เทพสังหาร ยุทธการระห่ำ - บทที่ 471 มัตสึโมโตะชิโมะเค็นฆ่าคนในพริบตา
ยอดฝีมือทั้งสามของสำนักโฮคุชินอิตโตริวถูกเย่เทียนเฉินฆ่าตายไปเช่นนี้ พวกเขาไม่มีโอกาสแม้จะชักดาบออกมา นี่ทำให้คาเมดะอิจิโร่อดไม่ได้ที่จะถอยหลังไป
ไม่พบกันแค่ไม่กี่เดือน ความสามารถของเย่เทียนเฉินก็เพิ่มขึ้นจนทำให้คาเมดะอิจิโร่ต้องตื่นตะลึงจนตัวสั่น เช่นนี้จะไม่ให้เขาหวาดกลัวได้อย่างไร? หากคนที่เข้าไปก่อนคือเขาคาเมดะอิจิโร่ บางทีศพที่อยู่บนพื้นคงเป็นศพของเขาแล้ว
ที่แท้ในตอนที่คาเมดะอิจิโร่พบว่าผู้ที่มาโจมตีก็คือเย่เทียนเฉิน แม้ในใจจะรู้สึกแปลกใจมาก คิดไม่ถึงว่าเย่เทียนเฉินจะกล้าบุกเข้ามาเช่นนี้ แต่กลับไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย เขามีความเชื่อมั่นในการต่อสู้กับเย่เทียนเฉิน ในตอนที่อยู่บ้านตระกูลจาง แม้เขาจะฆ่าเย่เทียนเฉินไม่ได้ แต่เย่เทียนเฉินก็ฆ่าเขาไม่ได้เช่นกัน ทั้งสองสู้เสมอกัน ดังนั้นหากพูดกันถึงเรื่องความสามารถ คาเมดะอิจิโร่ไม่กลัวเย่เทียนเฉินแม้แต่น้อย
ไหนเลยจะรู้ว่ายอดฝีมือทั้งสามของสำนักโฮคุชินอิตโตริวพุ่งเข้าไปหาเย่เทียนเฉินทั้งหมดแล้ว แต่ถึงกับไม่มีโอกาสแม้แต่จะชักดาบก็ล้มลงบนพื้นตายไปเช่นนี้ จะทำให้ผู้อื่นตื่นตะลึงและสั่นสะท้านเกินไปแล้ว ลูกศิษย์ของสำนักโฮคุชินอิตโตริวทั้งสามคนนี้มีความสามารถในการบ่มเพาะอยู่ในระดับนักรบราชันขั้นกลาง เรียกได้ว่าแข็งแกร่งห้าวหาญเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะในประเทศชิบะหรือประเทศจีนก็นับว่าเป็นยอดฝีมือชั้นสูง เพียงแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เทียนเฉินกลับไม่มีโอกาศโจมตี ดาบยังไม่ได้ชักออกมาก็ถูกฆ่าตายแล้ว จะไม่ให้เขาสั่นสะท้านได้อย่างไร?
“เย่เทียนเฉิน แก…” คาเมดะอิจิโร่ตื่นตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก ในระยะเวลาสั้นๆ เพียงสองเดือนเท่านั้น ความสามารถของเย่เทียนเฉินก็แข็งแกร่งจนถึงขั้นนี้แล้ว ฆ่ายอดฝีมือในระดับนักรบราชันได้โดยไม่เปลืองแรงแม้แต่น้อย ความสามารถอันน่าหวาดกลัวเช่นนี้มากเพียงพอที่จะทำให้ผู้ใดก็ตามต้องตื่นตะลึง
“ไอ้สุนัขเฒ่า ตอนนี้ถึงตาแกแล้ว รับความตายไปซะ!”
