เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 804
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 804
ตึ้งเสียงหนึ่ง！
ไป๋กวงไม่มีความลังเลใด ๆ คุกเข่าต่อหน้าหยางเฟิงแล้ว
เพียงเห็นเขาพูดด้วยใบหน้าที่ร้องขอ“ขอร้องนายล่ะ ปล่อยฉันไป！ ถ้าหากนายเอารูปภาพเผยแพร่ออกไป งั้นฉันก็จบเห่แล้ว！”
“ขอแค่นายยอมปล่อยฉันแล้ว ฉันออกคำสั่งทันทีให้สื่อทั้งหมดหยุดทำให้เฟิงชิงหวูแปดเปื้อน！”
“ขอร้องนายล่ะ ปล่อยฉันไปสักครั้งหนึ่งเถอะ！”
มองไป๋กวงอยู่ด้านหน้าตัวเองเหมือนหมาพันธุ์ปั๊กตัวหนึ่งที่กระดิกหางขอความสงสารอย่างนั้น
บนหน้าของหยางเฟิงไม่มีท่าทางใด ๆ
เท้าหนึ่งของเขาเหยียบบนหน้าของไป๋กวง ยิ้มอย่างเย็นชาว่า“ให้ฉันปล่อยคุณ？ สายไปแล้ว！”
“นับจากคุณให้คนทำให้เฟิงชิงหวูแปดเปื้อนในนาทีนั้น โชคชะตาของคุณก็ได้กำหนดไว้แล้ว！”
“ไป๋กวงเริ่มจากวันนี้คุณก็คือเรื่องตลกของจงโจวแล้ว！”
“คุณก็คือความอัปยศของตระกูลไป๋พวกคุณตลอดไป！”
พูดคำพูดนี้เสร็จ
หยางเฟิงก็ไม่ได้มองไป๋กวงแม้แต่แวบเดียว พาเสือขาวและคนอื่น ๆ หมุนตัวออกไป
“อย่า！อย่า！”
“ปล่อยฉัน！ ขอร้องนายล่ะปล่อยฉันไป！”
มองเห็นเงาหลังของหยางเฟิงออกไป
ไป๋กวงร้องตระโกนอย่างเศร้ารันทด
มองเห็นเงาหลังของหยางเฟิงที่หายไป
ใบหน้าของไป๋กวงก็มีสีหน้าที่หมดหวัง
ทั้งคนก็นั่งอ่อนยวบลงบนพื้น
เขารู้ตัวเองจบเห่อย่างสิ้นเชิงแล้ว！
วันที่สองเช้าตรู่
บนหัวข้อพาดหัวข่าวของระบบบริการข้อมูลใหญ่ต่าง ๆ ของจงโจวจู่ ๆ ปรากฏรูปภาพขนาดใหญ่สองสามภาพแล้ว
ในพริบตาทั้งจงโจวก็สั่นสะเทือนแล้ว
เพียงเห็นไป๋กวงในฐานะผู้จัดการใหญ่ของไป๋ซื่อมีเดียคุณชายตระกูลไป๋ของจงโจวที่ยิ่งใหญ่ ！
อยู่กับผู้ชายสองสามคนอย่างเปลือยเปล่า
ในรูปภาพบางส่วนน่าเกลียดจนดูไม่ได้
อีกทั้งทำให้คนเหลือเชื่อมากที่สุดก็คือ ด้านข้างของไป๋กวงยังมีเครื่องมือที่พิเศษบางอย่าง
นี่ทำให้ทุกคนเรียกทันทีเลยว่าเป็นคนวิปริต！
“คุณชายไป๋กวงของตระกูลไป๋ที่แท้เป็นคนวิปริตคนหนึ่ง！”
หัวข้อใหญ่มาก
เอาไป๋กวงผลักไปเจอการต่อสู้ทางสังคมที่ดุเดือดและเฉียบคมในทันที
โดยเฉพาะตระกูลไป๋นั่นเป็นตระกูลชั้นหนึ่งในจงโจวนะ！
และไป๋ซื่อมีเดียยิ่งเป็นเอ็นเตอร์เทนเมนท์กรุ๊ปที่หนึ่งในจงโจว
ไป๋กวงในฐานะของไป๋ซื่อมีเดียคิดไม่ถึงว่าจะมีความชอบที่พิเศษอย่างนี้อยู่
ที่จริงแล้วมีความชอบชนิดนี้อยู่ก็ไม่ถือว่าน่าขายหน้า
ยังไงในยุคสมัยนี้ นี่ได้เป็นเรื่องที่เห็นได้บ่อยมากแล้ว
แต่คุณอัพโหลดไปในโลกโซเชียลคือกี่ความหมาย？
หรืออยากให้ทุกคนดูว่าคุณถูกทำให้สะใจยังไงเหรอ？
รสนิยมนี้หนักมากไปแล้วจริง ๆ ！
ก็คือท้าทายบรรทัดฐานพื้นฐานจริยธรรมของสาธารณะ！
“แม่ง น่าสะอิดสะเอียนมากจริง ๆ แล้ว！”
“นี่ก็คือคุณชายของตระกูลไป๋เหรอ？ ก็คือเลวทรามมากแล้ว！”
“สงสัยเหล่านี้ที่เรียกว่าคุณชายของตระกูลใหญ่ไม่มีสักคนที่เป็นของดี”ในโลกโซเชียลก็เดือดพล่านแล้วในพริบตา
ตระกูลไป๋。
ผัวะ！
ผัวะ！
ผัวะ！
ไป๋เฉินเฟิงผู้นำตระกูลของตระกูลไป๋ โมโหมาก
ฝ่ามือหนึ่งของเขาตามด้วยอีกฝ่ามือหนึ่งตบลงบนหน้าของไป๋กวงอย่างแรง
ไป๋กวงกุมใบหน้าของตัวเองต่างก็ไม่กล้าพูดสักประโยคหนึ่ง
“แกคนสารเลวคนนี้！ศักดิ์ศรีของตระกูลไป๋ต่างก็ถูกแกทำให้ขายหน้าหมดแล้ว！”
“ทำไมกูถึงได้ให้กำเนิดแกที่เป็นของเล่นน่าขายหน้าอย่างนี้？”
“กูให้แกเป็นผู้จัดการใหญ่ของไป๋ซื่อมีเดีย แกก็คือทำเรื่องเหล่านี้ให้ฉันเหรอ？”
ไป๋กวงพูดด้วยใบหน้าที่น้อยใจว่า“พ่อ ผมคือถูกใส่ร้าย……”
“แกหุบปากให้ฉัน！”
ไม่ได้รอไป๋กวงพูดจบ
“แกก็คือต้องการให้ฉันโมโหจนตายทั้งเป็น！”
แคร๊ก ๆ ๆ ！
ไป๋เฉินเฟิงโมโหจนตัวสั่นเทา ไอขึ้นมาอย่างรุนแรงแล้ว
ไป๋ปิงปิงเดินมาแล้ว พูดปลอบว่า“พ่อ คุณไม่ต้องโกรธ ไป๋กวงอาจจะถูกคนวางแผนทำร้ายจริง ๆ ！”
“แกไม่ต้องขอความเมตตาแทนไอ้เดรัจฉานนี่ เขานิสัยอะไรกูไม่ชัดเจนเหรอ？”