เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 685
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 685
เย่เทียนอดไม่ได้ที่จะถาม
เย่โหรวพาเขาไป ยิ่งเดินไปคนก็ยิ่งน้อยลง
“อย่าเพิ่งพูดอะไร อีกเดี๋ยวก็ถึงแล้ว!”
เย่โหรวจ้องเย่เทียนตาเขม็ง
ในตาเจตนาฆ่าน่าเกรงกลัว
ราวกับว่าสถานที่ที่พวกเขากำลังจะไป คือถ้ำเสือรังหมาป่า!
เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้
เย่เทียนที่ผ่านอะไรมานับไม่ถ้วน ยังกลับรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
ใช้เวลาเพียงครู่เดียว
ทั้งสองคนก็มาถึงคฤหาสน์
เป็นคฤหาสน์ที่ซ่อนอยู่ในหุบเขา เงียบสงบและห่างไกลผู้คน
ถ้าไม่มีคนนำทางมา
คนทั่วไปคงไม่อาจหาเจอได้
แม้แต่เย่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าประหลาดใจ!
เขาอาศัยอยู่ในตงไห่มาหลายสิบปี ยังไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีสวนท้อเช่นนี้อยู่
เย่โหรวกล่าว: “บอกคุณตามตรง สวนท้อนี้เป็นของตระกูลเย่จงโจวเรา!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้
ในใจเย่เทียนก็ยิ่งรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้น
ก่อนหน้านี้ เขายังถือตัวว่าตัวเองเป็นครอบครัวชั้นหนึ่งในตงไห่อยู่เลย
แต่กลับกลายเป็นว่า ขนาดตัวเองโดนคนจับตาดูอยู่ ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ
เย่โหรวไม่ได้พูดอะไรต่ออีก
เธอดึงเย่เทียนเข้าไปข้างในต่อ
ยิ่งเข้าไปข้างใน
เย่โหรวก็ยิ่งระมัดระวังมากขึ้น
เธอหันหน้าไปกำชับกับเย่เทียนว่า “จำไว้ คนที่อยู่นี่เป็นบุคคลสำคัญ ถ้าฉันไม่ได้บอก คุณห้ามพูดอะไรเด็ดขาด!”
เย่เทียนพยักหน้า เพื่อแสดงว่าเขาเข้าใจแล้ว
ต่อมา
เย่โหรวพาเย่เทียนมาถึงห้องโถง
ภายในห้องโถง ณ ขณะนี้
มีชายหนุ่มกำลังเอนหลังขี้เกียจพิงโซฟาราคาแพงอยู่
ปากของเขากำลังคาบซิการ์อเมริกันอยู่ในปาก ท่าทางเย่อหยิ่งและอยู่เหนือคนอื่นๆ
ข้างหลังเขา มีกลุ่มชายชุดสูทดำยืนอยู่หลายคน
กลุ่มชายเหล่าล้วนมีกลิ่นอายที่แข็งแกร่ง ขมับนูนออก ล้วนเป็นระดับปรมาจารย์ใหญ่ผู้แข็งแกร่งทั้งนั้น!
เมื่อมองไปรอบๆ
หนึ่ง สอง สาม… มีมากถึงสิบคน!
กองกำลังที่น่ากลัวเช่นนี้
ต่อให้ในจงโจวที่มีตระกูลยักษ์ใหญ่ร่ำรวยอยู่มากมาย ก็ถือว่าเป็นบิ๊กระดับท็อป!
“เย่โหรวนี่หายไปไหน? หายไปตั้งนานแล้วยังไม่กลับมาอีก?”
ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกหงุดหงิด
ชื่อของเขาคืเย่หนาน เขาเป็นคุณชายสามของตระกูลเย่ในต่างประเทศ
แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้รับความสำคัญในตระกูลเย่ต่างประเทศ
แต่สำหรับในประเทศแล้ว เย่หนานจะมีความรู้สึกเหนือกว่าอยู่เสมอ
ถ้าครั้งนี้ไม่ใช่เพราะคำสั่งของนายท่าน เขาคงขี้เกียจที่จะกลับมา!
ในสายตาของเขา
พวกคนในประเทศล้วนแล้วแต่เป็นไอ้งั่ง!
การไปมาหาสู่กับพวกเขา ทำให้ออร่าชนชั้นสูงของเขาต้องมัวหมอง!
แต่เย่หนานรู้ว่า
คราวนี้ นายท่านคาดหวังกับเขาไว้สูง
การกลับมาที่ต้าเซี่ยในคราวนี้ ไม่เพียงแค่ช่วยให้เย่โหรวสร้างตระกูลเย่ในจงโจวขึ้นมาใหม่
สิ่งสำคัญที่สุดคือ ใช้ประโยชน์จากเย่โหรว ทำให้ตระกูลเย่ในต่างประเทศกลับมาที่ต้าเซี่ยอีกครั้งหนึ่ง!
หลายปีที่ผ่านมา
ต้าเซี่ยมีการพัฒนาที่รวดเร็วมาก และขึ้นเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลกแล้ว
ในฐานะที่เป็นตระกูลเย่ในต่างประเทศ ก็อยากจะมีส่วนร่วมด้วยเป็นธรรมดา
แต่น่าเสียดายที่หาโอกาสไม่ได้สักที
คราวนี้ เย่โหรวถือเป็นโอกาสดีที่พวกเขาจะได้กลับมาต้าเซี่ย
ไม่เช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็คงขี้เกียจเกินกว่าที่จะมาช่วยเย่โหรว!
“เย่โหรว คารวะคุณชายสาม!”
ณ เวลานี้
เย่โหรวเดินเข้ามาพร้อมกับเย่เทียน และก้มศีรษะอันเย่อหยิ่งของเธอลง
คนที่อยู่ต่อหน้าพวกเขานี้ คือคุณชายสามของตระกูลเย่ในต่างประเทศ
เธอจะสามารถแก้แค้นได้หรือไม่
และจะสามารถสร้างตระกูลเย่ในจงโจวขึ้นมาใหม่ได้หรือไม่ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับบุคคลผู้นี้
“ฮ่าๆ!”
เย่หนานหัวเราะเบา ๆ : “เย่โหรว เธอออกไปทำอะไรมา?”
ในขณะที่พูด
สีหน้าและแววตาของเขา ปรากฏความโลภออกมาให้เห็น
แม้ว่าใบหน้าของเย่โหรว จะมีรอยบาดแผลอยู่!
มีรอยแผลเป็นที่ดูน่ากลัว!
แต่ในมุมมองของเย่หนาน นี่สิคือความงามที่ไม่สมบูรณ์แบบ!
เป็นรสสัมผัสที่คนทั่วไปไม่สามารถที่จะเข้าถึงได้
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง รูปร่างท่าทางของเย่โหรวที่อ่อนช้อยนั้น!
“คุณชายสาม ฉันออกไปตามหาคนมาค่ะ!”