เย่เทียนเฉินไม่ได้พูดอะไรให้มากความ เขาพูดพลางเดินไปหาคาเมดะอิจิโร่ ชายชราคนนี้โหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก โหดเหี้ยมจนถึงขั้นที่ว่า ทั้งๆ ที่รู้ว่ายาปรับเปลี่ยนพันธุกรรมฉับพลันมีผลต่อร่างกายอย่างรุนแรง คนที่ใช้ยาปรับเปลี่ยนพันธุกรรมฉับพลันทั้งหมดเป็นไปได้มากว่าสุดท้ายจะไม่เหลือแม้แต่ศพ แต่คาเมดะอิจิโร่ก็ยังมอบให้ซาโต้ ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ได้บอกซาโต้เรื่องผลกระทบนี้ แต่กลับกระตุ้นซาโต้ให้ใช้ยา ด้วยขอบเขตพลังของเย่เทียนเฉินในตอนนั้น หากกล่าวกันตามจริง ถ้าต้องการฆ่าซาโต้เป็นเรื่องยากมากจริงๆ ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่คู่มือของซาโต้เลย ซาโต้ตายเพราะยาปรับเปลี่ยนพันธุกรรมที่เขากินลงไป เรียกได้ว่าถูกคาเมดะอิจิโร่ทำร้ายจนตาย
“หึ เย่เทียนเฉิน ต่อให้ความสามารถของแกจะเพิ่มขึ้นมาก แต่คิดจะฆ่าฉันก็เป็นไปไม่ได้หรอก แกรู้หรือเปล่าว่าครั้งนี้ใครมาประเทศจีน?”
คาเมดะอิจิโร่แค่นเสียงเย็นครั้งหนึ่ง มือขวากำดาบทหารสไตล์ชิบะแน่น แม้สายตาจะเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แต่ก็ยังเจือไปด้วยประกายแห่งความหวัง เนื่องจากเขาคิดถึงความสามารถของมัตสึโมโตะชิโมะเค็น ชายผู้เป็นน้องชายแท้ๆ ของจักรพรรดิดาบคนนี้ คาเมดะอิจิโร่คิดว่าต่อให้มีเย่เทียนเฉินสิบคนก็ไม่พอให้ชายตามอง ความสามารถของมัตสึโมโตะชิโมะเค็นแข็งแกร่งจนถึงขั้นที่คาเมดะอิจิโร่ต้องเงยหน้ามอง มิฉะนั้นเขาคงไม่กลัวมัตสึโมโตะชิโมะเค็นจนถึงขั้นนั้น ที่เขาหวาดกลัว ประการแรกเป็นเพราะมัตสึโมโตะชิโมะเค็นเป็นน้องชายแท้ๆ ของจักรพรรดิดาบ แต่ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือความสามารถของเขาน่ากลัวมากจริงๆ มิฉะนั้นคนเช่นคาเมดะอิจิโร่คงไม่กลัวถึงขนาดนี้
“มัตสึโมโตะชิโมะเค็น น้องชายแท้ๆ ของจักรพรรดิดาบ!” เย่เทียนเฉินพูดเสียงเย็น
“ในเมื่อรู้แล้วแกยังกล้ามารนหาที่ตายอีก ฉันล่ะนับถือความกล้าของแกจริงๆ!” คาเมดะอิจิโร่พูดอย่างดุดัน
เมื่อเย่เทียนเฉินได้ยินคำพูดของคาเมดะอิจิโร่ก็ไม่ได้หยุดฝีเท้า มัตสึโมโตะชิโมะเค็นเพียงคนเดียวยังไม่พอที่จะทำให้เขาหยุดฝีเท้าลง คราวนี้เขาพากลุ่มสิบสามจ้าวสวรรค์มาด้วย นั่นก็เพื่อมาฆ่ายอดฝีมือทั้งสามสิบคนของสำนักโฮคุชินอิตโตริว เขาใช้ “โล่ทองคำ” ปิดกั้นเมืองเทียนซาอย่างแน่นหนาแล้ว หากเขาเย่เทียนเฉินไม่ตายก็ต้องเป็นมัตสึโมโตะชิโมะเค็นที่ตาย เย่เทียนเฉินเตรียมใจมาแล้ว มิฉะนั้นหากคนคนนี้ยังอยู่ในเมืองหลวงคงจะเป็นอุปสรรคอันใหญ่หลวง จำเป็นต้องกำจัดทิ้ง
ฉัวะ!
