เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 716
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 716
แต่หยุนเฟยฉางยิ่งหดหู่ใจ！
ตัวเองถูกตีแล้ว คิดไม่ถึงหนิงชิงเฉิงยังสามารถหัวเราะออกมาได้？
นี่คือโปรยเกลือบนบาดแผลของเขา！
“ประคองฉันออกไป！”
หยุนเฟยฉางพูดแผดเสียงด้วยความโกรธต่อสวีโหย่วหรงอยู่
สวีโหย่วหรงสั่นไปทั้งตัวรีบประคองหยุนเฟยฉางลุกขึ้นมา
ไม่นาน
หยุนเฟยฉางที่อยู่ภายใต้การประคองของสวีโหย่วหรงก็เดินออกไปอย่างหมดอาลัยตายอยากแล้ว
มองเห็นหยุนเฟยฉางออกไป
หยางเฟิงไร้ความรู้สึก
หยุนเฟยฉางพวกของสวยงามชนิดนี้ ตอนเด็กเขาต่างก็ไม่เห็นอยู่ในสายตา
โตขึ้นแล้วก็ยิ่งไม่มีความกังวลอะไร
แน่นอนใช้ความเข้าใจที่เขามีต่อหยุนเฟยฉาง
หมอนี่หลังกลับไปแล้วจะคิดหาวิธีมาหาตัวเองเพื่อแก้แค้นแน่นอน
แต่เขายังไงก็ได้
กระทั่งทั้งตระกูลหยุนอยู่ในสายตาเขาต่างก็เป็นมด
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหยุนเฟยฉางที่ตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งแล้ว？
ในพริบตา
สายตาที่ทุกคนมองไปทางหยางเฟิงก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวแล้ว
ทุกคนต่างก็คิดไม่ถึง
หยางเฟิงจะกล้าลงมือตีหยุนเฟยฉาง！
ต้องรู้ว่านั่นเป็นคุณชายของตระกูลหยุนตระกูลมหาเศรษฐีที่ยิ่งใหญ่นะ！
หรือว่าหยางเฟิงก็ไม่กลัวการแก้แค้นของตระกูลหยุนเหรอ？
เวลานี้
เพียงเห็นหนิงชิงเฉิงเดินมาทางหยางเฟิงด้วยท่าทางอ่อนช้อยงดงาม
ทุก ๆ กิริยามีการแสดงออกของความรักระหว่างผู้ชายและผู้หญิง
สายตาทั้งหมดต่างก็ถูกหล่อนดึงดูดไว้แล้ว
กระทั่งหยุนเฟยฉาง……
ขณะที่มองเห็นหนิงชิงเฉิงในพริบตา ทุกคนก็ลืมแล้ว
สวยมากแล้ว！
สวยมากแล้วจริง ๆ ！
ผู้หญิงที่สวยอย่างนี้
เป็นผู้หญิงที่ควรแค่จะมีเพียงบนฟ้า โลกมนุษย์ยากมากที่จะได้ยิน！
“สวย！ สวยมากแล้ว！ ถ้าหากสามารถได้ผู้หญิงนี้มา ถึงแม้ฉันตายแล้วก็ยินยอม！”
“เชอะ！ ไม่ต้องฝันแล้ว！ อย่างคุณเหรอ？ กระทั่งเส้นผมหนึ่งของคุณหนูหนิงเค้าต่างก็สู้ไม่ได้！”
“พวกคุณอย่าเอะอ่ะแล้ว ผู้หญิงที่สวยงามไม่มีที่ติอย่างนี้เดิมทีไม่ใช่ที่พวกเราจะสามารถครอบครองได้！”
……
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะทยอยวิจารณ์
ผู้ชายที่เข้ามาร่วมงานเลี้ยงมีใบหน้ามืดมัว
หนิงชิงเฉิงสวยมากแล้ว
อีกทั้งยังคงเป็นคุณหนูของตระกูลหนิงตระกูลมหาเศรษฐี ซีอีโอของชิงเฉิงกรุ๊ป！
ไม่ว่าเป็นฐานะอันไหนพวกเขาต่างก็ยากจะปืนขึ้นไปถึงได้！
“สวัสดี ประธานหนิง！”
“ประธานหนิง ดีใจมากที่ได้รู้จักคุณ！”
“ประธานหนิง ยินดีต้อนรับคุณมาลงทุนถึงตงไห่！”
นาทีนั้น
คนนับไม่ถ้วนเบียดเสียดขึ้นมา
บนหน้าของทุกคนต่างก็เปิดเผยรอยยิ้มที่ประจบออกมา ทยอยทำความเคารพนบน้อบ
สำหรับการเคารพนบน้อบของคนเหล่านี้
หนิงชิงเฉิงไม่แยแส
เพราะสองดวงตาของหล่อนตั้งแต่ต้นจนจบมีเพียงคนเดียว
นั่นก็คือหยางเฟิง！
“พี่เฟิงไม่ได้เจอกันนาน！”
“ดีใจมาก ที่พี่สามารถมาร่วมงานพิธีเปิดของฉันได้！”
หนิงชิงเฉิงมาถึงด้านหน้าของหยางเฟิงเปิดเผยรอยยิ้มจาง ๆ ออกมาเล็กน้อย
ยิ้มนี้
ทุกคนก็รู้สึกมีความสุขมากในพริบตา
ทั้งคนก็อยู่ในความหลงใหลอย่างไม่รู้ตัว
ในเวลาเดียวกันนี้
ขวับ！
ขวับ！
ขวับ！
สายตาของทุกคนต่างก็มองไปทางหยางเฟิงแล้ว
“อะไร？ เมื่อกี้หนิงชิงเฉิงคิดไม่ถึงเรียกหยางเฟิงว่าพี่เฟิง？”
“โอ้พระเจ้า！ ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม？ คุณหนูตระกูลหนิงตระกูลมหาเศรษฐีที่ยิ่งใหญ่เรียกเขาว่าพี่เฟิง？”
“หยางเฟิงคนนี้สรุปแล้วเป็นฐานะอะไร？”
ในพริบตา
ทุกคนตะลึงแล้ว
กลุ่มคนมองตะลึงพูดไม่ออก！
แต่ฉากต่อมายิ่งทำให้คนตกตะลึงแล้ว！
เพียงเห็นหยางเฟิงพูดจาง ๆ “คุณไม่ต้องเกรงใจ คือผมตามภรรยาของผมมา ถ้าคุณทักทายก็ต้องไปหาภรรยาของผม！”
ฟืบ！
ได้ยิน
สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยน
หนิงชิงเฉิงนางฟ้าที่สูงส่งอย่างนี้ทักทายกับหยางเฟิงก่อน
แต่หยางเฟิงคิดไม่ถึงจะแสดงท่าทางที่ไม่แยแสอย่างนี้ออกมา
นี่ทำให้คนนับไม่ถ้วนรู้สึกสั่นไหวและหงุดหงิดมากในเวลาเดียวกัน
พวกเขาหวังว่าตัวเองสามารถเปลี่ยนตัวกลายเป็นหยางเฟิงได้！