เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 540
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 540
ศูนย์พันธมิตรบู๊ ควบคุมทั้งโลกบู๊ต้าเซี่ย
หยางเฟิงแต่งตั้งให้ตัวเองเป็นเจ้าพันธมิตรบู๊ใต้นี่เป็นความน่าเชื่อถือต่อศูนย์พันธมิตร เป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่!
ถ้าใครๆก็แต่งตั้งตัวเอง เป็นเจ้าพันธมิตรบู๊ต่างๆ
งั้นต่อไป ใครยังจะเอาเจ้าพันธมิตรบู๊อยู่ในสายตาอีก
ศูนย์พันธมิตรบู๊จะเสียศักดิ์ศรีและชื่อเสียง ไร้ประโยชน์!
ศูนย์พันธมิตรบู๊ในจงโจว ส่งหลี่ซู่มา เพื่อต้องการบีบบังคับให้หยางเฟิงยอมรับผิด!
ใครจะไปคิด
ความดูถูกเหยียดหยามบนหน้าหยางเฟิงยิ่งเพิ่มมากขึ้น “ศูนย์พันธมิตรบู๊ ถือเป็นอะไร?”
“ทำไมฉันต้องได้รับการยอมรับจากมัน? เนื่องจากมันหน้าใหญ่เหรอ?”
“คุณกลับไปบอกเจ้าพันธมิตรใหญ่บ้าบออะไรนั่น บอกเขาว่าเจ้าพันธมิตรบู๊ใต้ฉันนี้ ไม่มีใครสามารถยกเลิกได้! อยากจะให้ฉันกราบขอโทษเหรอ? หึหึ! แน่จริง ก็ให้เขามาเอง ฉันจะให้เขานับฉันเป็นพ่อ!”
“นาย นาย……”
“คนหยาบคาย!”
ได้ยินแบบนี้
หลี่ซู่ก็โกรธขึ้นมา
ความอาฆาตที่น่ากลัว ระเบิดออกมา!
หยางเฟิงกล้าดูถูกศูนย์พันธมิตร
นี่เป็นการท้าทายทั้งโลกบู๊
ไม่ทำให้เขารู้ดีสักหน่อย
ต่อไปหน้าตาของศูนย์พันธมิตรบู๊ ยังเอาไปไว้ที่ไหน?
เสียงพูดจบลง
ความอาฆาตที่น่ากลัว เสียงดังปัง อย่างกับฟ้าแตกพื้นร้าวระเบิดออกมา!
แม้แต่อากาศรอบๆ ราวกับถูกดูดไปหมดในทันที กลายเป็นเขตสุญญากาศ!
บนท้องฟ้าเต็มไปด้วยฝุ่นและหมอก
หลี่ซู่พุ่งไปทางหยางเฟิงทั้งคน
กำหมัดแน่น พุ่งตรงไปที่หัวของหยางเฟิง!
เห็นหยางเฟิงไม่ฟังดีๆ
หลี่ซู่ก็มีอารมณ์จะฆ่าแล้ว
เขาจะฆ่าหยางเฟิง ให้ทั้งบู๊ใต้ดูสักหน่อย รุกรานศูนย์พันธมิตรบู๊มีแต่ตายทางเดียวเท่านั้น!
หยางเฟิงหรี่ตาลง
เขาดูออก หลี่ซู่นี้ เป็นผู้แข็งแกร่งในแดนปรมาจารย์
และยังเป็น ผู้แข็งแกร่งในปรมาจารย์ช่วงกลาง
ไม่แปลกที่กล้ามาหาเรื่องตัวเองด้วยตัวคนเดียวที่ตงไห่
ดูเหมือนว่า
เขาคิดว่า ด้วยความสามารถของเขาจะชนะตัวเองแน่ๆ
แต่ว่า!
เป็นไปได้เหรอ?
คิดถึงตรงนี้
หยางเฟิงยิ้มเยาะเย้ย
ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวทั้งคน!
กำหมัดแน่นเหมือนกัน ทุบไปอย่างแรงๆหนึ่งหมัด
ตูม!
เสียงดังมาก
หมัดทั้งสอง ปะทะกันอย่างรุนแรง
คลื่นกระแทกที่น่ากลัว
กระจายออกไปทุกทิศทุกทาง โดยที่ทั้งสองอยู่ตรงกลาง!
หม่าตงที่นอนอยู่บนพื้น สีหน้าหวาดกลัว
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น การต่อสู้ระหว่างสองปรมาจารย์ที่ไม่มีใครเทียบได้
เคลื่อนเหมือนลม เคลื่อนไหวเหมือนฟ้าร้อง!
ตูมตูมตูม!
เสียงดังมาก ไม่มีที่สิ้นสุด!
ช่างน่าทึ่งจริงๆเลย!
แต่แค่ครู่เดียวเท่านั้น
หลี่ซู่ในระหว่างการต่อสู้ สีหน้าเปลี่ยนไปมาก
หนึ่งหมัดของหยางเฟิง ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา ด้วยความเร็วมาก!
ตูม……
แรงกดขี่ที่ยิ่งใหญ่สูงสุดนั้น กระทบแขนขาและกระดูกของเขา!
หนึ่งครั้ง
สองครั้ง
นับครั้งไม่ถ้วน!
หยางเฟิงแค่ชกไปหนึ่งหมัดเท่านั้น แต่หลี่ซู่กลับรู้สึกว่า ร่างกายของตัวเอง ถูกทุบตีนับครั้งไม่ถ้วน!
ความเจ็บปวดมากมาย ไม่สามารถพูดได้!
เสียงดังตูม!
ร่างกายของเขา เหมือนนกที่โบยบินด้วยปีกหัก……
ตูม!
คนทั้งคน
กระแทกไปที่กำแพงอย่างแรง
ทั้งผนัง พังทลายลงมาเป็นชิ้นๆ ส่วนหลี่ซู่ถูกฝังไว้ข้างในทั้งคน
เปราะบาง!
หยางเฟิงเยาะเย้ยในใจ
แม้ว่าหลี่ซู่จะเป็นปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งในแดนกลาง
ในสายตาของเขา ยังคงเปราะบาง!
จากนั้น
หลี่ซู่คลานออกมาจากซากปรักหักพัง เลือดเต็มไปทั้งตัว สภาพแย่มาก
มุมปากเขามีคราบเลือด เงยหน้าขึ้นอึ้งๆ มองดูหยางด้วยสีหน้าสยดสยอง
“นาย……นายเป็นแดนอะไร?”
หลี่ซู่ตกตะลึงไปทั้งคน!
เขาคิดว่าด้วยความสามารถปรมาจารย์ช่วงกลางของตัวเอง
มาตงไห่เล็กๆ ลงโทษหยางเฟิงที่เหมือนมดตัวหนึ่ง มันมากเกินพออยู่แล้ว