เทพสังหาร ยุทธการระห่ำ - บทที่ 330 สาวแปลกน่ารักมากจริงๆ

ระหว่างทาง การทะเลาะกันของเย่เทียนเฉินและจางหลานไม่ได้หยุดเลย ทำให้ชางหลางและหลัวเหว่ยเคอรู้สึกสิ้นไร้คำพูดเป็นอย่างมาก พวกเขารู้สึกนับถือยัยแปลกและนายแปลกทั้งสองคนนี้จริงๆ

จางหลานไม่ต้องพูดถึงเลย เคยมีฐานะเป็นหัวหน้าหน่วยสวาทหญิง สวมเสื้อผ้าเหมือนคนเมืองและยังสวมรองเท้าบู๊ทคู่หนึ่ง กล้ามาที่ป่าหมอกดำคนเดียวเพื่อมาช่วยเหลือญาติผู้พี่ของเธอ เพียงแค่ความกล้าหาญนี้ก็ไม่ใช่อะไรที่ผู้หญิงธรรมดาจะเทียบได้ ยิ่งไปกว่านั้น นอกจากรูปร่างภายนอกที่ดูสวยงามหมดจดแล้วยังมีหัวใจที่เด็ดเดี่ยวแน่วแน่อีกด้วย

ส่วนเย่เทียนเฉินเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่เมื่อจริงจังขึ้นมาก็เหมือนกับเทพสังหาร ความสามารถลึกล้ำไม่อาจคาดเดา กระทั่งซาโต้ซึ่งเป็นผู้อาวุโสในสิบอันดับแรกของสำนักโฮคุชินอิตโตริว หลังจากที่ฉีดยาปรับเปลี่ยนพันธุกรรมฉับพลันไปจำนวนมากก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดที่ไม่ว่าใครได้เห็นก็ต้องหวาดกลัว ก็ยังไม่สามารถฆ่าเย่เทียนเฉินได้ ซึ่งในเรื่องนี้มีโชคชะตาและมีความสามารถของเย่เทียนเฉินอยู่ เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องสงสัยเลย หากไม่ใช่เพราะซาโต้ใช้ยาปรับเปลี่ยนพันธุกรรมฉับพลันไปจำนวนมากจนทำให้ตัวเองอยู่ในสภาพไม่ตายชั่วคราว “เนตรประกายทอง” ของเย่เทียนเฉินคงฆ่าเขาได้แล้ว

คนทั้งสองที่เดิมทีมีฝีมือแข็งแกร่งจนไม่ว่าใครก็ไม่กล้าดูถูก ในตอนนี้กลับมีท่าทางเหมือนเด็กน้อย ทะเลาะกันเหมือนกับคนรัก ไม่ว่าใครก็ไม่ยอมลงให้ใคร เดี๋ยวก็เรียกว่ายัยแปลกเดี๋ยวก็เรียกว่านายแปลก

หานเจี๋ยที่อยู่ด้านข้างรู้สึกอิจฉาและริษยาอยู่บ้างจริงๆ เธอเองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน เธอมีความรู้สึกดีๆ กับเย่เทียนเฉินแน่นอน แต่ยังไม่ถึงขั้นเป็นความรัก แต่ตอนนี้แน่ใจกลับมีความรู้สึกอย่างเลือนลาง หรือนี่จะเป็นผลหลังจากที่วีรบุรุษช่วยสาวงามแล้ว?

ในตอนที่รถจี๊ปทหารมาถึงเมืองชายแดนก็เป็นเวลาตีสามกว่าแล้ว โชคดีที่ในยามค่ำคืนที่เงียบสงบแบบนี้คนส่วนใหญ่ล้วนนอนหลับไปแล้ว มิฉะนั้นหุบเขาในป่าหมอกดำมีการเคลื่อนไหวยิ่งใหญ่ขนาดนั้น ไม่ทำให้คนตกใจก็แปลกแล้ว

