เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 659
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 659
เพื่อหยางเฟิง
หนิงชิงเฉิงไม่ต้องการแม้แต่ชิงเฉิงกรุ๊ปที่เธอสร้างมากับมือ
จะให้เธอใส่ใจชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรที่ไร้ค่านั่นได้อย่างไร?
ในสายตาของเธอมีแต่หยางเฟิงเท่านั้น
ขอเพียงหยางเฟิงกลับมาสู่อ้อมกอดของเธอ
เธอก็พร้อมละทิ้งทุกอย่างบนโลกใบนี้
ตึก！
ตึก！
ตึก！
……
ทันใดนั้น
ทุกคนก็จับจ้องไปที่พื้น
ตัวเลือกของหนิงชิงเฉิง ทำให้ทุกคนตกใจ
เธอไม่ต้องการชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร？
เธอต้องการแค่หยางเฟิง！
โลกนี้มันวิปริตไปแล้วงั้นรึ？
เสือขาวพึมพำกับตนเองด้วยความอิจฉาเล็กน้อย “สมแล้วที่เป็นท่านแม่ทัพ ไม่ว่าจะไปที่ใดก็ล้วนมีสาวงามมาตกหลุมรัก!”
ไม่ว่าจะเป็นเย่เมิ่งเหยียนหรือหนิงชิงเฉิง ล้วนเป็นสาวงามอันดับหนึ่ง
คนธรรมดาได้ครอบครองใครคนใดคนหนึ่ง ก็ถือว่าเรื่องโชคดีอย่างหาที่สุดไม่ได้แล้ว
แต่ตอนนี้
สองสาวงามที่เพียบพร้อมขนาดนี้ต่างก็ชอบหยางเฟิง
เหมือนกับการเป็นศัตรูกับผู้ชายทั้งโลก
ณ เวลานั้น
คนตระกูลหนิงก็ได้สติกลับมา
สีหน้าของทุกคนดูไม่ดีนัก
พวกเขาไม่คิดเลยว่า
หนิงชิงเฉิงจะไม่ต้องการชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรจริงๆ
จะให้พวกเขากลับไปและจะอธิบายให้ผู้นำตระกูลฟังว่าอย่างไร?
คนหนึ่งให้
อีกคนหนึ่งไม่เอา
มารดามึงสิ เห็นกูเป็นคนตายหรือเยี่ยงไร？
ณ เวลานี้
ผู้คุมกฎสิบกัดฟันอย่างแค้นเคือง
“เจ้าทำไมต้องลำบากเช่นนี้？”
“เจ้าก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้!”
“ข้าแต่งงานแล้ว ชีวิตที่เหลือของข้าเป็นของเย่เมิ่งเหยียน！”
หยางเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงที่ขมขื่น
เขาไม่คิดเลยว่า หนิงชิงเฉิงจะไม่ต้องการชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรจริงๆ
ถ้าหากเป็นไปได้ละก็เขายอมที่จะนำชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมอบให้กับหนิงชิงเฉิง
หากเป็นเช่นนี้ หนี้บุญคุณที่ติดค้างกับหนิงชิงเฉิงภายในใจหยางเฟิงก็จะหายไป
“ไม่ ข้าไม่สน！”
หนิงชิงเฉิงส่ายหัวอย่างดื้อรั้นพลางพูดว่า “ไม่ว่าเจ้าจะแต่งหรือไม่แต่งงาน ข้าก็จะไม่ปล่อยเจ้าไป!”
“ข้าไม่ต้องการชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร ข้าต้องการให้เจ้าติดหนี้บุญคุณข้าตลอดชีวิต!”
หนิงชิงเฉิงรู้ดีว่า
ถ้าหากตนเองรับชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมา
พรหมลิขิตระหว่างตนเองและหยางเฟิงก็จะสิ้นสุดลงทันที
ผลสรุปเช่นนี้ ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ
เมื่อเห็นหนิงชิงเฉิงไม่รับ
หยางเฟิงพลันถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย
ชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรนี่เป็นสมบัติล้ำค่า
ทุกคนเสียเลือดเสียเนื้อนับไม่ถ้วนเพื่อแย่งชิงมัน
แต่หนิงชิงเฉิงกลับละทิ้งมันเหมือนของไร้ค่า!
เช่นนี้ทำให้ในใจของหยางเฟิงเต็มไปด้วยอารมณ์ที่แปลกประหลาด
ในตอนนั้นเอง
ก็เกิดอุบัติเหตุขึ้น
“พวกมึงไม่เอา กูก็จะเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรนี้เอง”
ฟิ้ว！
เงาสีดำแล่นผ่าน
เมื่อหยางเฟิงก้มหน้าดู
ในมือของตนเองก็ว่างเปล่า
พื้นที่ใกล้ๆ
เย่ชิวหัวเราะอย่างตื่นเต้นขณะถือ “ฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรชิ้นนี้ก็ตกเป็นของข้า!”
ในตอนที่หยางเฟิงและหนิงชิงเฉิงพูดคุยกันอยู่
ไม่มีใครรู้ตัวว่า
เย่ชิวได้ซุ่มซ่อนอยู่ไม่ไกลโดยอาศัยเทคนิคการเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาดของเขา
จากนั้นก็ใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่จิตใจของหยางเฟิงกำลังปั่นป่วน คว้าชิ้นส่วนของภาพจักรพรรดิมังกรมาในคราวเดียว!
ไม่มีใครไหวตัวทัน
ยังไงซะ
การเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาดของเขาและความสามารถในการซ่อนรังสีของเขาสามารถหลอกล่อหยางเฟิงไปได้แล้วหลายครั้ง
เมื่อเห็นเย่ชิวขโมยชิ้นส่วนของภาพจักรพรรดิมังกร
ใบหน้าของหยางเฟิงไร้ความรู้สึก
น้ำตาซึม
เหมือนกับว่า
เย่ชิวที่แย่งชิ้นส่วนของภาพจักรพรรดิมังกร เป็นแค่เศษขยะแผ่นหนึ่ง
“เย่ชิว รีบส่งชิ้นส่วนของภาพจักรพรรดิมังกรมาให้ข้า!”
เมื่อเห็นดังนั้น
ผู้คุมกฎสิบเริ่มกระวนกระวายใจ ตะโกนอย่างรีบร้อน
เมื่อได้ยินดังนั้น
เย่ชิวหันศีรษะไปพลางพูดอย่างไม่สะทกสะท้านว่า “ใครบอกว่าข้าจะให้ชิ้นส่วนของจักรพรรดิมังกรแก่เจ้า?”
“อะไรนะ？”
ผู้คุมกฎสิบตกตะลึง
ทันทีทันใด เขาก็พูดด้วยใบหน้าที่น่าสยดสยองว่า “เย่ชิว เจ้ากำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร รีบมอบชิ้นส่วนของจักรพรรดิมังกรให้ข้าเร็ว!”
“เหอะ เหอะ！”