เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 881
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 881
แต่ว่าไม่มีใครเคยพบคนของตระกูลหลง
เมื่อมองเห็นหยุนตงหยางลังเล
หนิงเหลยถิงรีบเอ่ยใส่ไฟ“ เพียงแค่เจ้านั้นตกลงจะร่วมมือกับข้า เพื่อกำจัดตระกูลหยางแล้ว ข้านั้นจะเอาแค่ชิงเฉิงกรุ๊ปและเฟิงเมิ่งก
รุ๊ป ส่วนที่เหลือนั้น ข้าให้เจ้า เจ้าว่ายังไงบ้าง？”
เมื่อได้ยินดังนี้
ตึกตึก！
ตึกตึก！
ภายในใจของหยุนตงหยางตอนนี้นั้น ได้เต้นแรงเป็นจังหวะอย่างมาก
ไม่คิดว่าหนิงเหลยถิงนั้นจะใจกว้างขนาดนี้
เพราะสมบัติทั้งหมดของตระกูลหยางนั้น เอาให้เขาหมด！
ตระกูลหยางนั้นเป็นตระกูลมหาเศรษฐีนะ！
ทรัพย์สมบัติที่มีนั้น นับออกมาไม่ได้เลยนะ
หากตระกูลหยุนนั้นได้รับสมบัติของตระกูลหยาง
หากเอ่ยถึงพลังอำนาจของตระกูลหยุนแล้ว นี่มันเพิ่มขึ้นแทบจะระเบิด！
คำโบราณว่าไส้ ไม่มีศัตรูตลอดไป จะมีเพียงแต่ผลกำไรประโยชน์เท่านั้น
และอำนาจที่มากมายขนาดนี้ ทำให้หยุนตงหยางนั้นใจเต้นเลย
เขานั้นกัดฟันเอ่ย“ได้สิ ข้ารับปากเจ้า！”
……
วันที่สอง
หยางเฟิงนั่งพิงโซฟา เขานั้นเอ่ยอย่างไม่ค่อยดีใจ“คุณภรรยา คุณจะต้องสวมเสื้อผ้าที่ยิ่งใหญ่อะไรขนาดนี้เลยหรอ？”
เย่เมิ่งเยียนในตอนนี้นั้น ที่กำลังลองเสื้อผ้าอยู่หน้ากระจก และไม่หยุดที่จะลองเปลี่ยนเสื้อผ้า
สำหรับเย่เมิ่งเหยียนแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เข้าบ้านคุณย่า แน่นอนว่าจะต้องแต่งตัวดูดีหน่อย นี่เองจะทำให้อีกฝั่งรู้ถึงความมีมารยาท
สำหรับหยางเฟิงแล้ว
ทั้งหมดนี้มันแทบไม่จำเป็น
แค่เย่เมิ่งเหยียนนั้นยอมไปบ้านตระกูลหยาง นั้นก็ไว้หน้าตระกูลหยางแล้ว！
เย่มิ่งเหยียนนั้นหันหน้าไปมองหยางเฟิง ก่อนจะเอ่ยยิ้มๆ“ยิ่งใหญ่หรอ？ฉันคิดว่าไม่นะ？ไอพบพ่อแม่คุณครั้งแรก ก็ต้องใส่เยอะ
หน่อยแหละน่า！”
หยางเฟิงเอ่ยยิ้มๆ “คุณเข้าใจผิดแล้ว นั่นไม่ใช่พ่อแม่ของผมสักหน่อย แม่ของผมนั้นเสียไปแล้ว แล้วผมก็ไม่มีพ่อด้วย！”
ในใจของหยางเฟิง
ตั้งแต่หยางติ่งเทียนไล่แม่ของเขานั้นออกจากบ้านตระกูลหยาง เขานั้นก็ไม่ใช่พ่อของเขาอีกต่อไป
ส่วนหลงโยวหลิง……
ในสายตาของหยางเฟิง เธอนั้นแม้แต่แม่เลี้ยงนั้นก็ยังไม่เหมาะสมที่จะเป็น ！
เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฟิง
เย่เมิ่งเหยียนไม่ได้โกรธ เธอนั้นมาที่ด้านหน้าของหยางเฟิง แล้วเอ่ยยิ้ม“สามีคะ อย่าโกรธไปแล้ว ไปเป็นแขกแน่นอนว่าต้องมี
มารยาทนะ！หากคุณไม่อยากให้ฉันไป งั้นฉันไม่ไปก็ได้นะคะ”
“ผมไม่ได้หมายถึงอย่างงั้น！”
หยางเฟิงสะบัดหัว ก่อนที่จะไม่ได้สนใจเย่เมิ่งเหยียน
เมื่อมองเห็นหยางเฟิง เย่เมิ่งเหยียนแอบเสียใจเล็กน้อย
เธอไม่รู้ว่าในปีนั้นเกิดอะไรขึ้น
แต่เธอรู้สึกว่า
เธอนั้นจำเป็น เพื่อนสามีของเธอ เธอนั้นจะต้องไปช่วยจัดการเรื่องความโกรธแค้นบุญคุณนี้！
ให้หยางเฟิงนั้นกลับสู่ตระกูล！
เย่เมิ่งเหยียนนั้นเดินมาหน้ากระจกแต่งหน้า ก่อนที่จะเริ่มแต่งหน้า
หลังแต่งเสร็จ เธอสวมชุด ก่อนที่เย่เมิ่งเหยียนนั้นจะจากไป
เมื่อเดินออกจากประตู เสือขาวที่ยืนรออยู่ด้านข้าง
เสือขาวเอ่ยยิ้มๆ“คุณชาย ท่านแม่ทัพให้ผมนั้นมาคอยปกป้องคุณไปที่บ้านตระกูลหยาง！”
เมื่อได้ยินดังนั้น เย่เมิ่งเหยียนจึงหันหน้าไปหยางเฟิง
หยางเฟิงเสียงหึ ก่อนที่จะหันหน้าไป
ถึงแม้ว่าเย่เมิ่งเหยียนจะไปที่บ้านตระกูลหยาง
แต่ว่าเมื่อเกิดเรื่องเช่นนี้ ไม่รู้ว่าในจงโจวมีกี่คนที่อยากจะฆ่าเย่เมิ่งเหยียน
อีกทั้งหยางเฟิง ก็ไม่ได้เชื่อถือในตระกูลหยาง
เย่เมิ่งเหยียนหัวเราะ และไม่ได้ปฏิเสธหยางเฟิงแต่อย่างใด
เธอนั้นรู้ดี เพียงแค่เธอนั้นปลอดภัย หยางเฟิงนั้นถึงจะวางใจ
ในเวลานี้เอง
โรสรอยด้านข้างได้ขับเข้ามา
เห็นเพียงแค่ฟู๋โป๋ที่ได้เดินลงมาจากรถ
ฟู๋โป๋นั้นมองไปที่เย่เมิ่งเหยียนแล้วเอ่ยยิ้มๆ “คุณนาย คุณปู่ให้ผมมารับคุณครับ！”
เอ่ยจบแล้ว
ฟู๋โป๋นั้นได้หันไปเอ่ยกับเสือขาวที่อยู่ด้านข้าง“เจ้าหนุ่ม คุณนายมีพวกเราปกป้องไปก็พอแล้วล่ะ”
เสือขาวไม่ได้เอ่ยอะไร
หยางเฟิงนั้นให้เขามาปกป้องเย่เมิ่งเหยียน
ไม่มีคำสั่งจากหยางเฟิง เขานั้นจะไม่ให้ใครเข้าใกล้เย่เมิ่งเหยียนเด็ดขาด！