เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 594
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 594
เหลิงฉานกับผู้คุมกฎสิบมองหน้ากันแวบหนึ่ง
ต่างก็มองเห็นใจที่หวาดกลัวในตาของฝ่ายตรงข้ามเหมือนกัน
นักบู๊นับพันคนทั้งหมดถูกยิงตาย！
ศพต่างก็นอนบนพื้นเต็มไปหมด
ทั้งเขาจินเฟิง
ต่างก็เหมือนขุมนรกของเทพชั่วร้ายลูกหนึ่งแล้ว！
สวีโหย่วหรงยิ่งมีใบหน้าท่าทางที่หวาดกลัว
ถ้าหากก่อนหน้านี้หล่อนบุกเข้าไป
เกรงว่าตอนนี้คงจะกลายเป็นศพไปแล้ว！
ทันใดนั้น！
สุสานเย่เวิ่นก็ทำให้ทุกคนตกใจแล้ว
แฮก！
แฮก！
ทุกคนต่างก็เปลี่ยนเป็นหายใจไม่คล่องขึ้นมา
ไม่มีคนกล้าขึ้นไป
ยังไงสถานการณ์เมื่อกี้ก็ทำให้คนตกใจมากแล้ว
เวลานี้
เย่หลงพูดต่อหยางเฟิงด้วยเสียงต่ำว่า“เด็กน้อย ถึงตาพวกเราไปกันแล้ว！”
หยางเฟิงพูดด้วยดวงตาที่จ้องถลึงว่า“นายท่าน คุณนี่คือต้องการพาผมไปหาความตายเหรอ？”
ศพนักบู๊นับพันคนต่างก็นอนอยู่ที่นั่น
คิดไม่ถึงว่าเย่หลงต้องการจะไป？
ไอ้แก่คนนี้หัวแข็งอย่างนี้เหรอ？
เย่หลงทำตาขาวพูดอย่างอารมณ์เสียว่า“แกต่างหากที่ไปหาความตาย ข้ายังใช้ชีวิตไม่พอเลย！ นายวางใจดีแล้ว กลไกหน้าประตูสุสานนี้ได้ถูกทำลายแล้วตอนนี้ไม่มีอันตรายแล้ว……”
ประโยคนี้ทำให้หยางเฟิงไม่มีวิธีที่จะโต้แย้ง
หนึ่งร้อยปีแล้วคุณต่างก็ยังใช้ชีวิตไม่พอ คุณนี่คือต้องการเป็นเต่าเหรอ？
แต่หยางเฟิงยังคงพูดอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง“นายท่าน คุณแน่ใจว่าไม่มีกับดักแล้ว？ ถ้าพอไปแล้วยิงลูกธนูอีกรอบหนึ่งอีก ผมกลับไม่กลัวก็จะกลัวแต่ไม่สามารถปกป้องคุณได้ ทำให้คุณตายตั้งแต่อายุยังน้อยแล้ว！”
ได้ยิน
เย่หลงฉีกยิ้มแล้ว ดวงตาสีขาว！
อะไรที่เรียกว่าตายตั้งแต่อายุยังน้อย？
เขาต่างก็หนึ่งร้อยปีแล้ว！
ถ้าหากนี่ก็ถือว่าตายไปตั้งแต่อายุยังน้อย
คนทั่วโลกเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ต่างก็เป็นคนอายุสั้นแล้ว！
หยางเฟิงเด็กคนนี้ไม่เป็นผู้พูดแสดงความคิดเห็นที่โอเว่อร์จะตายไหม？
“นายรู้อะไร？”
เย่หลงพูดฮึเบา ๆ ว่า“ตอนที่สร้างสุสานบรรพบุรุษกลไก หน้าประตูของสุสานนี้ที่จริงแล้วมีเพียงระลอกเดียว！ ยังไงบรรพบุรุษของฉันก็คิดไม่ถึงจะมีคนนับหมื่นคนมาหาเขา！”
พูดจบ
เย่หลงมีสีหน้าที่หดหู่
พูดขึ้นมา
ฆ่าคนนับพันตายในครั้งเดียว
กลไกนี้ก็ถือว่าเก่งแล้ว
แต่ก่อนที่เย่เวิ่นจะตายเดิมทีก็คิดไม่ถึง
จะมีคนนับหมื่นมาแย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร！
“พูดอย่างนี้ นายท่านหรือว่าคุณมีแผนผังกลไกข้างในสุสาน？ ถ้าหากเป็นอย่างนี้แล้วพวกเราก็สามารถทำได้อย่างสบาย ๆ แล้ว！”
หยางเฟิงถามด้วยใบหน้าที่เซอร์ไพร์ทันที
ถ้าหากสามารถเอาแผนผังกลไกมาได้
หยางเฟิงสามารถรับรองได้ชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรก็เป็นของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว！
เย่หลงพูดถอนหายใจเบา ๆ เสียงหนึ่ง“เฮ้อ！ ถ้าหากมีก็ดีซิ……ตอนนั้นที่สร้างสุสานนี้เดิมทีไม่เคยคิดจะเข้าไปอีก！ ดังนั้นแผนผังกลไกนี้ก็เผาไปนานแล้ว……”
อ๋า！
หยางเฟิงตะลึงแล้ว
เย่หลงมองเขาตาขาวแวบหนึ่งพูดว่า“พอแล้ว！ ไม่ต้องอ๋าแล้ว！ เวลาเปิดของสุสานนี้มีจำกัด หลังรอเวลาผ่านไปทั้งสุสานต่างก็จะถล่มลงมาฝังอยู่ในบริเวณซากปรักหักพัง！”
พออย่างนี้
หยางเฟิงเปลี่ยนเป็นหินแล้วอย่างสิ้นเชิง
เย่เวิ่นคนนี้คิดไม่ถึงว่าจะโหดเหี้ยมอย่างนี้
คิดไม่ถึงว่ายังติดตั้งโปรแกรมทำลายสุสานของตัวเองแล้ว！
เพื่อเก็บรักษาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร เขาก็ขยันมาก！
ดูแล้ว
ครั้งนี้ต้องสู้ตายแล้วจริง ๆ
ทันใดนั้น
ตามหยางเฟิงเก็บใจที่หยอกล้อขึ้นมา เสือขาวและคนอื่น ๆ ก็ตะลึงหมดแล้ว
เป็นเขา！
เป็นเทพสงครามไร้เทียมทานที่มีพลังแข็งแกร่งคนนั้น ทำการออกรบนอกประเทศ！
พลังการออกรบทั่วโลก
ทันใดนั้นก็ประทุขึ้นมาจากบนตัวของหยางเฟิง！
“ทำไม ไม่มีคนกล้าเข้าไปเหรอ？”
ได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
ทุกคนทยอยหันหน้าไป ขี้เกียจพูดกับเขา
ใครต่างก็รู้หยางเฟิงปากเก่ง
พูดกับเขาคือหาความทารุณอย่างสิ้นเชิง！
“ฮิ ๆ ！”
เห็นไม่มีคนสนใจตัวเอง
หยางเฟิงหัวเราะเบา ๆ เสียงหนึ่ง“ในเมื่อเพื่อนร่วมโลกบู๊ทุกท่านให้หน้า งั้นผมก็ไปก่อนก้าวหนึ่งแล้ว！ รอผมแย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมาได้ พวกคุณก็อย่าเสียใจภายหลัง！”