เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 690
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 690
หรือว่า…….
คนที่ไม่เคยทำให้ตนเองผิดหวังคนนี้ จะทำให้ตนเองผิดหวังเป็นครั้งแรก……
ในโทรทัศน์
“มีผู้ชมอีกคนหนึ่งโทรศัพท์เข้ามาด้วยความกระตือรือร้น ให้พวกเรารับสายหน่อย!”
ผู้ดำเนินรายการสบตากับเย่เทียน ก็เห็นถึงความพึงพอใจบนใบหน้าทั้งสอง
ไม่ว่าจะเป็นผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์ หรือผู้ดำเนินรายการ ล้วนถูกเย่โหรวซื้อตัวไปหมดแล้ว
จุดประสงค์ก็คือทำให้เย่ไห่เสื่อมเสีย!
ทำให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเสื่อมเสีย!
ทำให้ชื่อเสียงของเย่ไห่ป่นปี้!
ทำให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปล้มละลาย!
“นายท่านเย่ คุณไม่ต้องเศร้าเสียใจไปนะ เย่ไห่คนนั้นยิ่งเสียกว่าสัตว์เดรัจฉาน ต่อไปพวกเราจะไม่ซื้อสินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปอีกแล้ว!”
“คนที่โหดเหี้ยมอำมหิตแบบนี้ยังจะสามารถเปิดบริษัทได้อีกเหรอ? พวกเราทั้งหมดต้องการคว่ำบาตรเฟิงเมิ่งกรุ๊ป!”
“ถูกต้อง! พวกเราจะคว่ำบาตรเย่ไห่! คว่ำบาตรเฟิงเมิ่งกรุ๊ป!”
……
ชั่วพริบตา อารมณ์ของมวลชนนั้นซัดสาดเข้ามาอย่างรุนแรง
เกือบทุกคนที่กัดฟันเคียดแค้นต่อเย่ไห่
จนแทบจะกินเนื้อ ดื่มเลือดของเย่ไห่แล้ว
นี่จึงทำให้เย่ไห่ไม่อาจแก้ตัวได้
เฟิงเมิ่งกรุ๊ป ก็กลายเป็นเป้าโจมตีของประชาชนในทันที
“ประธานเย่ ต้องขอโทษด้วย! บริษัทของพวกเราไม่อาจร่วมมือกับเฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้เป็นการชั่วคราว!”
“ประธานเย่ ในขณะที่คุณยังไม่สามารถจัดการแก้ไขวิกฤตการณ์ครอบครัวได้ บริษัทของพวกเราทำได้เพียงหยุดการร่วมมิไปชั่วคราว”
“ประธานเย่ ขอโทษด้วย สำหรับคุณลักษณะของพ่อคุณ พวกเราจึงเกิดความสงสัยอย่างมาก ดังนั้นไม่สามารถร่วมมือต่อไปได้อีก!”
……
ในเวลานี้
โทรศัพท์สายแล้วสายเล่า โทรเข้ามาที่มือถือของเย่เมิ่งเหยียน
คนเหล่านี้ที่โทรศัพท์เข้ามา ล้วนเป็นผู้ร่วมมือทางการค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
พวกเขาต่างก็แสดงออกถึงความกังวลใจต่อเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
ถ้าหากเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ไม่สามารถจัดการวิกฤตการณ์ความเชื่อมั่นในครั้งนี้ให้ดีได้
พวกเขาก็คงเลือกที่จะยกเลิกความร่วมมือกับเฟิงเมิ่งกรุ๊ป!
ด้วยสายโทรศัพท์ที่เข้ามามากเกินไปจริงๆ
มือถือของเย่เมิ่งเหยียน ก็แทบจะระเบิด ต่อมาจึงแบตหมดและปิดเครื่องไปโดยตรง
“เกินไปแล้ว! เกินไปแล้วจริงๆ!”
“ทำไมคุณปู่ถึงทำแบบนี้? เขาพูดจาแบบนี้ได้อย่างไร?”
“ไม่สิ! เขาไม่ใช่คุณปู่ของฉัน! ฉันไม่มีคุณปู่แบบนี้!”
เย่เมิ่งเหยียนโมโหจนหน้าเขียว
เธอในเวลานี้ โกรธเดือดดาลจริงๆ
ขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป
ครอบครัวของตนเองกับเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ก็คงจะต้องกลายเป็นคนที่น่าสมเพชเวทนาของตงไห่อย่างแน่นอน
ต่อไปใครจะกล้าร่วมมือกับคนที่ชื่อเสียงป่นปี้อย่างนี้?
ใครจะเชื่อถือคนเลวที่ประทุษร้ายพ่อฆ่าพี่ชาย?
เผชิญหน้ากับการฟ้องร้องของพ่อตนเอง!
เผชิญหน้ากับการประณามของพ่อตนเอง!
เผชิญหน้ากับการใส่ร้ายป้ายสีของพ่อตนเอง!
เย่ไห่ในเวลานี้ รู้สึกชาไปหมดแล้ว
เขากลับไม่ได้รู้สึกโกรธแม้แต่น้อย
ถึงพ่อของตนเองใส่ร้ายป้ายสีเช่นนี้
เขาแค่รู้สึกเศร้าใจ!
“เหอๆ!”
เย่เทียนอดไม่ได้ที่จะฝืนใจหัวเราะด้วยความปวดร้าว
หลังจากที่เขารู้ว่าเย่เทียนตายแล้ว ก็รู้สึกเศร้าเสียใจอย่างมาก
กระทั่งยังคิดว่า จะจัดงานศพให้ยิ่งใหญ่อย่างไรดี
ที่แท้ เย่เทียนก็ไม่เคยปฏิบัติต่อตนเองในฐานะลูกชายเลย
ช่วงเวลานี้
เย่ไห่รู้สึกผิดหวังต่อเย่เทียนอย่างมาก
สุดท้ายความรักความผูกพันระหว่างพ่อลูกที่อยู่ภายในใจ ก็ได้หายสาบสูญไปจนหมดสิ้น!
เห็นท่าทีที่ชินชาสิ้นหวังของพ่อตนเองแล้ว
หัวใจของเย่เมิ่งเหยียนก็ราวกับมีเลือดออก
พ่อของตนเองถูกคนใส่ร้ายป้ายสีเช่นนี้
ในฐานะที่เป็นลูกสาว
เธอก็รู้สึกเข้าใจเหมือนกับตนเองได้รับ
เธอไม่ยินยอม ที่จะเห็นพ่อของตนเองชื่อเสียงป่นปี้อย่างแน่นอน
แต่ว่า เธอจะสามารถทำอะไรได้อีกล่ะ?
ในที่สุดเย่เมิ่งเหยียนก็หลั่งน้ำตา
ในเวลานี้หยางเฟิงก็กล่าวขึ้นทันทีว่า: “ที่รัก โอกาสมาแล้ว! เย่เทียนจะต้องจบเห่!”
พูดจบ
หยางเฟิงก็ต่อสายไปที่หม่าตง
“เตรียมพร้อมแล้วหรือยัง?”