เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 876
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 876
ในตอนที่ชายหนุ่มคนนั้นใกล้จะตาย
มีคนมาค้นพบเขา ก่อนที่จะเอาเขานั้นมาเป็นลูกเขย
เพื่อที่จะไม่ให้หิวตาย ชายหนุ่มคนนั้นเลยได้เข้ามาเป็นลูกเขย ……
เย่เมิ่งเหยียนนั้นจำได้ดี ว่าหยางเฟิงเอ่ยถึงบทความนี้ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเสียใจและผิดหวัง
ตอนนี้
เมื่อได้ยินดังนี้
ทันใดนั้นเธอนั้นก็ได้รู้สึกตัวทัน
หยางเฟิงนั้นก็คือชายหนุ่มคนนั้นนั่นเอง
แต่ว่าคนนั้นในวันนี้นั้น
กลุ่มคนแม่ของหยางเฟิงที่โดนไล่ออกมาจากบ้านนั้นก็คือคนกลุ่มนั้น ！
“ที่รัก ขอโทษจริง！ฉันไปเอ่ยเรื่องที่ทำให้คุณนั้นเจ็บใจอีกแล้ว！”
เย่เมิ่งเหยียนเดินเข้ามา ก่อนที่จะเอามือนั้นมาโอบไว้ที่คอของหยางเฟิง ก่อนที่จะเอ่ยด้วยสีหน้าที่ขอโทษ
หยางเฟงเอ่ยยิ้มๆ“ ยัยบ้า คุณมาพูดขอโทษกับผมทำไมกันนะ？เรื่องนี้มันผ่านมาตั้งนานแล้วสำหรับผมนะ！”
เย่เมิ่งเหยียนที่ในมือได้ถือบัตรเชิญ ก่อนที่จะเอ่ยด้วยสีหน้าที่ลังเล“ที่รัก งั้นคุณว่าฉันควรจะไปหรือไม่กัน？”
ตามเหตุผลแล้ว ยัยภรรยาบ้านั้นอยากที่จะไปเจอคุณปู่คุณย่า
นี่มันชัดเจน ว่าหยางเฟิงกับคนอื่นๆในตระกูลนั้นไม่ค่อยถูกกัน
หากเป็นตนเองไปแล้ว หยางเฟิงคงจะไม่ดีใจแน่นอนเลย？
เป็นถึงภรรยา เย่เมิ่งเหยียนนั้นจะต้องพิจารณาความรู้สึกของหยางเฟิง！
หยางเฟิงเอ่ยยิ้มๆ“ไปเถอะ！เจ้าบ้านั่นได้เชิญคุณมากะทันหันเช่นนี้ แน่นอนว่าต้องมีเรื่องอะไรแน่เลย”
“หากคุณไม่ไป งั้นคงจะไม่ค่อยมีมารยาทนะ！”
“งั้นคุณไปกับฉันไหม？”
เย่เมิ่งเหยียนมองไปที่หยางเฟิงด้วยสีหน้าที่รอคอย
เธอนั้นที่เป็นถึงภรรยา
เป็นถึงคนที่หยางเฟิงนั้นรักที่สุดในใจ
ถึงแม้จะไม่เคยได้ร่วมทุกข์กับหยางเฟิงในตอนนั้น แต่กลับเข้าใจในความเจ็บปวดของเขา！
เธอนั้นอยากที่จะช่วยหยางเฟิง และช่วยกระชับความสัมพันธ์ของตนเอง และช่วยปลดปล่อยแผลเป็นในใจของเขา
หยางเฟิงสะบัดหัว ก่อนที่จะเบะปาก“ เขานั้นไม่ได้เชิญผมสักหน่อย ผมจะไปทำอะไรกัน？”
หยางติ่งเทียนไม่ได้เชิญตนเอง
หากตนเองนั้นวิ่งเข้าไป งั้นมันจะแลไม่เจียมตัวเลยนะ？
หากเอ่ยแล้ว
หากได้พบกับหยางติ่งเทียน เขาเกรงว่าตนเองนั้นจะทนไม่ไหวจนพุ่งเข้าไป แล้วเกิดทำเรื่องอะไรที่น่ากลัวลงไป ！