ในตอนที่พวกเย่เทียนเฉินมาถึงเมืองชายแดนและยังไม่ได้ลงรถนั้น บริเวณที่ซาโต้ตายในหุบเขาหมอกทมิฬ มีคนชุดดำปรากฏตัวขึ้นอีกสามคน ในตอนที่คนชุดดำทั้งสามคนนี้เห็นซาโต้ที่เหลือแค่เงาอันใหญ่โตจากการเผาไหม้ ทั้งหมดก็ตกตะลึง พวกเขาคิดไม่ถึงว่าจะตาย คิดไม่ถึงว่าซาโต้ที่ฉีดยาปรับเปลี่ยนพันธุกรรมฉับพลันไปแล้วจะตายได้ นี่ทำให้พวกเขาไม่กล้าเชื่อจริงๆ

“นี่…ซาโต้ ผู้อาวุโสซาโต้ตายแล้ว?”

“เป็นไปได้ยังไง? ใครเป็นคนฆ่าเขา?”

มือสังหารชุดดำสองคนที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจด้วยความตื่นตะลึง ซาโต้เป็นผู้อาวุโสของสำนักโฮคุชินอิตโตริว ความสามารถและตำแหน่งเหนือกว่าพวกเขามาก การเคลื่อนไหวในครั้งนี้มีขึ้นเพื่อฆ่าทหารหน่วยรบพิเศษบริเวณชายแดนของประเทศจีน และในขณะที่ก่อเรื่องก็ทำความเข้าใจกับสถานการณ์ของป่าหมอกดำและทหารหน่วยรบพิเศษของจีนที่ประจำการอยู่ที่นี่ให้ชัดเจนไปด้วย

ประเทศชิบะไม่กล้าดูถูกประเทศจีน รู้ว่าประเทศจีนมียอดฝีมืออยู่จำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งพรรควรยุทธโบราณของประเทศจีนที่มีอยู่มาก คนแปลกความสามารถแปลกมีอยู่ไม่น้อย ดังนั้นเพื่อที่จะทำให้การเคลื่อนไหวในครั้งนี้เป็นไปอย่างราบรื่นและสมบูรณ์แบบ พวกจักรพรรดิดาบซึ่งเป็นคนระดับสูงสุดของสำนักโฮคุชินอิตโตริวจึงส่งซาโต้ออกมาทำภารกิจในครั้งนี้

ก่อนออกเดินทาง คาเมดะอิจิโร่ได้มอบยาปรับเปลี่ยนพันธุกรรมให้ซาโต้ ซึ่งเป็นยาที่ยังพัฒนาไม่สำเร็จและยังมีผลข้างเคียงที่อันตรายอย่างใหญ่หลวง ยิ่งไปกว่านั้นยังบอกซาโต้ว่านี่เป็นยาที่พัฒนาขึ้นมาใหม่ สามารถยกระดับพลังในการต่อสู้ขึ้นได้ในเวลาเพียงชั่วพริบตา ไม่มีผลข้างเคียงแม้แต่ครึ่งส่วน ทำให้ซาโต้นำติดตัวไปใช้ในยามจำเป็น

ถึงแม้ว่าซาโต้จะฉลาดแต่ก็ไม่ได้เชื่อคาเมดะอิจิโร่ขนาดนั้น เนื่องจากในการคบค้าสมาคมของคนประเทศชิบะ พวกเขาไม่สามารถเชื่อใจอีกฝ่ายได้อย่างสมบูรณ์จริงๆ อย่างน้อยก็ต้องมีการป้องกันอยู่บ้าง นี่มีความเกี่ยวพันกับเรื่องที่ว่าทำไมคนชิบะถึงมีความอำมหิตโหดเหี้ยมมาก

แต่จะอย่างไรซาโต้ก็เป็นคนที่มีอายุหกสิบกว่าปีแล้ว ถ้าพูดกันถึงเรื่องของจิตใจ ยังคงคาดหวังถึงพลังของวัยหนุ่มอยู่ ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้ซาโต้ก็เคยรู้จักยาประเภทนี้มาก่อน ถึงแม้เขาจะไม่ได้ใช้แต่ก็เคยเห็นคนที่ใช้และเหตุการณ์ที่ระเบิดความสามารถออกมา ดังนั้นจึงนำติดตัวไปด้วย

