เทพอสูรสยบโลกา - ตอนที่ 201-202
ตอนที่ 201 กอลิล่า(ตอนหก)
“เห้ย” หลินหยางตกใจไม่คิดว่ากอลิล่าตัวดังกล่าวจะมุ่งไปโจมตีหน่วยโจมตีระยะกลางอย่างไม่ทันตั้งตัวเช่นนี้
ทั้งๆที่ทีมระยะใกล้อย่างมนุษย์หมาป่าและคนแคระอยู่ใกล้ตัวพวกมันกลับมิสนใจโจมตีพวกเขากลับไปโจมตีหน่วยระยะกลางที่อยู่ห่างออกไปไกลถึงสองร้อยเมตร แถมพละกำลังขาของมันช่างน่าอัศจรรย์เสียจริงกระโดดเพียงทีเดียวก็เกือบจะเข้าประชิดตัวหน่วยโจมตีระยะกลางแล้ว
ตู้มม~
เจ้ากอลิล่าตัวใหญ่กระโดดสูงและล่วงลงสู่หน้าหน่วยโจมตีระยะไกลไม่ถึงห้าสิบเมตร เมื่อมันลงสู่พื้นมันเสียหลักเล็กน้อยดูท่าจะเป็นเพราะการที่มันมิได้ขยับเขยื้อนตัวมากนักนั่งคอยเก็บเกี่ยววัวที่คอยออกมาอย่างเดียวจึงทำให้กล้ามเนื้อของมันยังมิพร้อมเต็มที่
หน่วยโจมตีระยะกลางเมื่อการปาหอกระลอกแรกเสร็จสิ้นพวกเขาก็ถอยกลับมาอยู่นอกระยะสองร้อยเมตรและนำหอกเล่มใหม่ตระเตรียมขึ้นมาในมือข้างที่ถนัดของตนเพื่อรอรับคำสั่งสัญญาณโจมตีจากหลินหยาง
มิคาดจู่ๆกอลิล่าตัวยักษ์กลับกระโดดพุ่งเข้ามาหาพวกเขา
“ทีมระยะกลางกระจายตัวล้อมมันไว้ ทีมระยะไกลโจมตีสนับสนุนทีมระยะกลาง” หลินหยางตะโกนออกคำสั่งอย่างรวดเร็วทันท่วงที
เขามิต้องการให้ยึดครองแหล่งอาหารเพื่อเลี้ยงชีวิตคนของเขานี้กลับเป็นตัวการทำให้เขาสูญเสียกำลังพลไปอีก เนื่องจากตอนที่่บุกยึดโพรงกระรอกเขาเสียพักพวกไปถึงสามคนยังทำให้เขานึกเสียใจโทษตนเองอยู่มิหายในความประมาทของตนเอง
“หากใครบาดเจ็บผมจะทุบตีมัน หากใครตายผมจะตามไปทุบตีมันในนรก เข้าใจไหม!!?” หลินหยางตะโกนเสียงดัง
“ครับ” ทีมโจมตีระยะกลางเมื่อได้ยินคำกล่าวของหลินหยางพวกมันหน้าซีดเร่งรีบถอยห่างจากกอลิล่าทันที ตอนนี้พวกมันกลัวหลินหยางมากกว่ากอลิล่าหน้าขนนี่เสียอีก เพราะได้ประจักษ์กับการกระทำที่โหดร้ายของหลินหยางที่จัดการกับซากศพของฉือเทียนและผู้ที่พ่ายแพ้สงคราม
ฮุ่มมม~
กอลิล่าตัวนั้นเมื่อมันเข้าประชิดทีมโจมตีระยะกลางเมื่อเห็นว่ากองกำลังที่ปาหอกใส่มันเมื่อครู่แยกกระจายตัวออกเป็นวงกว้าง ตัวมันมิได้พุ่งเข้าใส่เป้าหมายใดๆมันกลับคำรามเสียงดังขึ้นมา
หลังจากสิ้นเสียงคำรามของกอลิล่าตัวนั้น จู่ๆกอลิล่าทั้งสี่ที่ยังพัวพันอยู่ตรงถ้ำวัวพวกมันทั้งสี่กลับออกวิ่งสี่เท้าติดตามมุ่งตรงไปหายังกอลิล่าตัวเดี่ยวที่บุกเบิกทางให้แก่พวกมันทันที