ปราณกระบี่ขนาดใหญ่ถูกฟาดฟันไปยังคาเมดะอิจิโร่ คาเมดะอิจิโร่ตื่นตะลึงจนหน้าถอดสี เขารู้สึกได้ตามสัญชาตญาณว่าเขาไม่สามารถสกัดกั้นปราณกระบี่นี้ได้ ถ้าหากปะทะเข้าไป เขาจะต้องตายโดยไม่ต้องสงสัยเลย เขารีบหลบไปด้านข้าง เพียงแต่คาเมดะอิจิโร่เพิ่งจะหลบ เท้ายังไม่ทันยืนได้มั่นคง เย่เทียนเฉินก็มาถึงเบื้องหน้าเขาแล้ว หมัดซ้ายซัดไปยังใบหน้าของคาเมดะอิจิโร่จนเขากระเด็นออกไป
อั่ก!
มุมปากของคาเมดะอิจิโร่มีเลือดไหลออกมา ใบหน้าด้านขวาถูกต่อยจนยุบลงไป กระดูกบริเวณแก้มหัก แต่ชายชราคนนี้ก็ยังไม่ตาย มีความสามารถอยู่บ้างจริงๆ ในตอนที่กระอักเลือดออกมาจากปากก็มีฟันร่วงลงมาด้วย กลายเป็นชายชราที่ไม่มีฟันอย่างสิ้นเชิง เขาพยายามลุกขึ้นจากพื้นด้วยร่างกายอันสั่นเทา หมัดนี้ของเย่เทียนเฉินเป็นหมัดที่มีพลังในขอบเขตพลังพิเศษระดับจักรพรรดิ ความสามารถจะมากมายขนาดไหน จินตนาการได้เลยทีเดียว
“อั่ก…ไอ้เศษสวะ ฉันจะสู้ตายกับแก!” คาเมดะอิจิโร่ตะโกน ชักดาบทหารออกมาจากเอว พุ่งเข้าหาเย่เทียนเฉินอย่างรวดเร็ว
เคร้ง!
คราวนี้เย่เทียนเฉินไม่ได้ใช้พลังพิเศษที่แข็งแกร่งอะไร เมื่อเผชิญหน้ากับคาเมดะอิจิโร่ที่ฟาดฟันดาบทหารเข้ามา เขาก็ใช้กระบี่เซียวหยวนเข้าสกัดกั้น เป็นไปตามสัญชาตญาณ
กระบี่เซียวหยวนในมือขวาของเย่เทียนเฉินสั่นสะท้าน คาเมดะอิจิโร่ถูกกระแทกจนกระเด็นออกไปแล้วร่วงลงพื้น ดาบทหารในมือของเขาขาดสะบั้น แหลกจนกลายเป็นชิ้นๆ มือทั้งสองที่กำดาบทหารต่างก็มีเลือดไหลออกมา เพียงแค่กระบี่ง่ายๆ ก็ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว นี่ทำให้สายตาของคาเมดะอิจิโร่เปลี่ยนไปหวาดกลัวและหวาผวา ความคิดที่จะต่อสู้ในใจถูกทำลาย รู้ว่าตนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เทียนเฉิน ชายหนุ่มคนนี้สามารถพัฒนาความสามารถในการต่อสู้จนไปถึงระดับที่เขาไม่อาจขัดขวางได้ในเวลาสั้นๆ เพียงสองเดือน เขาพลันพบว่าการตั้งตัวเป็นศัตรูกับชายหนุ่มชาวจีนคนนี้เป็นการรนหาที่ตาย
“แก…” คาเมดะอิจิโร่ร่วงลงพื้น เผชิญหน้ากับเย่เทียนเฉินที่ยังคงมีสายตาเย็นชา ถือกระบี่เดินเข้ามา ทำให้เขาตกใจจนตัวสั่น ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เนื่องจากความสามารถของเย่เทียนเฉินสูงส่งจนเขารับไม่ได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว นี่จะให้เขาสู้อย่างไร?