ไม่ว่าใครก็คิดไม่ถึงว่าซาโต้จะถึงกับตาย จะถูกคนฆ่าตายได้ หากเรื่องนี้แพร่ไปถึงสำนักโฮคุชินอิตโตริวของประเทศชิบะจะต้องทำให้เกิดความสั่นสะท้านครั้งใหญ่แน่นอน ซาโต้ซึ่งเป็นผู้อาวุโสของสำนักโฮคุชินอิตโตริวที่สง่างามถูกคนฆ่าตายไปแล้ว นี่เรียกได้ว่าเป็นคนสำคัญมากคนหนึ่งของสำนักโฮคุชินอิตโตริว หรือระทั่งเป็นคนสำคัญของประเทศชิบะเลยก็ว่าได้

มือสังหารชุดดำที่ยืนอยู่ตรงกลางสุดมองทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความเย็นชา ในใจของเขารู้สึกแปลกใจมาก อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้นว่า “ฉันรู้ว่าใครฆ่าผู้อาวุโสซาโต้ พวกเราจำเป็นต้องรายงานเบื้องบน แก้แค้นให้ผู้อาวุโสซาโต้และราชานักฆ่าทั้งสี่คนที่ตายไป!”

“ใคร?” คนชุดดำอีกสองคนที่เหลือถามขึ้นอย่างแปลกใจ

“เย่เทียนเฉิน!” คนชุดดำที่อยู่ตรงกลางพูดขึ้นอย่างเย็นชา

หลังจากที่พูดจบ คนชุดดำที่ยืนอยู่ตรงกลางคนนั้นก็ปลดผ้าคลุมหน้าสีดำของต้นออก หากเย่เทียนเฉินอยู่ที่นี่ในตอนนี้จะต้องลงมือสังหารโดยไม่สนใจสิ่งใดแน่นอน เนื่องจากคนคนนี้ก็คือคาเมดะอิจิโร่ ครั้งที่แล้วเย่เทียนเฉินปล่อยเขาหนีไปได้จึงต้องการฆ่าคาเมดะอิจิโร่มาโดยตลอด

เดิมทีคาเมดะอิจิโร่รักษาอาการบาดเจ็บอยู่ที่ประเทศชิบะ หลังจากที่ต่อสู้กับเย่เทียนเฉินในครั้งที่แล้ว คาเมดะอิจิโร่ก็ได้รับบาดเจ็บภายในไปไม่น้อย หลังจากที่กลับไปยังสำนักโฮคุชินอิตโตริวจึงรายงานสถานการณ์ไป และเขาก็ได้รับการลงโทษแล้ว ครั้งนี้ไม่รู้ว่าใช้วิธีการใดถึงวิ่งออกมาได้ และติดตามซาโต้มา คิดไม่ถึงว่าในครั้งนี้พวกซาโต้จะพบกับยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดซึ่งก็คือเย่เทียนเฉิน ซาโต้ตายอย่างอนาถ และที่นี่ก็ไม่เห็นศพของเย่เทียนเฉิน นั่นแสดงให้เห็นว่าเย่เทียนเฉินเป็นผู้ชนะ

สำหรับคาเมดะอิจิโร่แล้ว คนที่เขาเกลียดเข้ากระดูกดำที่สุดก็คือเย่เทียนเฉิน เย่เทียนเฉินไม่เพียงแต่จะทำให้เขาพ่ายแพ้ แต่ยังทำให้เขาถูกลงโทษอย่างรุนแรงอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับพลังความสามารถของเย่เทียนเฉินเป็นอย่างดี และต้องการทำให้เย่เทียนเฉินตายโดยที่ศพแหลกสลายเป็นหมื่นชิ้น

“ท่านคาเมดะ ถ้างั้นตอนนี้พวกเราจะทำยังไงดี?” มือสังหารคนหนึ่งเอ่ยถาม

“เดินเล่นอยู่รอบๆ นี้สักหน่อยเถอะ รีบนำข้อมูลนี้ไปรายงานเบื้องบน ฉันคิดว่าอีกไม่นานพวกเขาก็จะส่งยอดฝีมือมาแล้ว เมื่อถึงตอนนั้นพวกเราก็สามารถเข้าประเทศจีนไปด้วยกันได้ ไปกำจัดเย่เทียนเฉินตัวร้ายนี่ซะ!” คาเมดะอิจิโร่พูดขึ้นแล้วยิ้มอย่างโหดเหี้ยม

