เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 867
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 867
บวกกับตระกูลหยางที่เป็นมหาเศรษฐีอีกคนหนึ่ง?
แน่นอนว่าจะทำให้หลายคนรู้สึกว่าถูกคุกคาม
แน่นอนว่าพวกเขาก็ต้องใช้แปนการบางอย่าง!
หรือปราบปรามตระกูลหยาง
หรือไม่ก็ฆ่าหยางเฟิง
นอกจากนั้นก็ไม่มีทางเลือกที่สาม!
“นายท่าน เราต้องคิดหาทาง มิฉะนั้นข้าเกรงว่าคุณชายจะต้านคนเดียวไม่อยู่!” ฟู๋โป๋พูดอย่างกังวล
หยางติ่งเทียนหรี่ตาและพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย: “ฟู๋โป๋เจ้าไปเฟิ‘เมิ่งกรุ๊ปเพื่อไปเชิญเย่เมิ่งเหยียนและบอกว่าตระกูลหยางฉันเชิญเธอมาทานข้าว!”
“นายท่านบ้าไปหรือเปล่า”
ได้ยินเช่นนี้
ฟู๋โป๋ดูตกใจทันที: “ไปเชิญเฟิงเมิ่งกรุ๊ปเท่ากับยอมรับความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลหยางกับหยางเฟิงทางอ้อมไม่ใช่หรือ”
“เรื่องนีถ้าคุณชายรู้ เขาจะไม่ยกโทษให้นายท่านแน่นอน…”
สุดท้าย
ฟุ๋โป๋ก็พูดอะไรไม่ออก
ครั้งก่อนที่หยางติ่งเทียนไปหาหยางพั่นพั่นที่ตงไห่ เขาได้ล้ำเส้นของหยางเฟิง
ตอนนี้หยางติ่งเทียนจะส่งคำเชิญไปให้เย่เมิ่งเหยียนอีกครั้ง
หากหยางเฟิงรู้เขาจะต้องคลั่งแน่นอน
คุณไม่ควรฆ่าตัวตายแบบนี้!
เขาถูกฟู๋โป๋ดุอย่างไร้ความปรานี
หยางติ่งเทียนดูละอายใจและโกรธ
เขาถูกฟ๋โป๋เลี้ยงมาแต่ตั้งแต่เด็ก
แม้ว่าในนามทั้งสองจะอยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายและลูกน้อง
แต่ความจริงไม่ต่างจากความสัมพันธ์แบบพ่อ-ลูก
ทั้งตระกูลหยางมีเพียงฟู๋โป๋กล้าพูดแบบนี้กับหยางติ่งเทียน
ถ้าคนอื่น…
หยางติ่งเทียนคงเจาะหัวไปแล้ว!
“คนแก่อย่างเจ้าจะไปรู้อะไร!”
“ฉันเชิญเย่เมิ่งเหยียนมาที่ตระกูลหยางเพื่อกินข้าว เพื่อบอกกับทุกคนว่า เฟิงเมิ่งกรุ๊ปเป็นของตระกูลหยาง!”
“ให้คนที่ต้องการทำร้ายเฟิงเมิ่งกรุ๊ปคิดให้รอบคอบ พวกเขาสามารถรับความโกรธแค้นของตระกูลหยางได้หรือ”
“ถ้าตระกูลหยางทำลับๆล่อๆ มันจะเปิดโอกาสให้บางคนโจมตีเฟิงเมิ่งกรุ๊ปอย่างไม่เกรงกลัว!”
สีหน้าของหยางติ่งเทียนเย็นชาและด่าอย่างไม่สบอารมณ์
หืม?
ฟู๋โป๋ตกตะลึงครู่หนึ่งเหมือนจะมีเหตุผล
หากตระกูลหยางไม่ยอมรับ คนเหล่านั้นสามารถโจมตีเฟิงเมิ่งกรุ๊ปได้อย่างไม่เกรงกลัว
ในเมื่อตระกูลหยางไม่ยอมรับ พวกเราโจมตีเฟิเมิ่งกรุ๊ปตระกูลหยางก็ไม่กล้าพูดอะไร
แต่ถ้าตระกูลหยางยอมรับ
หากคนเหล่านั้นจะลงมือก็มีความเกรงกลัวอยู่บ้าง
ในเมื่อตระกูลหยางอยู่ในฐานะตระกูลมหาเศรษฐีจะมาระรานกันได้ไม่ง่าย
?
หากลงมือมาดูกันว่าตระกูลหยางจะเจาะหัวหรือไม่!
ฟู๋โป๋ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “แล้วคุณชาย…”
หยางติ่งเทียนพ่นลมอย่างเย็นชา: “ฉันเชิญเย่เมิ่งเหยียนลูกสะใภ้ของฉัน ไม่ใช่ไอ้สารเลวนั่น เกี่ยวอะไรกับเขา?”
เมื่อได้ยินดังนั้นฟู๋โป๋ก็หยุดพูด
เมื่อครั้งก่อนที่ไปตงไห่หยางติ่งเทียนก็พูดแบบเดียวกัน
เขาไปหาหลานสาวของเขาซึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหยางเฟิง
แต่พอไปถึงตงไห่ชายไร้ยางอายคนนี้ไปเลียหน้าหยางพั่นพั่นเพื่อสร้างความสัมพันธ์
ต่อมาหยางเฟิงเข้ามาและชี้หน้าด่าเขา
ยังบอกด้วยว่าหากเขากล้ามาที่ตงไห่อีกครั้งจะเจาะหัวเขา
หยางติ่งเทียนตกใจมากจนหนีออกจากตงไห่ด้วยเครื่องบินส่วนตัวในวันนั้น!
ตอนนี้พูดแบบนี้อีกลแล้ว
หยางเฟิงไม่ยอมรับว่าคุณเป็นพ่อของเขา
คุณเอาหน้าที่ไหนมาบอกว่า เย่มิ่งเหยียนเป็นลูกสะใภ้ของคุณ?
เพราะความหน้าด้านของคุณหรือเปล่า?
ฟู๋โป๋กลอกตาและพูดว่า “ตกลง คุณเป็นหัวหน้าตระกูล คุณว่าไงก็ตามนั้น ฉันจะไปเฟิงเม่งกรุ๊ปเพื่อเชิญเย่เมิ่งเหยียนเดี๋ยวนี้!”
“รีบไปเถอะ เห็นเจ้าแล้วรำคาญ!”