เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 917
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 917
“เฮ้อ！”
หยางติ่งเทียนมองหลงเฟยหยูอยู่ ถอนหายใจเบา ๆ พูด“เฟยหยูคุณได้ยินแล้วหรือยัง？ผู้นำตระกูลหนิงและตระกูลหยุนสองตระกูลนี้ก็เพียงแค่มาชงชาที่ตระกูลหยางของฉันก็เท่านั้น ตอนนี้ข่าวลือนี้คือยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ได้ยินลมก็เป็นฝน คุณอย่าเชื่ออย่างเด็ดขาด！”
“ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ เพื่อเรื่องเล็ก ๆ นี้คุณยังตั้งใจมาตระกูลหยางครั้งหนึ่ง ในใจของอาเขยรู้สึกไม่ดีเล็กน้อยจริง ๆ นะ！”
เอ่อ？
ข่าวลือ
หลงเฟยหยูตะลึงแล้ว
ตระกูลหนิงและตระกูลหยุนสองตระกูลล้อมโจมตีตระกูลหยาง ได้เป็นเรื่องที่ทุกคนในจงโจวต่างก็รู้กันทั่วแล้ว
คิดไม่ถึงว่าหยางติ่งเทียนจะปฏิเสธอย่างกัดไม่ปล่อย？
หนังหน้านี้ก็หนามากไปแล้วมั้ง！
ในใจของหลงเฟยหยูแอบด่าจิ้งจอกแก่เสียงหนึ่งแล้ว
ดูแล้วอยากที่จะได้รับของที่ตัวเองอยากได้จากหยางติ่งเทียนอ้อม ๆ คือเป็นไปไม่ได้แล้ว
ตอนนี้ทำได้เพียงพูดตรงไปตรงมาให้ชัดเจนแล้ว
หลงเฟยหยูพูดเหมือนยิ้มแต่ก็ไม่ได้ยิ้มว่า“อาเขย ข่าวลือด้านนอก พวกคุณตระกูลหยางหาคุณชายหยางเฟิงที่หายไปหลายปีเจอแล้ว ไม่รู้คือจริงหรือปลอมกัน？”
หลงเฟยหยูได้รู้ข่าวหนึ่งผ่านทางช่องทางลับหนึ่งแล้ว
คนที่แย่งเอาชิงเฉิงกรุ๊ปไปก็คือหยางเฟิง！
และหยางเฟิงก็คือลูกที่เกิดกับหยางติ่งเทียนและภรรยาคนก่อนของตัวเอง！
ก็คือคุณชายที่ถูกทอดทิ้งของตระกูลมหาเศรษฐีคนนั้นที่ถูกตระกูลหยางไล่ออกไปเมื่อห้าปีก่อน！
ชิงเฉิงกรุ๊ปไม่ใช่กรุ๊ปธุรกิจที่ธรรมดา
จุดนี้สี่ตระกูลมหาเศรษฐีต่างก็รู้
ในชิงเฉิงกรุ๊ปนี้แอบซ่อนความลับที่ยิ่งใหญ่หนึ่งไว้
ความลับนี้ใครต่างก็อยากได้รับ
ไม่งั้นหนิงเหลยถิงก็จะไม่ตายเพราะชิงเฉิงกรุ๊ป
และตระกูลหลงก็คือมุ่งมั่นที่จะต้องได้รับชิงเฉิงกรุ๊ป
“จริงแล้วไง？ไม่จริงแล้วไงอีก？”
หยางติ่งเทียนพูดด้วยใบหน้าที่ยังไงก็ได้“ถึงแม้หยางเฟิงคนนี้เป็นลูกชายของฉันจริง ๆ แล้วยังไงอีก？เขาถูกฉันไล่ออกจากตระกูลนานแล้ว ไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับฉันและตระกูลหยางแล้ว！”
“อาเขย คำพูดนี้พูดผิดแล้ว ถึงแม้หยางเฟิงถูกคุณไล่ออกจากตระกูลหยางแล้วแต่ยังไงเป็นลูกชายของคุณ สุภาษิตพูดไว้เลือดข้นกว่าน้ำนะ！”
“ตอนนี้ในมือของหยางเฟิงกุมชิงเฉิงกรุ๊ปไว้ทั้งหมดอยู่ อาเขย คุณควรจะรู้ความลับที่ชิงเฉิงกรุ๊ปแอบซ่อนไว้นี้มีความหมายอะไรสำหรับสี่ตระกูลมหาเศรษฐีของพวกเรา……”
ในขณะที่หลงเฟยหยูยังพูดไม่จบ
“เฟยหยู？นายมาได้ยังไงแล้ว？เป็นนายจริง ๆ เหรอ？”
หลงโยวหลิงจู่ ๆ ปรากฏตัวออกมาแล้ว
หล่อนรีบก้าวเดินมาแล้วด้วยสีหน้าที่เซอร์ไพร์
หลงโยวหลิงแต่งเข้าตระกูลหยางมาหลายปีอย่างนี้ นี่ยังคงเป็นครั้งแรกที่คนของตระกูลหลงมา นี่ทำให้หล่อนดีใจมาก
หลงเฟยหยูมองเห็นหลงโยวหลิงก็พูดด้วยความเคารพทันทีว่า“เฟยหยูคารวะคุณอา！”
“นายเด็กคนนี้ นานอย่างนี้แล้วก็ไม่มาเยี่ยมอาเลย？”
พูดอยู่หลงโยวหลิงก็ดึงมือของหลงเฟยหยูพูด“ไป ไปกับอาที่นั่น อามีคำพูดมากมายจะพูดกับนาย”
“คุณอา……”
ได้ยินคำพูดนี้ ทันใดนั้นหลงเฟยหยูร้อนรนแล้ว
ครั้งนี้เขาก็ไม่ใช่เพื่อหวนรำลึกเรื่องเก่า ๆ กับหลงโยวหลิงแล้ว
เขาคือเพื่อเอาชิงเฉิงกรุ๊ปมาจากในมือของหยางติ่งเทียน！
คนจงโจวที่จ้องมองชิงเฉิงกรุ๊ปคือมีมากมายแล้วจริง ๆ ถ้าหากตระกูลหลงไม่แย่งมาก่อนก้าวหนึ่งถ้าถูกคนอื่นเอาไปได้จะทำยังไง？
“เฟยหยูนายหาได้ยากที่จะมาครั้งหนึ่ง ก็พูดคุยให้ดี ๆ กับอาของนายหน่อยแล้วกัน！”
จู่ ๆ หยางติ่งเทียนยิ้มพูด
เวลานี้หลงโยวหลิงก็ดึงมือของเขาขึ้นมาแล้ว
หลงเฟยหยูไม่รู้จะทำยังไง ทำได้เพียงตามหลงโยวหลิงออกไปแล้ว
มองเห็นเงาหลังของหลงเฟยหยูออกไป หยางติ่งเทียนพูดฮึอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง“ผู้ที่มาไม่เป็นมิตรมีใจที่ไม่ดี ！”
ฟู๋โป๋ที่อยู่ด้านข้างพูด“ดูแล้วตระกูลหลงนี้ก็เตรียมลงมือต่อชิงเฉิงกรุ๊ปแล้ว！”