เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 890
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 890
ไม่รอให้หยางติ่งเทียนเอ่ย ฟู๋โป๋ก็พุ่งเข้าไป
“ท่านฝงไม่ตาย จะมาเล่นกับพวกเด็กน้อยพวกนี้ทำไม？มาหาข้าให้ข้าจัดการนี่มา！”
เมื่อได้ยินคำพูดของฟู๋โป๋ ท่านฝงสีหน้าเปลี่ยนไป
เขาและฟู๋โป๋ นั้นรู้จักกันมานานแล้ว
ระหว่างทั้งสองคนนั้น ต่อสู้กันมาหลายครั้ง
เมื่อมองเห็นฟ๋โป๋เข้ามา ท่านฝงไม่เอ่ยมาก ก่อนที่จะรีบเข้าไปท้ารบ
ตอนนี้การสู้รบก็อยู่ในสถานการณ์ตึงเครียด
หนิงเหลยถิงและหยุนตงหยางทั้งสองคนนี้มองหน้ากัน
เรื่องจนถึงวันนี้ จะมีเพียงแค่พวกเขาสองคนเท่านั้นที่ลงมือ
“ฆ่า！”
เสียงตะโกนเสียงดัง
ก่อนที่พลังของทั้งสองจะเพิ่มขึ้น กลิ่นอายออก เพราะทั้งสองคนนั้นต่างก็เป็นปรมาจารย์จากแดนปรมาจารย์ดินแดนใหญ่
อีกทั้งระยะห่างกันแค่สองขั้น จะมีแค่เส้นบางๆกั้นอยู่เท่านั้น
ทั้งสองคนไม่เอ่ยคำไร้สาระ ก่อนที่จะพุ่งไปที่หยางติ่งเทียนเพื่อพยายามฆ่า
โบราณว่าไว้ว่า ต้องรีบลงมือจับหัวหน้าก่อนถึงจะชนะ
เพียงแค่ฆ่าหยางติ่งเทียน งั้นทั้งตระกูลหยางก็จะแพ้ไปเอง
“ฮ่าฮ่าฮ่า！”
“มาก็ดี！เจ้าทั้งสองคนเลย กล้าที่จะมาก่อเรื่องในบ้านของข้า วันนี้ข้าจะทำให้พวกเจ้ารู้ ถึงความเก่งกาจของข้า！”
กลิ่นอายความน่ากลัวที่พุ่งออกมา จากบนตัวของหยางติ่งเทียน
“กึ่งผู้แข็งแกร่งแปรเทพ！”
สามารถรับรู้ได้ถึงความน่ากลัวที่แพร่กระจายออกมาจากตัวของหยางติ่งเทียน
หยุนตงหยางและหนิงเหลยถิงทั้งสองคน สีหน้าต่างเปลี่ยนไป ก่อนที่จะร้องเสียงหลง！
ปรมาจารย์ใหญ่เข้าก่อน ก่อนที่จะใช้ท่าสกิลบู๊ขั้นสอง
ส่วนบู๊ขั้นสอง นั่นก็คือ —-แดนแปรเทพ！
ใครจะไปคิด！
ว่าหยางติ่งเทียนจะซ่อนอะไรไว้เยอะขนาดนี้ แค่ก้าวเดียวก็เปลี่ยนเป็นแดนแปรเทพ แล้ว
ในทันใด
หนิงเหลยถิงและหยุนตงหยางสบตากัน
ทั้งสองคนนั้นมองเห็นถึงสายตาอาฆาตของคู่ต่อสู้
มองดูแล้ววันนี้หากไม่ฆ่าหยางติ่งเทียน คงจะไม่ได้จริงๆ
หากหยางติ่งเทียนแข็งแกร่งขึ้น
อนาคตคงจะมีตระกูลที่สองของตระกูลหลง！
เมื่อถึงเวลานั้น ทั้งจงโจวยังจะมีที่ให้พวกเขายืนอีกหรอ？
“ฆ่า！”
“ฮ่าฮ่า ข้ารอวันนี้ มานานแล้ว ไปตายส่ะ！”
หวืด！
หวืด！
หวืด！
เร็วๆนั้น
ทั้งสามคนต่อสู้ด้วยกัน
เพิ่งจะกระทบกัน ก่อนที่จะเบิดพลังออกมาแรงมากจนพื้นสั่น
แค่คิดก็รู้ ว่าการต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายนั้นมีความดุเดือดขนาดไหน
เย่เมิ่งเหยียนเงยหน้าขึ้น ก่อนที่จะมองหยางติ่งเทียน หยุนตงหยางและหนิงเหลยถิงที่ต่อสู้กับคนสองคน โดนบนใบหน้านั้นอดไม่ได้ที่จะ
เผยถึงความกังวลออกมา
อีกทั้งหยางติ่งเทียนยังเป็นพ่อของหยางเฟิง
หากหยางติ่งเทียนเกิดอะไรขึ้น เอเดาว่าจิตใจของหยางเฟิงคงจะต้องไม่ดีแน่
ส่วนเสือขาวนั้น ตั้งแต่ต้นยันจบเสือขาวก็ยืนข้างกายของเย่เมิ่งเหยียน
หน้าที่ของเขานั้นก็คือรักษาความปลอดภัยให้เย่เมิ่งเหยียน
มี่มคำสั่งของหยางเฟิง เขานั้นจะไม่ตัดสินใจด้วยตนเองแ
ส่วนนี่เป็นเรื่องการต่อสู้ของตระกูลหยาง แล้วจะมาเกี่ยวอะไรกับเขา？
หลงโยวหลิงเดินเข้ามา สายตานั้นจ้องไปที่การต่อสู้ของหยางติ่งเทียนและคนอื่นๆ
เธอนั้นอยากจะขอร้องจากตระกูลหลง แต่ว่ามุมปากของเธอนั้นเผยให้เห็นถึงความขมขื่น
มีเพียงหลงโยวหลิงเท่านั้นที่รู้
ในปีนั้น……
เธอนั้นเพื่อที่จะแต่งงานกับหยางติ่งเทียน และไม่สนใจคำพูดของตระกูลหลงเลยก่อเรื่องออกมา
ส่วนตระกูลหลง เพื่อนที่จะช่วยหลงโยวหลิงแต่งงาน ก็ได้ช่วยเรื่องทรัพยากรไปจำนวนมาก
นี่เองเลยทำให้ตระกูลหยางนั้นมีอำนาจและเป็นตระกูลมหาเศรษฐี！
สามารถเอ่ยได้ว่า ตระกูลหลง นั้นทำเพื่อเธออย่างสุดตัวไปแล้ว
ถึงแม้หลงโยวหลิงจะขอร้องจากตระกูลหลง ก็ไม่ส่งคนมาช่วยแน่นอน
เมื่อมองเห็นสีหน้าที่กังวลของหลงโยวหลิง
เย่เมิ่งเหยียนใช้มือของเธอจับมือเธอเอาไว้แล้วเอ่ย “น้าหลง คุณไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอกค่ะ ฉันเชื่อว่าหยางเฟิงจะต้องมาเร็วๆนี้
แน่ เพียงแค่หยางเฟิงมา ทุกอย่างจะต้องไม่มีปัญหาค่ะ！”
เมื่อได้ยินดังนั้น ，หลงโยวหลิงไม่เพียงแต่สงสัยก่อนที่จะมองไปที่เย่เมิ่งเหยียน
และมองเห็นสีหน้าที่แน่วแน่ของเย่เมิ่งเหยียน