เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 838
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 838
“ดีล่ะ วันนี้ข้าจะทำให้ท่านรู้ว่าอะไรคือความสิ้นหวัง!”
ซิ่ว!
เมื่อพูดจบ
หยางเฟิงแปลงเป็นเงาและพุ่งเข้าไป
ความเร็วของหยางเฟิงนั้นเร็วมากจนเฉินเป่ยเสวียนเห็นไม่ชัด
เขารีบตะโกน: “หยุดมัน!”
ซิ่ว!
ซิ่ว!
ซิ่ว!
…
เมื่อออกคำสั่ง นักบู๊แดนปรมาจารย์สิบกว่ารีบวิ่งไปหาหยางเฟิงทันที
บูม!
บูม!
บูม!
ได้ยินเพียงเสียงดังก้อง
ชายชุดสูทถูกหยางเฟิงโจมตี
เมื่อเห็นสถานการณ์นี้
เฉินเป่ยเสวียนเริ่มเครียด
นักบู๊แดนปรมาจารย์เหล่านี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฟิงเลย!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฉินเป่ยเสวียนกัดฟันเขา
“ไอ้หยางเฟิงแกบ้าไปแล้ว!”
เขาตะโกนเสียงดัง
เฉินเป่ยเสวียนกำหมัดและชกหยางเฟิง
ขณะนี้ลมปราณของเฉินเป่ยเสวียนพุ่งขึ้นสูงที่แท้เขาคือนักบู๊แดนปรมาจารย์ใหญ่
แม้กระทั่งลมปราณก็ยังแข็งแกร่งกว่าเฉินเป่ยเหอ
ดูเหมือนว่าจะเป็นเฉินเป่ยคือนักบู๊ที่ซ่อนเร้นของตระกูลเฉิน!
“ดีมา!”
หยางเฟิงหันมาและเมื่อเห็นหมัดของเฉินเป่ยเสวียนกระแทกมาก็ตะโกนทันที
เขายังกำหมัดและชกกลับโดยไม่ลังเล
บูม!
หมัดของทั้งสองปะทะกันทันทีและทำให้เกิดเสียงดัง
บูม!
ต่อมาเฉินเป่ยเสวียนบินออกไปเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่
แต่หยางเฟิงก็ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม
เห็นได้ชัดถึงพลังที่แตกต่างของทั้งสองคน!
“พ่อ!”
เฉินเฉิงไม่สนใจความเจ็บปวดของเขาและรีบวิ่งเข้าไป
พรวด!
เฉินเป่ยเสวียนกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรง
ทนไม่ไหวจนมีเลือดพุ่งออกมา
“พ่อ พ่อไม่เป็นไรใช่ไหม”
เฉินเฉิงวิ่งเข้าไปและถามด้วยความตื่นตระหนก
ขณะนี้สีหน้าของเฉินเป่ยเสวียนซีดราวกับกระดาษและลมหายใจของเขาก็อ่อนมาก
ทั้งตัวเหมือนอ่อนแอลงสิบปี
“ท่านผู้นำตระกูลเฉินเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้ท่านจะเซ็นสัญญาได้รึยัง？”
หยางเฟิงไม่ได้ฆ่าพวกเขา แต่หรี่ตาและถามด้วยรอยยิ้ม
แคกๆ!
เฉินเป่ยเสวียนไออย่างแรง เขาเงยหน้าขึ้นแล้วพูดด้วยรอยยิ้มโศกเศร้า “เอาล่ะหยางเฟิง ฉันมองแกไม่ผิดจริงๆ แกเป็นมังกรเจ้า! ฉันจะเซ็นสัญญาฉบับนี้!”
พูดจบ เฉินเป่ยเสวียนหยิบสัญญาขึ้นมาเตรียมเซ็น
“พ่อ อย่า!”
เมื่อเห็นว่าเฉินเป่ยเสวียนกำลังจะเซ็นสัญญา
เฉินเฉิงตะโกนทันทีว่า “พ่อ ถ้าพ่อเซ็นสัญญาฉบับนี้ ตระกูลเฉินของพวกเราจะต้องพังพินาศ!”
เฉินเป่ยเสวียนหันมามองเฉินเฉิงด้วยความรักและพูดว่า: “ลูกชาย พ่อต้องเซ็นสัญญาฉบับนี้ ถ้าไม่เซ็นเราทุกคนจะตาย! แต่หลังจากเซ็นสัญญานี้แม้ว่าเราจะรักษาทรัพย์สินของตระกูลเฉินไว้ไม่ได้แต่อย่างน้อยเราก็ยังรักษาชีวิตเราสองพ่อลูกได้!”
เฉินเป่ยเสวียนมองทะลุปรุโปร่ง
หากเขาไม่เซ็นสัญญาฉบับนี้หยางเฟิงไม่มีทางปล่อยเขาไป ต้องเซ็นสัญญาฉบับนี้เท่านั้นพวกจึงจะรอด
พูดจบ เฉินหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นสัญญา
หลังจากเซ็นสัญญาดูเหมือนว่าเขาจะแก่ขึ้นทันที
ริ้วรอยเล็กๆปรากฏขึ้นที่หน้าผากของเขา
เขารู้ว่า–
ตระกูลเฉินจบสิ้นแล้ว!
เฉินเป่ยเสวียนโยนสัญญาไปเงยหน้าขึ้นและพูดว่า “หยางเฟิงแกชนะแล้วตระกูลเฉินของเราพ่ายแพ้อย่างราบคาบ!”
หยางเฟิงหยิบสัญญาขึ้นมามอง เมื่อแน่ใจว่าไม่มีปัญหาแล้วเขายิ้มและกล่าวว่า “ท่านผู้นำตระกูลเฉิน มีคำกล่าวหนึ่งที่ดีมาก ท่านยั่วยุผิดคนและแน่นอนว่าต้องชดใช้!”