ในเมื่อแม่ต้องตายอย่างอนาถ สำหรับเขานั้น แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่มีวันลืมและเกลียดจนเข้ากระดูกดำ！
เดิมทีนั้นหยางเฟิงนั้นเดาออก ถึงความหมายของตระกูลหยาง
ตอนนี้มีข่าวมากมายจากด้านนอกเอ่ยกันว่าเขานั้นได้ละทิ้งตระกูลหยาง
หลังจากที่เรื่องนี้แพร่กระจายออกไป
อำนาจที่ยิ่งใหญ่ในเมืองจงโจว แน่นอนว่าจะต้องมีการสั่นคลอนเกิดขึ้น
ไม่มีใครนั้นอยากจะเป็นตระกูลหยางและบริษัทเฟิงเมื่งกรุ๊ปเข้าใกล้กัน
วิธีที่ดีที่สุด ทำอย่างไรถึงจะกดดันตระกูลหยาง！
ไม่อย่างงั้นก็ดับบริษัทเฟิงเมิ่งกรุ๊ปไปสะ！
หากอิงจากตัวเลือกทั้งสองแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการดับบริษัท เฟิงเมิ่งกรุ๊ปนั้น จะง่ายกว่า
ในเมื่อตระกูลหยางนั้นเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลมหาเศรษฐี ไม่ใช่ว่าใครก็จะไปแหย็มเล่นได้
แต่ว่าบริษัทเฟิงเมิ่งกรุ๊ปนั้นมันไม่เหมือนกัน
เป็นกิจการใหม่ที่เดินทางมาจากเมืองตงไห่
โชคดีที่มีคะแนนพอไว้บ้าง แล้วมันจะต้องกลัวอะไรหรอ？
แต่ว่าหยางติ่งเทียนนั้นได้เชิญเย่เมิ่งเหยียน
แน่นอนว่ามันนั้นเป็นการยืนยันความสัมพันธ์ของตระกูลหยางและหยางเฟิง
ทำให้เจ้าพวกคนหัวอ่อนพวกนั้น ดิ้นกันเป็นหนู！
เป็นเพราะว่าเหตุผลนี้
หยางเฟิงนั้นจึงไม่ได้ห้ามเย่เมิ่งเหยียน
ไม่อย่างงั้น
ไม่อย่างงั้นเขานั้นคงจะถีบฟู๋โป๋นั้นออกจากบ้านไปแล้ว！
“อ้อ！”
เมื่อเห็นหยางเฟิงนั้นไม่อยากที่จะไปกับตนเอง
ภายในใจของเย่เมิ่งเหยียนนั้นแอบผิดหวัง
ในเมื่อครั้งนี้เป็นการพาภรรยาเข้าบ้านครั้งแรก
ภายในใจของเธอนั้น คาดหวังว่าหยางเฟิงนั้นจะเป็นคนพาตนเองไป
เมื่อมองเห็นสีหน้าที่ตื่นเต้นของเย่เมิ่งเหยียน
หยางเฟิงนั้นได้จับมือของเย่เมิ่งเหยียน ก่อนที่จะเอ่ยยิ้มๆ“ไม่ต้องตื่นเต้นไปหรอก ยังไงสะภรรยาหน้าตาน่าเกลียดก็ต้องไปพบคุณปู่
คุณย่านะ！”
“น่าเกลียด！คุณต่างหากถึงเป็นภรรยาหน้าตาน่าเกลียด？”
เย่เมิ่งเหยียนทำท่าขยะแขยงขึ้น
“ฮ่าฮ่าฮ่า！”
“ภรรยาของผมไม่ได้น่าเกลียดสักหน่อย ภรรยาของผมนั้นเป็นสาวที่สวยที่สุดในโลกนี้เลยล่ะ！”
……
ในขณะเวลาเดียวกัน
ข้างหลังลานกว้างของตระกูลหนิง
หบานด้านหลังของตระกูลหนิงในเวลานี้ ได้ถูกล็อกไว้ ไม่มีใครเข้าออกทั้งนั้น