เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 909
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 909
หนิงชิงเฉิงไม่พูดสักนิด
สองดวงตาน้ำตาคลอ！
หล่อนใกล้ที่จะถูกโมโหตายแล้วจริง ๆ ！
ฉับ！
ฉับ！
ฉับ！
เวลานี้
เสียงฝีเท้าเดินเป็นระยะส่งมาจากด้านนอกประตู
“เป็นใคร？มาตระกูลหนิงของฉันทำอะไร？”
หนิงหวูเชวหัวก็ไม่หัน น้ำเสียงขรึม
เขาในตอนนี้ได้เข้าสู่ในบทบาทผู้นำตระกูลของตระกูลหนิงแล้วอย่างสิ้นเชิง
แม้กระทั่งพูดจาต่างก็มีพลังของผู้นำตระกูลเศรษฐีควรมี！
อิ ๆ ！คุณชายหนิง คุณนี่คือมีตำแหน่งสูงลืมเก่ง เป็นผมไง！”
ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ หนิงหวูเชวตกใจทันที
เขาหันหน้าไปทันที ใบหน้าที่คุ้นเคยหนึ่งปรากฏที่ด้านหน้าของเขา
สีหน้าของหนิงหวูเชวทันใดนั้นก็เปลี่ยนไปมาก พูดอุทานอย่างตกใจว่า“หยางเฟิง นายมาได้ยังไง？”
คิดไม่ถึงหยางเฟิงมาแล้ว！
สารเลวคนนี้ มาทำอะไรเวลานี้？
ในใจของหนิงหวูเชวจู่ ๆ ผุดรางสังหรณ์ที่ไม่ดีออกมา
หยางเฟิงไม่ได้สนใจหนิงหวูเชว แต่มองไปทางหนิงชิงเฉิงที่เงียบเหงาไร้การช่วยเหลืออยู่ด้านข้าง
เขาพูดจาง ๆ “คือผมมาหาตระกูลหนิงพวกคุณเพื่อมาทวงหนี้สิน！”
เวลาเดียวกัน
หนิงชิงเฉิงเงยหน้าขึ้น
ตอนที่หล่อนมองเห็นหยางเฟิงยืนด้านหน้าตัวเอง ในที่สุดน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้
พี่เฟิงมาแล้ว！
ในที่สุดผู้ชายที่ตัวเองคิดถึงตลอดทั้งวันคนนี้ก็มาแล้ว！
มาขณะที่ตัวเองไร้การช่วยเหลือหมดหวังที่สุด！
ไหลพราก！
น้ำตาเหมือนน้ำป่าของเขื่อนกั้น หยุดยังไงก็หยุดไม่อยู่
หนิงชิงเฉิงก็มองหยางเฟิงอยู่อย่างนี้ ในพริบตาน้ำตานองหน้า
ในเวลาเดียวกันนี้
สีหน้าของหนิงหวูเชวก็มืดมนลง
ตัวเองเพิ่งจะดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูล หยางเฟิงก็มาพูดทวงหนี้สิน？
นี่เห็นชัดว่าคือมาหาเรื่อง！
“หยางเฟิง นายหมายความว่ายังไง？นายสารเลวคนนี้ กล้ามาทวงหนี้สินที่ตระกูลหนิงของฉันเกรงว่ามาหาผิดที่แล้ว！”
หยางเฟิงพูดด้วยท่าทางที่เย็นชา“ผมไม่ได้หาผิดที่ ผมก็คือมาหาตระกูลหนิงทวงหนี้สิน！”
“ได้ยินว่าหนิงเหลยถิงตาแก่คนนี้ตายแล้ว ผมอยากถามหน่อยตอนนี้คนรับผิดชอบตระกูลหนิงเป็นคนโง่คนไหนล่ะ！”
พูดประโยคหนึ่งตามตรง การตายของหนิงเหลยถิงทำให้หยางเฟิงคาดไม่ถึงมาก
ถึงแม้หนิงเหลยถิงถูกตัวเองต่อยหมัดหนึ่ง
แต่หยางเฟิงรู้
สำหรับพลังของตัวเอง หนิงเหลยถิงมากที่สุดก็บาดเจ็บหนัก
เป็นไปไม่ได้ที่จะตายอย่างเด็ดขาด！
การตายของหนิงเหลยถิงนี้มีความน่าสงสัยอื่น！
หนิงหวูเชวพูดเสียงดัง“หยางเฟิง นายกล้ามาก！ต่างก็มาวางอำนาจบาดใหญ่ที่ตระกูลหนิงของฉัน เห็นตระกูลหนิงของฉันไม่มีคนแล้วจริง ๆ เหรอ？”
“ตอนนี้ฉันก็คือผู้นำตระกูลของตระกูลหนิง นายจะเอายังไง？”
เวลาเดียวกับที่พูดนี้
หนิงหวูเชวยังสะบัดมือแล้ว
ฟิ้ว！
ในพริบตา
เงาคนนับสิบก็เอาหยางเฟิงล้อมขึ้นมา！
นับสิบคนนี้ทั้งหมดคือผู้แข็งแกร่งของแดนปรมาจารย์ใหญ่
ดูแล้วหนิงหวูเชวเพื่อนั่งตำแหน่งผู้นำตระกูลขอตระกูลหนิง ก็รับซื้อคนนับไม่ถ้วนนานแล้ว！
“คุณคือผู้นำตระกูลของตระกูลหนิง？”
หยางเฟิงมองหนิงหวูเชวแวบหนึ่งแล้ว ไม่ปิดบังการดูถูกในดวงตาของตัวเองแม้แต่นิด พูดส่ายหน้า“ผมคิดว่าคุณไม่คู่ควร！”
“แม่งแกหาที่ตายเหรอ！”
“คนมา！คนมา！”
“เอาเขาไล่ออกไปให้ฉัน！”
สีหน้าของหนิงหวูเชวแดงแล้วในพริบตา
ตัวเองต้องการเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลหนิง คิดไม่ถึงหยางเฟิงพูดว่าไม่คู่ควร？
นี่คือทำให้ขายหน้าอย่างเห็นได้ชัด！
ออกคำสั่งเสียงหนึ่ง
ผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์ใหญ่นับสิบคนฆ่ามาทางหยางเฟิง
แต่
ระดับความเร็วของหยางเฟิงเร็วกว่า！
เพ้ง！
เพ้ง！
เพ้ง！
……
เสียงดังสนั่นติดต่อกัน
ในพริบตา
ผู้แข็งแกร่งแดนปรมาจารย์ใหญ่เหล่านี้ทั้งหมดต่างก็บินตลบออกไป กระทั่งมุมเสื้อของหยางเฟิงต่างก็ไม่ได้แตะโดน！
“นี่……”
ฮู้……
หนิงหวูเชวสูดลมเย็น！
พลังของหยางเฟิงน่ากลัวอย่างนี้เหรอ？
ผู้แข็งแกร่งปรมาจารย์ใหญ่หลายสิบคนต่างก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา！