เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 697
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 697
เห็นเย่เทียนเสียชีวิตแล้ว
บนใบหน้าของหยางเฟิง ก็ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น
การตายของเย่เทียน ล้วนเป็นเพราะเขารนหาที่ตายเอง
“พรวด!”
เยไห่มองศพของเย่เทียน แล้วทอดถอนใจออกมา
“ฝังศพของเขาให้ดีๆ หน่อยแล้วกัน!”
เมื่อพูดคำนี้จบ
เย่ไห่ก็หันเดินจากไป
ถึงแม้เย่เทียนจะพยายามใส่ร้ายป้ายสีเขาอย่างที่สุด
แต่ตอนนี้
พ่อของตนเอง ได้ตายอยู่ตรงหน้าของตนเอง
นี่จึงทำให้ภายในใจของเย่ไห่รู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“เมิ่งเหยียน คุณไปเป็นเพื่อนพ่อนะ!”
ความหงอยเหงาของพ่อตา สะเทือนใจหยางเฟิงอย่างมาก
เขาจึงให้เย่เมิ่งเหยียนไปอยู่เป็นเพื่อนเขา เพื่อพูดคุยด้วยสักพักหนึ่ง
คนทั้งสองออกไปแล้ว
เหลือเพียงกลุ่มคนที่เข้ามามุง ที่ต่างก็พากันทอดถอนใจ
ชาวโลกตื่นตระหนกเพียงแค่เงินไม่กี่ตำลึง
และเงินเพียงไม่กี่ตำลึง ก็สามารถแก้ไขความตื่นตระหนกของชาวโลกได้
ละครตลกในครอบครัว ล้วนเกิดจากทรัพย์สินของครอบครัว ล้วนเกิดจากความรู้สึกอคติ
ทุกคนต่างก็มองญาติและเพื่อนที่อยู่ข้างๆ ตนเอง
ความรู้สึกประเดประดังเข้ามาพร้อมกันหมด
ช่วงเวลามีความสุข ความสามัคคีปรองดอง ควรจะเป็นวันที่เต็มไปด้วยลูกหลานไม่ใช่เหรอ?
แต่น่าเสียดาย
โลกใบนี้จะมีสักกี่คนที่จะสามารถเห็นซึ้งถึงความคิดได้
“ท่านแม่ทัพ ข้าน้อยตรวจสอบชัดเจนแล้วครับ!”
ในเวลานี้
เสือขาวได้มาถึงหยางเฟิงแล้ว และกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
หลังจากที่เย่เทียนแกล้งตาย
หยางเฟิงก็ได้ส่งเสือขาวไปแอบตรวจสอบ ว่าใครเป็นคนช่วยเย่เทียนหนีไป!
เป็นใครที่ชั่วร้าย และวางแผนเบื้องหลังทุกสิ่งทุกอย่างนี้?
หากไม่ใช่เพราะตนเองอยู่ในสนามรบเป็นเวลานาน จึงเคยชินกับการเห็นกลอุบายต่างๆ ของศัตรู การทรยศหลอกลวง ไม่อย่างนั้นก็เกรงว่าชื่อเสียงของเย่ไห่จะต้องเหม็นโฉ่ไปทั่วตงไห่
เฟิงเมิ่งกรุ๊ป ด้วยเหตุนี้ก็ต้องได้รับการพัวพันไปด้วย!
เย่เทียนที่เป็นคนชราวัยแปดสิบปี จะสามารถพัดพายุคลื่นและลมได้รุนแรงขนาดนี้เลยเหรอ?
หยางเฟิงไม่เชื่อ!
จะต้องมีใครบางคนวางแผนอยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน!
เรื่องราวทั้งหมดที่คนคนนี้ทำลงไป มันช่างล้ำเส้นหยางเฟิงอย่างมาก!
ทำให้เขารีเฟรชทัศนคติทั้งสามด้านใหม่!
แตะต้องคนในครอบครัวของเขา จะต้องตาย!
หยางเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชาว่า: “ว่ามา!”
“ครับ!”
เสือขาวกล่าว: “ตามการตรวจสอบของข้าน้อย คือเย่โหรวที่สมรู้ร่วมคิดกับคนตระกูลเย่ในต่างประเทศช่วยเย่เทียนหนี…….”
“เย่โหรว?”
“คนตระกูลเย่ในต่างประเทศ?”
ได้ยินเช่นนี้
หยางเฟิงก็ขมวดคิ้ว
เย่โหรว ไม่ใช่คนที่เขาไม่รู้จัก
เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลเย่ในจงโจว
เพียงแต่ขณะต่อสู้ในเมืองกาสิโน
พ่อของเย่โหรว เย่หนานเทียนได้ตายไปแล้ว!
ชนชั้นนำจำนวนนับไม่ถ้วนของตระกูลเย่ในจงโจว ก็ถูกกวาดเรียบไม่มีเหลือ
ตระกูลเย่ทั้งหมดในจงโจว พังทลายลงในชั่วข้ามคืน!
นับตั้งแต่นั้นมา
เย่โหรวก็หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย
ที่ทำให้หยางเฟิงไม่คาดคิดก็คือ
ผู้หญิงคนนี้จะมาปรากฏตัวอีกครั้งหนึ่ง
อีกทั้งยังช่วยเย่เทียนหนี และวางแผนชั่วร้ายเช่นนี้ เพื่อทำลายครอบครอบครัวของตัวเอง
“ตระกูลเย่ในต่างประเทศนี้ จะไปมีประโยชน์อะไรอีก กล้าลงมือกับครอบครัวของฉัน! ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือไง?”
หยางเฟิงยิ้มเยาะแล้วกล่าว
เสือขาวกล่าวอธิบายว่า: “ท่านแม่ทัพ ตระกูลเย่ในต่างประเทศกับตระกูลเย่ในจงโจวมาจากบรรพบุรุษเดียวกัน ร้อยปีก่อน ประสบความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ในจำนวนนั้นได้แยกย้ายไปต่างประเทศ ผ่านการพัฒนาร้อยปี จึงมีอำนาจมหาศาลในต่างประเทศ”
“หลังจากตระกูลเย่ในจงโจวล่มสลาย เย่โหรวก็ไปต่างประเทศเพียงลำพัง แสวงหาความช่วยเหลือของตระกูลเย่ในต่างประเทศ!”
“ขณะนี้คุณชายสามและเย่หนานของตระกูลเย่ในต่างประเทศ ก็อยู่ที่ตงไห่! ก็คือคนนี้นั่นแหละ ที่ซื้อสถานีโทรทัศน์ตงไห่ เพื่อให้เย่เทียนใส่ร้ายป้ายสีคุณเย่ไห่ต่อหน้าประชาชนทั้งเมือง!”
ฟังจบ
หยางเฟิงก็หัวเราะเยาะอย่างเหยียดหยาม
ตงไห่คืออาณาเขตของเขา!
ประเทศต้าเซี่ย คือสิ่งที่เขาและทหารนับสิบล้าน ปกป้องด้วยเลือดและชีวิต!
มาถึงจุดนี้แล้ว
จะมาสนว่าเป็นคนต่างประเทศหรือไม่ต่างประเทศอะไรกัน
เป็นเสือก็จะล่า เป็นมังกรก็จะจับมา!
เสือขาวเห็นหยางเฟิงหัวเราะเยาะ ก็รู้ว่าท่านแม่ทัพมีความคิดที่จะสังหาร จึงโบกมือแล้วกล่าวว่า: “เอาคนเข้ามา!”