เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 785
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 785
“ครับ!”
“คุณหยาง ฉันรับรองว่าจะทำหน้าที่ได้อย่างบรรลุผล!”
หลังจากได้ยินว่าเย่เมิ่งเหยียนจะขึ้นเหนือไปสามวัน
ฟ่านเจี้ยนเหมือนกับแฟนคลับที่ติดตามดาราอย่างคลั่งไคล้ รีบเตรียมวางแผนขั้นตอนในการก่อสร้างบริษัท
ถ้าไม่สามารถทำหน้าที่ได้สำเร็จ
ตำแหน่งของเขาในฐานะที่รับผิดชอบบริษัทสาขาของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปทางภาคเหนือนี้ ก็สามารถหลุดลอยไปอย่างรวดเร็ว!
และในขณะเดียวกัน
ที่จงโจว
ตระกูลหยุนเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลมหาเศรษฐีในต้าเซี่ย!
ตระกูลหยุนในฐานะมหาเศรษฐีเก่าแก่ มีอำนาจมหาศาลในจงโจว ครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่ 500 เอเคอร์!
“คุณบอกว่าหยางเฟิงจะขึ้นเหนือเหรอ?”
ในห้องหนังสือห้องหนึ่ง
หยุนเฟยฉางหรี่ตาลง ลูกตาดำกลอกกลิ้งไปมา!
เมื่อเอ่ยถึงหยางเฟิง ขาก็เกลียดจนต้องกัดฟัน
ก่อนหน้านี้ที่หยุนเฟยฉางไปตงไห่เพื่อตามจีบหนิงชิงเฉิง
ก็ถูกหยางเฟิงตบอย่างแรงหลายครั้ง ตอนที่อยู่ในงานเลี้ยง!
และในท้ายที่สุด
ยังต้องหลบหนีออกไปภายใต้สายตาของสาธารณชน
ความแค้นนี้ อยู่ในใจของเขาตลอดมา
เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ
เขยแต่งเข้าที่ไร้ประโยชน์ คนที่ถูกทอดทิ้งอย่างหยางเฟิงคนนี้ มีความกล้ามากมายขนาดนั้นซะที่ไหนกัน และยังกล้ารังแกตนเองเหมือนตอนเด็กๆ อยู่อีกเหรอ?
เดิมทีเขายังคิดที่จะรวบรวมกองกำลังทหาร ไปแก้แค้นหยางเฟิงที่ตงไห่
คาดไม่ถึงเลยว่า
คาดไม่ถึงว่าคนคนนี้จะมาที่จงโจวด้วยตนเอง
เป็นโอกาสที่ฟ้าประทาน!
สวีโหย่วหรงที่แต่งตัวงดงามหรูหรา ได้กล่าวอย่างน่าเอ็นดูว่า : “ใช่ค่ะ คุณชายหยุน!”
เมื่อกล่าวจบ เธอโอบกอดรอบคอของหยุนเฟยฉาง และพูดข้างๆ หูว่า : “คุณชายหยุน…..แต่ว่าคนอื่น……”
“ข่าวนี้บอกคุณเป็นคนแรกเลยนะ!”
“มาก็ดี!”
“หยางเฟิงกล้ามาถึงจงโจว ฉันจะทำให้เขามาแล้วไม่มีวันกลับไปเลย!” หยุนเฟยฉางกล่าวด้วยใบหน้าดุร้าย
จงโจวเป็นอาณาเขตของเขา
การบี้หยางเฟิงให้ตายอยู่ในจงโจว ง่ายกว่าบี้มดตัวหนึ่งซะอีก
สวีโหย่วหรงกล่าวเตือนว่า : “คุณชายหยุน คุณอย่าประมาทนะ! ก่อนหน้านี้สองสามวัน หยางเฟิงช่วยเฟิงเมิ่งกรุ๊ปตั้งฐานที่มั่นในเมืองก่าง กวาดล้างพื้นที่สีเทาทั้งเมืองก่าง แม้แต่ตัวพ่อใต้ดินอย่างตระกูลเฉิน ยังถูกบีบบังคับให้ประกาศว่ายอมสละเมืองก่างเลย!”