“เมื่อกี้แกบอกว่าฉันเอาความกล้าที่ไหนมาถึงที่นี่งั้นเหรอ? ฉันจะบอกแกให้ ฉันเย่เทียนเฉินมีความกล้ามากล้น และมีไอสังหารมากยิ่งกว่า ฉันมาเพื่อฆ่ามัตสึโมโตะชิโมะเค็น!” เย่เทียนเฉินพูดอย่างเย็นชา
“แกฆ่าเขาไม่ได้หรอก แกต้องตายแน่!” คาเมดะอิจิโร่ตะโกนใส่เย่เทียนเฉิน
เย่เทียนเฉินไม่ได้สนใจอะไรมากมาย ในสายตาของเขา ชั่วขณะที่เห็นคาเมดะอิจิโร่เมื่อครู่นี้ คาเมดะอิจิโร่ก็เป็นแค่คนตายคนหนึ่งแล้ว พูดจาไร้สาระกับเขาให้มากมายก็ไม่มีประโยชน์ สำหรับพวกสารเลวนี่ โดยเฉพาะพวกหน้าด้านไร้ยางอาย พวกสารเลวที่มีนิสัยโหดเหี้ยมเช่นนี้ มีเพียงคำเดียวที่จะพูดด้วย นั่นก็คือ ตาย!
คาเมดะอิจิโร่ลุกขึ้นจากพื้น จิตใต้สำนึกยังคงอยากมีชีวิตอยู่ คราวนี้เขาละทิ้งการต่อต้านไปแล้ว รู้ว่าตนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่เทียนเฉิน รีบหมุนตัววิ่งไปด้านหลัง เย่เทียนเฉินก็ไม่ได้ไล่ตาม ทำเพียงเดินไปเบื้องหน้าอย่างเชื่องช้า ยกกระบี่เซียวหยวนที่อยู่ในมือขวาขึ้นสูง ใช้เพียงปราณกระบี่ของกระบี่เล่มนี้ก็ฆ่าคาเมดะอิจิโร่ที่อยู่ห่างออกไปร้อยเมตรได้แล้ว เป็นเรื่องง่ายมาก
ฉัวะ!
แต่ในตอนที่เย่เทียนเฉินเตรียมจะสังหารคาเมดะอิจิโร่ที่กำลังวิ่งหนี กระบี่เซียวหยวนในมือขวาของเขายังไม่ได้ฟาดฟันออกไป ประกายดาบสายหนึ่งพลันส่องสว่าง เร็วถึงระดับที่เย่เทียนเฉินมองไม่ทัน คาเมดะอิจิโร่ไม่ทันได้ส่งเสียงร้องก็ถูกปราณดาบนั้นฟันจนขาดเป็นท่อนๆ
เย่เทียนเฉินขมวดคิ้ว บริเวณไม่ไกลมีคนคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น คนคนนั้นสูงประมาณ 160 เซนติเมตร เส้นผมขาวโพลนทั้งหมด ดูแล้วแก่ชรามาก แต่ในตอนที่เห็นร่างกายและกล้ามเนื้อแขนอันเปลือยเปล่าของเขากลับต้องพบว่าเขาไม่ได้แก่เลย เหมือนกับชายฉกรรจ์อายุ 20 กว่าปีคนหนึ่ง บนร่างห้อมล้อมไปด้วยปราณหยินอันเข้มข้น เจตนาฆ่าฝันในดวงตาทั้งสองเข้มข้น ดาบทหารที่อยู่ด้านหลังของเขายังไม่ได้ถูกชักออกมา ปราณดาบสายนั้นถูกยิงออกมาจากดวงตาของเขาเนื่องจากเย่เทียนเฉินเห็นประกายดาบลุกโชนในดวงตาของเขาพอดี อดไม่ได้ที่จะตื่นตะลึง
