เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 700
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 700
อยู่ต่อหน้าเขาก็เป็นเพียงมดเท่านั้น!
ไม่เห็นเหรอว่า
หลายปีก่อนหน้านี้ คนต้าเซี่ยนับไม่ถ้วนที่ได้พบเห็นคนต่างประเทศอย่างพวกเขาที่อยู่ในต้าเซี่ย ก็ประจบประแจงราวกับเป็นหลานชาย
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะทำเรื่องผิดๆ
องค์กรที่เกี่ยวข้อง ก็ต้องให้ท้ายพวกเขาเช่นกัน!
ไม่กล้าทำเรื่องวุ่นวาย
เรื่องเหล่านี้ ในแวดวงคนรวยในต่างประเทศของพวกเขา กลายเป็นเรื่องตลกน่าหัวเราะเยาะ
ในมุมมองของเย่หนาน
หยางเฟิงคนนี้ ก็เหมือนกันกับพวกมดเหล่านั้น
อย่างดีก็แค่ มดที่ตัวใหญ่กว่าเล็กน้อยเท่านั้น!
แต่ท้ายที่สุดแล้วมดก็คือมด!
ได้ฟังคำพูดของเย่หนาน
หยางเฟิงก็หัวเราะขึ้นมาทันที
เขาหัวเราะอย่างดูถูก!
ให้เขาคุกเข่าขอความเมตตางั้นเหรอ?
และยังจะไว้ชีวิตตนเองอีกด้วย?
“หรือว่าที่ต่างประเทศ ล้วนปัญญาอ่อนเหมือนตระกูลเย่ของพวกคุณกันหมด?”
“ไอ้สารเลว แกกล้าดูถูกฉันเหรอ!”
เย่หนานพูดอย่างเดือดดาล
ท่าทางดูเป็นใหญ่!
ในความคิดของเย่หนาน
ตราบใดที่ฐานะของตระกูลเย่เจิดจรัสอยู่ในต่างประเทศ
หยางเฟิงคนนั้นก็ควรจะเป็นเหมือนกับหมาตัวหนึ่ง ที่คุกเข่าขอโทษอยู่บนพื้นอย่างเชื่อฟัง
แต่ในเวลานี้ คาดไม่ถึงว่าหยางเฟิงจะกล้าด่าตนเอง
ไม่สามารถยกโทษให้ได้!
เขาเหมือนกับคนคลุ้มคลั่ง กล่าวอย่างทันที : “เอาคนมา แล้วสั่งสอนไอ้สวะนี่ซะ!”
“ฉันตั้งการหักแขนหักขาของเขา ทำให้เขาพิการไปตลอดชีวิต!”
ต้องบอกเลยว่า
เย่หนานช่างอำนาจบาตรใหญ่จริงๆ!
และโหดเหี้ยมอำมหิตจริงๆ!
หยางเฟิงเพียงแค่ด่าเขาประโยคเดียว
เขาก็ต้องการจะหักแขนหักขาของหยางเฟิงซะแล้ว
“ครับ!”
คำพูดจบลง
ผู้ชายชุดสูทหลายคน ก็เข้ามาล้อมหยางเฟิงทันที
บนตัวชายชุดสูทเหล่านั้น แผ่ซ่านไปด้วยความแข็งแกร่งทรงพลัง
ทั้งหมดล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งของแดนปรมาจารย์ใหญ่!
หยางเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย
ดูเหมือนว่าตระกูลเย่ในต่างประเทศ จะมีศักยภาพที่แข็งแกร่งและยิ่งใหญ่จริงๆ
ข้างกายลูกผู้ดีมีเงินคนหนึ่ง ก็สามารถจัดการให้ผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์ใหญ่หลายๆ คนมาปกป้องดูแลได้
ไม่ด้อยไปกว่าการปรนนิบัติคุณชายคุณหนูตระกูลมหาเศรษฐีในจงโจวเลย!
ถึงขั้นมากกว่าด้วยซ้ำ!
มิน่าเล่าเย่หนานคนนี้ถึงกล้ากำเริบเสิบสานเช่นนี้!
ทำตามอำเภอใจโดยไม่ต้องเกรงกลัวใครเช่นนี้!
น่าเสียดาย
เขาลืมแล้ว
ว่านี่คือต้าเซี่ย!
และหยางเฟิง ก็คือเทพสงครามของต้าเซี่ย!
ผู้พิทักษ์ของต้าเซี่ย!
หยางเฟิงหรี่ตาลงและกล่าวว่า : “นี่คือทุนทรัพย์ที่คุณเอามาก่อความวุ่นวายที่ตงไห่ของฉันอย่างนั้นเหรอ?”
“หึหึ!”
เย่หนานยิ้มและกล่าวอย่างภาคภูมิใจ : “ทำไม แกกลัวเหรอ? จะบอกแกให้นะ ว่าแกคุกเข่าขอความเมตตาตอนนี้ก็ยังทัน ฉันจะทำให้การตายของแกง่ายยิ่งขึ้น ไม่อย่างนั้น……”
หัวข้อสนทนาเปลี่ยนไป
เย่หนานกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม : ฉันจะทำให้แกกลืนไม่เข้า คายไม่ออกเลย!” ”
เย่โหรวที่อยู่ข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะมีความหวังเล็กๆ ในใจ
ผู้แข็งแกร่งปรมาจารย์ใหญ่มากมายขนาดนี้
หยางเฟิงน่าจะต้องตายแน่ๆ ใช่หรือไม่?
ถ้าหากเย่หนานฆ่าหยางเฟิงได้จริงๆ
ก็ถือว่าเป็นการแก้แค้นให้เธอด้วย!
“อาศัยไอ้สวะเหล่านี้นะเหรอ? แกจะอวดดีเกินไปแล้ว!”
ทันใดนั้น
หยางเฟิงก็หัวเราะเยาะ
“อะไรนะ?”
ฉับพลันเย่หนานก็ตกตะลึงเล็กน้อย
ผู้แข็งแกร่งปรมาจารย์ใหญ่ คือสวะงั้นเหรอ?
ไม่รอให้เขาได้มีปฏิกิริยาตอบกลับ
ฟรึ่บ!
หยางเฟิงได้หายไปจากตรงนั้นแล้ว!
ภาพเงาบุคคล นำพามาด้วยเสียงลม
เย่หนานรู้สึกตกใจอย่างมาก
“ฆ่ามัน! ฆ่ามัน!”
ทันใดนั้น
เย่หนานก็ตะโกนเสียงดัง!
แต่ฉากต่อมา
มันทำให้เย่หนานต้องตกตะลึงจนตาค้าง……
เพียงแค่เห็นผู้แข็งแกร่งปรมาจารย์ใหญ่เหล่านั้น ดวงตาเบิกโพลง ร่างกายสั่นเทาไปหมด!
เพราะว่า
ด้วยศักยภาพของพวกเขาแล้ว
พวกเขาต้องประหลาดใจเมื่อพบเห็น
คาดไม่ถึงว่าตนเองจะไม่สามารถจับเงาของหยางเฟิงได้!
ปัง!
ปัง!
ปัง!
……
เพียงได้ยินเสียงดังสนั่น
ระยะเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีเท่านั้น
ผู้แข็งแกร่งปรมาจารย์ใหญ่เหล่านั้น ก็ถูกหยางเฟิงโจมตีจนลอยออกไปตามๆ กัน!