หลังจากที่พวกพนะเอกมาถึงเมืองแล้วก็เปิดห้องสามห้อง หานเจี๋ยกับจางหลานอยู่ห้องเดียวกัน ชางหลางกับหลัวเหว่ยเคออยู่ห้องเดียวกัน ส่วนเย่เทียนเฉินแน่นอนว่าต้องอยู่คนเดียว ถ้าใช้คำพูดของเขาพูดก็คือ ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่ว่าเรื่องอะไรก็สามารถทำออกมาได้ โดยเฉพาะผู้หญิงไม่สามารถมาแตะต้องเขาได้เลย

สิ่งที่ทำให้พวกชางหลางอีกสี่คนที่เหลือรู้สึกเซ็งก็คือ ตอนนี้พวกเขามองไม่ออกแม้แต่น้อยว่าเย่เทียนเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดไหน แต่เขากลับทะเลาะกับจางหลานมาโดยตลอด ช่างทำให้ผู้อื่นอับจนคำพูดจริงๆ

เย่เทียนเฉินเข้าไปในห้อง นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง ถึงแม้บาดแผลจะรักษาตัวเองอยู่ แต่เย่เทียนเฉินก็ยังต้องตรวจสอบให้ละเอียดเสียหน่อย ดูว่ายังมีส่วนที่เสียหายอื่นๆ อีกหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการต่อสู้ครั้งใหญ่กับซาโต้ในตอนสุดท้ายนั้น ทั่วทั้งร่างของชายชราคนนี้เต็มไปด้วยหมอกพิษน้ำพิษ หากไม่ตรวจสอบให้ละเอียดนั้นไม่ได้

เข้าสู่สภาวะสมาธิอย่างเชื่องช้า เย่เทียนเฉินไม่ขยับเขยื้อน มองตรวจสอบสภาพภายในร่างกายของตน เขาค้นพบอย่างแปลกประหลาดว่า อาการบาดเจ็บบริเวณไหล่ทั้งสองและบริเวณท้องนั้น เมื่อดูจากสถานการณ์ภายในแล้วระดับความเร็วในการรักษานับว่าเร็วเป็นอย่างมาก มีพลังชนิดหนึ่งที่อ่อนโยนและแปลกประหลาดกำลังรักษาบาดแผลของเย่เทียนเฉินอย่างช้าๆ นี่คงจะเป็นพลังที่จางรั่วถงมอบให้ตน นี่อดไม่ได้ที่จะทำให้เย่เทียนเฉินคิดถึงผู้หญิงที่เสียสละเพื่อตนเองอย่างเงียบๆ คนนี้

“หลังจากกลับไปจะต้องไปบ้านตระกูลจางสักรอบ ดูหน่อยว่ารั่วถงกลับมาหรือยัง…” เย่เทียนเฉินคิดอยู่ในใจ

การต่อสู้กับซาโต้ในครั้งนี้เย่เทียนเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก เกือบจะตายอยู่แล้ว ในขณะเดียวกันก็เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมาย ไม่เพียงแต่จะเกิดความเข้าใจในทักษะการต่อสู้ อีกทั้งยังเข้าใจเคล็ดวิชาพลังพิเศษจำนวนหนึ่งของตนอีกด้วย

เคล็ดวิชาพลังพิเศษที่เย่เทียนเฉินมีอยู่ในมือในตอนที่อยู่ดาวสิ้นโลกส่วนใหญ่ไม่สามารถใช้ในโลกแห่งนี้ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเคล็ดวิชาที่มีพลังฆ่าล้างรุนแรงเหล่านั้น เขาไม่สามารถใช้ได้เลย เนื่องจากขอบเขตความสามารถส่วนตัวไม่แข็งแกร่งมากพอ รวมกับที่พลังหลิงชี่ของโลกนี้แห้งเหือดไปแล้ว หากฝืนใช้ออกมาจะต้องย้อนกลับมาทำร้ายตัวเองแน่