ทำให้ปราณดาบลุกโชนเข้ามาอยู่ในดวงตาได้ พลังภายในเช่นนี้ลึกล้ำหาใดเปรียบจริงๆ เย่เทียนเฉินคิดว่าเพลงดาบของสำนักโฮคุชินอิตโตริวแข็งแกร่งมาก ดวงตาของคนคนหนึ่งอ่อนแอขนาดไหนกัน? ถึงกับบรรจุปราณดาบอันแข็งแกร่งแบบนี้เข้าไปได้ด้วย เมื่อครู่คนคนนี้เพียงกระพริบตาก็ส่งปราณดาบอันแข็งแกร่งออกมาได้แล้ว ทำให้คาเมดะอิจิโร่ถูกฟันขาดเป็นท่อนๆ ร้ายกาจมาก กระทั่งเย่เทียนเฉินก็จำเป็นต้องสนใจ ลอบเพิ่มความระมัดระวังขึ้นมา ยิ่งไปกว่านั้นเขายังคาดเดาฐานะของคนคนนี้ได้แล้วด้วย
“แกคือเย่เทียนเฉินงั้นเหรอ? คิดไม่ถึงว่าประเทศจีนจะมีชายหนุ่มที่มีความสามารถในการต่อสู้แข็งแกร่งแบบแกโผล่ออกมา ไม่ทันไรก็บีบบังคับจนฉันมัตสึโมโตะชิโมะเค็นต้องลงมือด้วยตัวเองแล้ว ดูถูกไม่ได้จริงๆ!” มัตสึโมโตะชิโมะเค็นสังหารคาเมดะอิจิโร่ในพริบตา แต่กลับไม่มองศพของเขาแม้เพียงสายตา เห็นเขาเป็นคนไร้ประโยชน์ไปโดยสิ้นเชิง
“มัตสึโมโตะชิโมะเค็น แกมันก็แค่นี้เอง!” เย่เทียนเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม
“ชิ!”
มัตสึโมโตะชิโมะเค็นได้ยินคำพูดของเย่เทียนเฉิน สายตาพลันเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ตะโกนเสียงดัง ปราณดาบสีดำอันใหญ่โตหาใดเปรียบสายหนึ่งถูกฟาดฟันไปยังเย่เทียนเฉิน ปราณดาบนี้เพิ่งจะพุ่งออกไปก็ให้ความรู้สึกราวกับจะแบ่งแยกฟ้าดิน เมืองเทียนซาที่ถูกห่อหุ้มด้วยโล่ทองคำที่แข็งแกร่งขนาดนี้ยังได้รับผลกระทบจนสั่นสะเทือนราวกับจะถูกระเบิด ในใจของเย่เทียนเฉินตื่นตะลึง ปักกระบี่เซียวหยวนลงบนพื้นจนส่งเสียงดังเคร้ง มือขวากำแน่น พลังสายฟ้าลุกโชน เขาเตรียมจะใช้หมัดอัสนีสวรรค์เข้าปะทะกับปราณดาบสีดำนี้แล้ว
เย่เทียนเฉินรู้สึกได้ว่าหมัดอัสนีสวรรค์ของตนแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จนไม่สามารถทำลายได้ในทุกครั้งที่ผ่านการต่อสู้จริง นี่เป็นเพลงหมัดที่แข็งแกร่งรุนแรง จำเป็นต้องผ่านการปะทะอันมั่นคงครั้งแล้วครั้งเล่า ในระหว่างสู้เช่นนั้นเย่เทียนเฉินถึงจะสามารถทำให้มันแข็งแกร่งขึ้นไม่หยุดหย่อน เรียนรู้เจตนาหมัดที่แตกต่างกันไป
ตู้ม!
เกิดเสียงดังสนั่น หมัดขวาของเย่เทียนเฉินซัดไปยังปราณดาบสีดำ เขาถูกโจมตีจนกระเด็นออกไป…