“ตระกูลเฉิน?”
“ตระกูลเฉินแล้วยังไง?”
หยุนเฟยฉางทำสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม
“ตระกูลอันดับรองในจงโจว กล้ามาเทียบกับตระกูลหยุนของฉันด้วยเหรอ?”
“ตระกูลตระกูลหยุนของฉัน เป็นเศรษฐีในจงโจว! หยั่งรากลึกอยู่ในจงโจว ไม่ใช่ว่าจะขัดขวางหยางเฟิงได้อย่างง่ายดายหรอกหรือ!”
“คุณชายหยุน ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้เห็นตระกูลเฉินอยู่ในสายตา”
“แต่หยางเฟิงคนนี้มายังจงโจว ก็ขับไล่ตระกูลเฉินออกจากเมืองก่างซะแล้ว ศักยภาพนี้อย่าดูถูกนะ”
“เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้แผนการล้มเหลว เรายังต้องระมัดระวังอย่างละเอียดรอบคอบ!”
ประลองฝีมือกับหยางเฟิงหลายครั้ง สวีโหย่วหรงล้วนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้
นี่จึงทำให้มุมมองของสวีโหย่วหรงเปลี่ยนไปอย่างมาก
เธอรู้ซึ้งแล้วว่า หยางเฟิงเป็นคู่ต่อสู้คนหนึ่งที่ยากจะจัดการได้
หากว่าประเมินต่ำไป มันจะไม่จบลงด้วยดีอย่างแน่นอน
มิหนำซ้ำ
ที่สุสานเย่เวิ่นในตอนนั้น สวีโหย่วหรงเห็นศักยภาพอันน่าสะพรึงกลัวของหยางเฟิงกับตาตนเอง รวมถึงลูกน้องเหล่านั้นที่ฆ่าคนอย่างไม่กะพริบตาเลย!
หยางเฟิงคนนี้ในหลายปีมานี้ ท้ายที่สุดแล้วผ่านประสบการณ์อะไรมากันนะ?
ทำไมถึงมีศักยภาพน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้ และลงมือได้องอาจขนาดนี้?
นี่จึงเป็นเหตุผล ที่นางจะต้องเอ่ยเตือนหยุนเฟยฉางให้ระมัดระวัง
หยุนเฟยฉางลูบคางและกล่าวว่า : “คุณพูดถูก! หยางเฟิงคนนี้อย่างไรเสียก็เป็นคุณชายที่ถูกทอดทิ้งตระกูลหยาง.ถึงแม้ว่าจะถูกตระกูลหยางไล่ออกจากตระกูล แต่ใครจะรู้ว่าติดต่อกับตระกูลหยางอยู่หรือเปล่า?”
สำหรับตระกูลหยางแล้ว หยุนเฟยฉางยังคงหวั่นกลัวตลอดมา
ในสี่ตระกูลมหาเศรษฐีในจงโจว ตระกูลหยางเป็นที่หนึ่งมาตลอด
ตระกูลหยางจัดการอย่างเงียบๆ ปกปิดไม่แสดงออกมา
ใครก็ไม่รู้เลยว่า ท้ายที่สุดแล้วตระกูลหยางซ่อนศักยภาพมหาศาลอะไรเอาไว้?
“เพียงแต่…..ถึงแม้ว่าหยางเฟิงจะกวาดล้างพื้นที่สีเทาของเมืองก่างไปแล้ว แต่ถ้าอยากให้เฟิงเมิ่งกรุ๊ปตั้งฐานที่มั่นอยู่ในจงโจว ก็จำเป็นที่จะต้องก่อตั้งบริษัทสาขาที่จงโจว”
บทที่ 784
บทที่ 786