เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 539
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 539
ถูกผู้อาวุโสชุดแดงคนหนึ่ง เหยียบย่ำอยู่ที่ใต้เท้า!
ราวกับ เหยียบหน้าของหยางเฟิงไว้!
ผู้อาวุโสชุดแดงจ้องหม่าตงด้วยดวงตาที่เย็นชา “ถ้าหยางเฟิงนั่น ไม่สามารถมาภายในหนึ่งนาที ฉันก็จะฆ่าแก!”
พูดเสร็จ
ความหนาวเย็นเข้ากระดูก!
ผู้อาวุโสชุดแดงไม่ปิดบังความอาฆาตของตัวเองเลยสักนิด
กับหม่าตงและคนอื่นๆ
เขาไม่ได้เอามาอยู่ในสายตาเลย
คนไร้ประโยชน์ฝูงหนึ่ง บีบบังคับความสามารถของตัวเองออกมาส่วนหนึ่งยังไม่ได้เลย!
ดูจากนี้แล้ว
ที่ขึ้นชื่อว่าราชาตงไห่นั้น ก็คงเป็นแค่คนไร้ประโยชน์！
จู่ๆเขาก็รู้สึก
ภารกิจครั้งนี้ อาจจะง่ายมาก!
หม่าตงหน้าแดง กัดฟันพูด “แกรอก่อน รอท่านมา แกได้ตายแน่!”
เพี้ยะ!
หม่าตงเพิ่งพูดจบ
ผู้อาวุโสชุดแดงตบไปที่หน้าของเขาแรงๆหนึ่งที
“หุบปากไปเลย! ท่านอะไร! ราชาตงไห่อะไร?”
“รอเขามาถึง ฉันจะหักหัวของเขาลงมา ใช้เป็นกระโถนฉี่ ……”
“อ๋อ ใช่เหรอ?”
“ไอ้หมาแก่ที่หยิ่งผยองมาก!”
“ฉันอยากจะดูว่า แกจะหักหัวฉันลงมาใช้เป็นกระโถนฉี่ยังไง!”
ไม่รอให้ผู้อาวุโสชุดแดงพูดจบ
หยางเฟิงเดินมาด้วยสีหน้าเย็นชา
“ท่าน!”
หม่าตงเห็นคนที่ตัวช่วย แล้วรีบตะโกนเรียก
“น่ารำคาญ!”
ตูม!
ผู้อาวุโสชุดแดงออกแรงที่เท้า
ทันใดนั้น มีเลือดพุ่งออกมาจากปากหม่าตง
ดูถึงตรงนี้
หยางเฟิงไม่ได้พูดอะไร
แต่ดวงตาของเขา กลับเผยความอาฆาตที่เย็นชา
ตามที่พูดไว้ว่า ตีหมายังต้องดูเจ้าของ
เห็นได้ชัดว่า
ผู้อาวุโสชุดแดงนี้ ไม่ได้เอาตัวเองอยู่ในสายตาเลย
“นายก็คือหยางเฟิงเหรอ?”
ผู้อาวุโสชุดแดงจ้องหยางเฟิงไว้ ถามด้วยท่าทีดูถูก
หยางเฟิงสีหน้าไร้ความรู้สึก “ใช่ คุณเป็นใคร? กล้ามาสร้างเรื่องในพื้นที่ของฉัน!”
“หึหึ!” ผู้อาวุโสชุดแดงยิ้มเยาะเย้ย “พื้นที่ของนาย?”
พูดอยู่ เขาพูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ “ฉันแนะนำตัวก่อน ฉันชื่อหลี่ซู่ เป็นผู้คุมกฎของศูนย์พันธมิตรบู๊ในจงโจว!”
“หลี่ซู่?”
“ผู้คุมกฎศูนย์พันธมิตรบู๊?”
หยางเฟิงขมวดคิ้ว จากนั้นก็ส่ายหัวแล้วพูด “ไม่รู้จัก! หมาแมวอะไร?”
“ไอ้น้อง นายหาที่ตาย!”
เมื่อได้ยิน
หลี่ซู่โกรธมาก
ตัวเองเป็นถึงผู้คุมกฎของศูนย์พันธมิตรบู๊
ในสายตาของหยางเฟิง กลับเป็นหมาแมวเหรอ?
รังแกคนเกินไป!
หยางเฟิงพูดอย่างรำคาญ “ว่ามา คุณมาหาฉันด้วยเรื่องอะไรกันแน่?”
หลี่ซู่พูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ “ฉันมาแจ้งให้นายยกเลิกตำแหน่งเจ้าพันธมิตรบู๊ภาคใต้ตามคำสั่งของศูนย์พันธมิตรบู๊ท่านเจ้าพันธมิตรและไปยังศูนย์พันธมิตรบู๊ในจงโจว เพื่อกราบขอโทษกับท่านเจ้าพันธมิตรใหญ่!”
หยางเฟิงหัวเราะออกมา
เขาหัวเราะด้วยสีหน้าดูถูก!
สายตาเหยียดหยามคนทั้งโลก!
“เจ้าพันธมิตรใหญ่บ้าบออะไร? ทำไมฉันต้องฟังเขาด้วย?”
ขณะนี้
ดวงตาของหยางเฟิงเย็นชามาก
ชื่อของเจ้าพันธมิตรบู๊ใต้เทียบกับเทพสงครามต้าเซี่ยแล้ว อย่างกับเม็ดข้าว
แต่ก็ไม่ใช่ขยะตัวไหนจะมายกเลิกได้!
และยังต้องไปกราบขอโทษด้วย?
ล้อเล่นอะไร?
ทั้งต้าเซี่ย
มีใคร?
มีสิทธิ์นั้น ให้หยางเฟิงกราบขอโทษ?
ชั่วขณะ
สีหน้าของหลี่ซู่ มืดมนขึ้นมา
ตอนแรกเขาคิดว่า
ตัวเองบอกชื่อแล้ว หยางเฟิงจะคุกเข่าขอร้อง ร้องห่มร้องไห้!
คิดไม่ถึงว่า
หยางเฟิงไม่ได้เอาศูนย์พันธมิตรบู๊อยู่ในสายตาเลย
ยังกล้าไม่เคารพดูหมิ่นต่อท่านเจ้าพันธมิตรใหญ่
ไม่อาจให้อภัยได้!
ไม่อาจให้อภัยได้!
หลี่ซู่อยากจะตบหยางเฟิงไปหนึ่งทีให้ตาย
แต่คิดถึงที่เจ้าพันธมิตรสั่งไว้ ทำให้เขาเอาคำพูดของหยางเฟิงมาส่งถึงศูนย์พันธมิตรหลี่ซู่ทำได้แค่พ่นลมหายใจอย่างเย็นชา แล้วพูดไม่ดีว่า “หยางเฟิง ฉันจะบอกนาย! ทั้งโลกบู๊ในต้าเซี่ย จะต้องอยู่ในการควบคุมของศูนย์พันธมิตรบู๊! เจ้าพันธมิตรบู๊ใต้นายนี้ เป็นนายตั้งขึ้นมาเอง ไม่ได้รับการยอมรับจากศูนย์พันธมิตรบู๊ นายต้องยกเลิกตำแหน่งของตัวเอง กราบขอโทษกับท่านเจ้าพันธมิตร!”