เทพสงครามพิทักษ์โลก - บทที่ 942
เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 942
ตระกูลหยุนและตระกูลหลงถึงคราวที่ต้องแตกหักกันโดยสิ้นเชิงแล้ว!
หลังจากนี้ ตระกูลหยุนจะต้องเผชิญกับการตอบโต้ที่รุนแรงจากตระกูลหลงอย่างแน่นอน!
เขากำชับหยุนเฟยฉางไม่รู้กี่ครั้งแล้วว่า ให้ทำตัวเรียบง่ายและไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจในช่วงนี้!
ผลสุดท้ายไอ้ลูกไม่รักดีนี่กลับไม่ฟังที่เขาพูดเลย!
หยุนเฟยฉางก่อเรื่องแบบนี้
แผนการของตระกูลหยุน ก็พังไปหมดแล้ว!
“พ่อครับ ผมรู้ว่าผมผิดไปแล้ว!”
“ขอร้องท่านพ่อ ครั้งนี้ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย ผมสัญญาว่าวันหลังจะไม่กล้าทำอีกแล้วครับ!”
หยุนเฟยฉางคุกเข่าลงกับพื้น
แก้มของเขาบวมแดง!
น้ำมูกของเขากระเซ็นเปรอะเปื้อนไปหมด!
เขาโดนซ้อมซะจนผิวหนังบอบช้ำไปหมด!
ในใจเขารู้สึกเสียใจในสิ่งที่ทำลงไปอย่างมาก
ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้แต่แรก ต่อให้ตายเขาก็คงไม่ตกลงทำตามคำขอของหลงเฟยหยู!
ตอนนี้เป็นยังไงล่ะ
ลอบฆ่าหยางเฟิงไม่สำเร็จ แล้วตัวเองก็กลับมีปัญหาตามมาอีก
ตัวเขาในตอนนี้ ไม่รู้เลยว่าจะรับมือกับวิกฤตครั้งนี้อย่างไร!
“รู้ตัวว่าผิดไปแล้ว?”
“รู้บ้าอะไรล่ะ!”
“แกรู้ไหมว่า เป็นเพราะแก ตระกูลหยุนของเรากับตระกูลหลงได้กลายเป็นศัตรูกันไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว!”
“ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าตระกูลหยางกับตระกูลหลงจะเกี่ยวดองเป็นญาติกันเพราะการแต่งงาน แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ดีกันมาตลอด!”
“แต่ตอนนี้หยางติ่งเทียนได้ช่วยชีวิตหลงเฟยหยูไว้ ทำให้ตระกูลหยางและตระกูลหลงจะแน่นแฟ้นกันมากขึ้น แกนี่มันโง่จริงๆ!”
หยุนตงหยางยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห
หยุนเฟยฉางคุกเข่าอยู่กับที่โดยไม่กล้าพูดอะไรออกมา
เขารู้ว่าครั้งนี้เขาซวยแล้ว
และต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ก็เป็นเพราะหยางเฟิง
ตัวเขาในขณะนี้ ในใจรู้สึกเกลียดแค้นหยางเฟิงเป็นอย่างมาก!
หยุนตงหยางมองไปที่เขา สีหน้าเคร่งเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ
“ฉันจะบอกแกให้รู้ไว้นะว่า ตอนนี้ตระกูลหยุนของเรายังไม่พร้อมที่จะเป็นศัตรูกับตระกูลหยางและตระกูลหลง!”
“หากแผนที่ทำมาเป็นสิบปีนี้ของตระกูลหยุนเราถูกทำลายลงเพราะแก แกได้ตายแน่!”
เมื่อได้ยินดังนั้น หยุนเฟยฉางก็รู้สึกตื่นกลัว
เขาเห็นเจตนาฆ่าอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ปรากฏบนหน้าของพ่อเขา!
เขาไม่กล้าพูดอะไรต่อ
ต่อให้เขาเป็นหนึ่งในทายาทที่จะรับสืบทอดตระกูลหยุนในอนาคต แล้วยังไง?
พ่อไม่ได้มีเขาเป็นลูกชายแค่คนเดียว?
ช่วงหลายปีที่ผ่านมา ตระกูลหยุนเปลี่ยนตัวทายาทผู้สืบทอดไปแล้วตั้งกี่คน เขามีหรือจะไม่รู้?
ในตระกูลหยุน ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าทายาทผู้สืบทอดที่แท้จริงอยู่
แม้แต่ผู้นำตระกูลอย่างหยุตงหยาง ก็อาจจะไม่ใช่คนที่มีอำนาจมากที่สุดในตระกูลหยุนในตอนนี้!
ความลับของตระกูลหยุนมีเยอะมากและลึกเกินไปที่จะล่วงรู้ได้…
หยุนเฟยฉางก้มหัวลงลึก
ยิ่งเขาดูเหมือนไม่ได้แก้ตัวหรือพยายามจะอธิบายอะไร หยุนตงหยางก็ยิ่งรู้สึกโกรธเมื่อได้เห็น!
“ไป! ออกไปซะ!”
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปนอกตระกูลหยุนแม้แต่ก้าวเดียว!”
หยุนตงหยางคำรามด้วยความโกรธ
หยุนเฟยฉางเดินร้องไห้ออกมา
ขณะที่มองไปยังแผ่นหลังของหยุนเฟยฉางที่กำลังเดินจากไป
หยุนตงหยางส่ายหัวด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง
หากหยุนเฟยฉางไม่ใช่ลูกชายของเขา เขาคิดอยากที่จะตบหยุนเฟยฉางให้ตายคามือจริงๆ!
“เฮ่อ… ดูเหมือนว่าแผนการจะต้องเลื่อนให้เร็วขึ้นแล้ว!”
หยุนตงหยางถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด…
มันไม่มีทางเลือกอื่น หยุนเฟยฉางทำผิดพลาดใหญ่ขนาดนี้ ตระกูลหลงต้องไม่ปล่อยไปแน่
แต่ตระกูลหยุนก็ยังไม่พร้อม ทุกอย่างมันเร็วเกินไป!
ในเวลาเดียวกัน
ที่โรงพยาบาลตี้อีจงโจว
เนื่องจากอาการบาดเจ็บของหลงเฟยหยูนั้นสาหัสมาก หลังจากที่ใช้ผ้าพันแผลพันเพื่อห้ามเลือดไว้ เขาได้ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในจงโจวโดยทันที!
ผู้เชี่ยวชาญที่มีอำนาจบารมีที่สุดในโรงพยาบาลทั้งหมดต่างก็ถูกเรียกตัวมาเพื่อตรวจดูอาการของหลงเฟยหยูร่วมกัน จากนั้นจึงทำการผ่าตัดให้หลงเฟยหยู
ภายนอกห้องผ่าตัด
หลงกูเฉิงเดินไปเดินมา ด้วยสีหน้าที่ทั้งโกรธและกังวล
เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น เขาแทบอยากจะสับหยุนเฟยฉางให้เป็นพันๆ หมื่นๆ ชิ้น
แต่ติดตรงที่หยุนเฟยฉางเป็นคุณชายของตระกูลหยุน
หากคิดอยากที่จะฆ่าเขา จำเป็นจะต้องคิดให้ละเอียดถี่ถ้วนก่อน