เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 771
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 771
ตลอดมา หยางเฟิงก็ไม่ค่อยไว้วางใจฟ่านเจี้ยนมากนัก
ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้ฟ่านเจี้ยนก็คือคนของเย่ซื่อกรุ๊ป
หากไม่ใช่ว่าฟ่านเจี้ยนไม่ได้ทำอะไรผิดร้ายแรง
หยางเฟิงก็ควรจะให้เย่เมิ่งเหยียนไล่เขาออกไปนานแล้ว
แต่เมื่อผ่านการทดสอบครั้งนี้แล้ว
แสดงให้เห็นว่าฟ่านเจี้ยนเป็นคนที่คุ้มค่าที่จะไว้ใจคนหนึ่ง!
ได้ยินเช่นนี้
ฟ่านเจี้ยนก็ยิ้มแหยๆ แล้วกล่าวว่า: “คุณหยาง อยู่ภายใต้ผู้นำที่ชาญฉลาดอย่างคุณ ฉันจะกล้าหักหลังเฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้อย่างไรล่ะ?”
ไม่ต้องพูดถึงหนึ่งร้อยล้านหรอก ถึงแม้จะเอาเงินหนึ่งร้อยล้านมาให้ฉัน ฉันก็ไม่สามารถหักหลังเฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้!”
ประโยคนี้ของฟ่านเจี้ยนเป็นคำพูดที่จริงใจ
เมื่อเทียบกับชีวิตแล้ว
เงินก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญโดยสิ้นเชิง!
ถ้าหากฟ่านเจี้ยนกล้าหักหลังเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
เขาก็สามารถแน่ใจได้เลยว่า
ตอนเองในตอนนี้ก็คงจะกลายเป็นศพไปแล้ว!
“หนึ่งร้อยล้านนี้ถือว่าเป็นรางวัลสำหรับคุณ!”
หยางเฟิงยื่นมือออกไป แล้วดันเช็คธนาคารที่อยู่บนโต๊ะกลับไป
“คุณหยาง นี่……”
เมื่อเห็นเช่นนี้
ฟ่านเจี้ยนก็ตะลึงงัน
หยางเฟิงเอาเงินหนึ่งร้อยล้านให้ตนเองโดยตรงเลยเหรอ?
นี่คือการทดสอบตนเองเหรอ? หรือว่าอะไร?
ชั่วพริบตา
หัวใจของฟ่านเจี้ยนก็รู้สึกคันแทบบ้า จะหยิบก็ไม่ใช่ ไม่หยิบก็ไม่ได้!
เห็นความลังเลใจบนใบหน้าของฟ่านเจี้ยนแล้ว
หยางเฟิงจึงกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: “รับเอาไปเถอะ! เฟิงเมิ่งกรุ๊ปจะไม่ปฏิบัติต่อผู้ใดที่ทำประโยชน์อย่างไม่ยุติธรรม เรื่องราวในครั้งนี้คุณทำได้ดีมาก เงินเหล่านี้คุณสมควรได้รับมัน!”
สำหรับหยางเฟิงแล้ว
เงินหนึ่งร้อยล้านก็ไม่ได้นับว่ามากมายอะไร
ถึงอย่างไรนี่ก็ไม่ใช่เงินของเขา
ใช้มันมาซื้อใจคน
ก็นับว่าเป็นการซื้อมาขายไปที่คุ้มค่า
“ขอบคุณครับคุณหยาง!”
“คุณหยาง คุณวางใจได้ ต่อไปฉันจะทำเพื่อเฟิงเมิ่งกรุ๊ปอย่างสุดความสามารถ!”
“ฉันไม่มีทางหักหลังคุณและประธานเย่อย่างแน่นอน ถ้าหากฉันกล้าหักหลัง ก็ให้ฟ้าดินลงโทษทุกรูปแบบ!”
ฟ่านเจี้ยนในเวลานี้ ดีใจจนไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี
เขาพนันถูก!
หยางเฟิงใจกว้างจริงๆ
หนึ่งร้อยล้าน ก็ให้ตนเองเช่นนี้
อะไรคือคนรวยใช้เงินแบบไม่คิด?
นี่จึงเป็นคนรวยที่ใช้เงินแบบไม่คิดอย่างแท้จริง!
เห็นสีหน้าท่าทีที่ดีใจของฟ่านเจี้ยนแล้ว
หยางเฟิงก็กลอกตามองบนแล้วกล่าวว่า: “เพียงแต่คุณก็อย่าเพิ่งดีใจไปก่อน! เงินนี้ไม่ใช่จะรับไปง่ายๆ ทางด้านของฉันมีภารกิจหนึ่งจะมอบให้คุณ”
“ภารกิจอะไรเหรอครับ?”
ฟ่านเจี้ยนกล่าวถามอย่างระมัดระวัง
“เฟิงเมิ่งกรุ๊ปกำลังจะเริ่มกลยุทธ์ทางตอนเหนือ ฉะนั้นฉันกับเมิ่งเหยียนปรึกษาหารือกันแล้ว ว่าต้องการจะให้คุณไปทางตอนเหนือเพื่อสู้รบนัดแรก!”
“คุณก็รู้ว่า นัดแรกนี้สู้ได้ยาก โดยเฉพาะที่คู่ต่อสู้ของพวกเราคือชิงเฉิงกรุ๊ป”
“จงโจวแห่งนี้ล้วนเป็นอาณาจักรของชิงเฉิงกรุ๊ป เพียงแค่ไม่ระวังคุณก็จะมีอันตรายถึงแก่ชีวิต!”
“ฉะนั้นคุณจะต้องคิดให้ดี ถ้าหากรับปาก เงินนี้คุณก็เอาไป ถ้าหากคุณไม่รับปาก เงินนี้ก็ทิ้งเอาไว้!”
“เพียงแต่คุณวางใจได้ ต่อไปคุณก็ยังเป็นผู้จัดการทั่วไปของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปอยู่!”
หยางเฟิงพูดพลาง เคาะๆ เช็คธนาคารที่อยู่บนโต๊ะ
หยางเฟิงไม่ได้บังคับจิตใจคน
ถ้าหากฟ่านเจี้ยนไม่เต็มใจ ก็ไม่เป็นไร
ถึงอย่างไรรางวัลใหญ่ก็จะต้องมีผู้กล้า
เขาก็ไม่เชื่อว่า
หนึ่งร้อยล้าน จะมีคนไม่ใจสั่นเลยเหรอ? ฟ่านเจี้ยนเบิกตาโต มองดูฉากตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง
เขาจึงกัดฟันแล้วกล่าวว่า: “ขอบคุณคุณหยางอย่างมากที่ไว้วางใจ! ฉันจะบุกน้ำลุยไฟ เปิดประตูใหญ่ให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเข้าสู่จงโจวให้ได้อย่างแน่นอน!”
ทรัพย์สินเงินทองทำให้คนใจสั่น
ยิ่งไปกว่านั้น นี่คือหนึ่งร้อยล้าน!
คนมากมายเท่าไรกัน ที่กี่ชั่วชีวิตก็ไม่อาจทำเงินได้!
เพื่อเงินเหล่านี้ ถึงแม้ว่าชีวิตจะต้องเป็นอันตราย ก็คุ้มค่าที่จะสู้!
เมื่อเห็นว่าฟ่านเจี้ยนรับปาก
มุมปากของหยางเฟิงก็ปรากฏรอยยิ้มเล็กน้อย
เขาโบกมือ ยิ้มแล้วกล่าวว่า: “ดีมาก เช่นนั้นคุณก็ไปเก็บของสักเล็กน้อย วันนี้เริ่มออกเดินทาง!