงคนนี้ ท้ายที่สุดแล้วเป็นผู้ชายอย่างไรกันแน่?
เขาไม่ใช่เด็กที่ถูกตระกูลหยางทอดทิ้งหรอกเหรอ?
และเป็นลูกเขยของตระกูลเย่ไม่ใช่เหรอ?
ทำไมหนิงชิงเฉิงกับเย่เมิ่งเหยียนผู้หญิงสองคนนี้ เพื่อเขาแล้ว แม้กระทั่งชิงเฉิงกรุ๊ปก็ไม่ต้องการเลยเหรอ?
ไม่เข้าใจเลย!
ไม่เข้าใจเลยจริงๆ!
ถ้าหากว่าเป็นเธอ
อย่าว่าแต่หยางเฟิงคนเดียวเลย
แม้แต่หยางเฟิงร้อยคน
เธอก็ไม่เห็นอยู่ในสายตา!
มองภาพด้านหลังหนิงชิงเฉิงที่ออกไปแล้ว
เย่เมิ่งเหยียนจึงสูดหายใจเข้าลึกๆ นัยน์ตาที่มีน้ำตาคลอ ฉับพลันก็ประกายความเด็ดเดี่ยวออกมา!
การปรากฏตัวของหนิงชิงเฉิง
ทำให้เย่เมิ่งเหยียนสัมผัสได้ถึงการใช้อำนาจข่มขู่
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
อีกฝ่ายยังดีเลิศเช่นนี้
ไม่เพียงแต่สวยงามอย่างมาก ยังมีท่าทางนุ่มนวลอ่อนโยน!
และยังเป็นประธานของชิงเฉิงกรุ๊ปควีนแห่งวงการค้าในจงโจวอีกด้วย!
ต้องการทำให้หยางเฟิงไม่แยกจากตนเอง
มีเพียงแค่ทำให้ตนเอง เปลี่ยนกลายเป็นคนที่ดีเลิศยิ่งกว่า!
และทำให้ผู้หญิงทุกคน เมื่อเห็นตนเองก็จะรู้สึกต่ำต้อยไปเอง!
ถึงเวลานั้น
เป็นธรรมดาที่จะไม่มีใครมาแย่งสามีของตนเองไปได้!
“ฉัน จะไม่ยอมแพ้อย่างเด็ดขาด อย่างเด็ดขาด!”
เย่เมิ่งเหยียนให้กำลังตนเองอย่างเงียบๆ
ผู้หญิงต้องการประคองชีวิตการแต่งงานให้อยู่ต่อไป
นอกจากจะพึ่งพาผู้ชายแล้ว
ที่สำคัญที่สุด ต้องทำให้ตนเองเข้มแข็งยิ่งขึ้น!
และในเวลาเดียวกันนี้
หลังจากออกจากเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
ใบหน้าที่เย็นชาของหนิงชิงเฉิง ก็เยือกเย็นมากยิ่งขึ้น
สวีโหย่วหรงที่อยู่ข้างๆ เหลือบมองหนิงชิงเฉิงอย่างระมัดระวัง และเอ่ยถามอย่างประหม่า : “คุณหนู ตอนนี้เราจะไปที่ไหนกันเหรอคะ?”
หนิงชิงเฉิงไม่ตอบคำถาม
เธอยืนอยู่ที่เดิม ไม่ปริปากพูดสักคำ
เห็นหนิงชิงเฉิงไม่พูดจา
สวีโหย่วหรงก็ไม่กล้าเร่งเร้าต่อ