ตอนนี้ในร่างกายของเย่เทียนเฉินมีพลังพิเศษที่แตกต่างกันหลายสายกำลังผันผวนไม่หยุด เขาค่อยๆ กดพลังเหล่านี้ลง ชักนำให้พลังที่อ่อนโยนนั้นดำเนินการรักษาอาการบาดเจ็บของตน

เสียงกอกแกกดังขึ้น ประตูห้องของเย่เทียนเฉินถูกเปิดออก เขาที่ยังนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงอดไม่ได้ที่จะกดพลังพิเศษในร่างกายลงไปด้วยความเร็วและตกใจ ถึงแม้เขาจะไม่มั่นใจว่าเป็นใครแต่ก็เดาได้ถึงเจ็ดแปดส่วน คนที่สามารถเปิดประตูห้องนอนที่ล็อกเอาไว้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังเดินเข้ามาด้วยการเคลื่อนไหวเบาบางเช่นนี้ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคนคนนี้จะต้องเป็นจางหลานผู้หญิงแปลกแน่นอน

เย่เทียนเฉินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะอยู่ในใจ แสร้งทำเป็นหลับตารักษาอาการบาดเจ็บ เขารู้ว่าจางหลานผู้หญิงแปลกคนนี้มาทำอะไร ไม่ใช่ว่าอยากจะผิดสัญญาและไม่อยากทำตามสัญญาด้วย จึงเตรียมจะเข้ามาคุกคามตน

ยามค่ำคืน คนที่แอบลอบเข้ามาในห้องนอนของเย่เทียนเฉินก็คือจางหลาน เธอสวมใส่ชุดนอนบางที่สามารถมองทะลุได้ รูปร่างที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งดูเปิดเผยและปิดซ่อน มีเสน่ห์เป็นอย่างมาก ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้เย่เทียนเฉินที่กำลังนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงอย่างเชื่องช้า มีท่าทางระมัดระวังและเขินอาย ริมฝีปากล่างยื่นออกมาเล็กน้อย ริมฝีปากบนปิดแน่น ในขณะเดียวกันสายตาก็มองไปที่เย่เทียนเฉินอย่างน่ารัก เหมือนกับสหายตัวน้อยที่แอบกินลูกอมและกลัวว่าจะถูกคนอื่นรู้

จางหลานคิดว่ายังไม่ถูกพบ ถอดรองเท้าแตะออก เข้าไปใกล้เย่เทียนเฉินด้วยความระมัดระวัง

“คร่อก…คร่อก…”

ในตอนนี้เอง เย่เทียนเฉินส่งเสียงกรนออกมาทำให้จางหลานตกใจจนนอนหมอบไปข้างเตียงไม่ขยับเขยื้อน คิดว่าเย่เทียนเฉินตื่นขึ้นมาแล้ว

ไหนเลยจะรู้ว่าสิ่งที่ได้ยินคือเสียงกรนต่อไป ทำให้จางหลานโกรธจนกรอกตาใส่เย่เทียนเฉิน ในขณะเดียวกันปากก็พึมพำด่าว่า “เจ้าบ้า นายแปลก ฉันไม่ปล่อยไปดีๆ แน่!”

ส่วนเย่เทียนเฉินนั้นตั้งแต่แรกก็หยอกล้อจางหลานแล้ว เมื่อเห็นท่าทางเช่นนี้ของจางหลาน เขาก็อดไม่ได้จนเกือบจะหัวเราะออกมา ทันใดนั้นเขาพบว่า ผู้หญิงที่แข็งแกร่งเด็ดเดี่ยวและมีความแปลกเล็กน้อยคนนี้จะมีด้านที่น่ารักแบบนี้ด้วย คิดเข้ามาที่ห้องของตนในตอนดึก มาคุกคามเขาเย่เทียนเฉินเพื่อทำตามการเดิมพันระหว่างสองคนให้เสร็จ ช่างแปลกจริงๆ