‘พวกมันจะทำอะไร’ หลินหยางที่เห็นเช่นนั้นขมวดคิ้วเคร่งเครียด
แต่แน่นอนเขาไม่รอให้พวกมันรวมกลุ่มกันได้เป็นแน่ในเมื่อมีตัวหนึ่งแยกตัวออกจากฝูงไปยืนเป็นเป้าให้ทีมระยะกลางและทีมระยะไกลอยู่นับเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขา หากพวกมันอยู่รวมกันทั้งห้าเช่นนี้การจะจัดการพวกมันนับว่ายากเย็นยิ่งนักแต่เมื่อมันเป็นฝ่ายแยกตัวออกไปด้วยตนเองเช่นนี้นับว่าเป็นประโยชน์แก่เขา
หลินหยางถือดาบภายในมือแน่นวิ่งเข้าใส่หวังขัดขวางกอลิล่าทั้งสี่ที่หมายจะไปสมทบพวกพ้องของตน
หลินหยางวิ่งไปยังด้านข้างของกอลิล่าทั้งสี่แต่ยิ่งนานระยะห่างค่อยๆเพิ่มขึ้นทีละน้อย เป็นฝ่ายกอลิล่าที่ทิ้งห่างหลินหยาง!
ตอนที่ 202 กอลิล่า(ตอนเจ็ด)
เนื่องจากกอลิล่าที่ออกตัววิ่งสี่ขาบวกกับขนาดตัวที่ใหญ่โตทำให้ช่วงก้าวแต่ละก้าวช่างกว้างยิ่งนักเทียบกับมนุษย์ก้าวเดินถึงสองสามก้าวเลยทีเดียว
หากปล่อยไปเช่นนี้พวกมันต้องหลุดไปได้แน่ คราแรกพวกเขาประกบขนาบซ้ายขวาและด้านหน้าเพียงสามทิศเท่านั้น
เพราะด้านหลังของพวกมันมีถ้ำวัวที่บดบังเอาไว้อยู่ทำให้ทั้งห้ามิสามารถถอยหลังได้และพวกมันมิคิดจะถอยหนี หากไม่มีถ้ำวัวที่คอยปิดกั้นทางหนีหลินหยางจะต้องนำคนไปประกบเป็นสี่ทิศแทนหากแบ่งคนไปเช่นนั้นทิศอื่นๆก็จะเบาบางลงการต่อสู้จะยากเย็นยิ่งขึ้น
เมื่อเห็นว่าไม่สามารถวิ่งตามพวกมันได้ทันหลินหยางสูดหายใจลึกเข้าปอดพลางสาวเท้าทั้งสองข้างเร่งเต็มสปีด
ว้ากกกก~~
ฟู้มม~
หลินหยางตะโกนขึ้นมาเสียงดังจนแสบแก้วหูเขาใช้ทักษะราชสีห์คำรามที่มีระดับสี่ขั้นที่สอง ออกอย่างสุดกำลังเสียงจนผืนหญ้ารอบๆตัวสั่นไหวไปมา
กอลิล่าทั้งสี่ที่ตกเป็นเป้าพวกมันหยุดชะงักทันที มีสองตัวที่ได้รับบาดเจ็บที่ขาจากการโจมตีของทีมระยะใกล้พวกมันมิเพียงหยุดชะงักเท่านั้นยังล้มพับลงกับพื้น
พวกมันทั้งสี่มีเลือดไหลออกมาจากจมูกที่แบนเรียบของพวกมันและใช้แขนทั้งสองข้างกุมศรีษะของตนส่งเสียงคำรามร้องอย่างเจ็บปวดมิเว้นแม้แต่ตัวเดียว
กอลิล่าสองตัวที่ทรุดล้มลงกับพื้นมีเพียงตัวเท่านั้นที่พยายามตะเกียกตะกายตัวเพื่อลุกขึ้นอีกตัวมันแน่นิ่งไม่ขยับเขยื้อนใดๆดูท่ามันจะหมดสติไปแล้ว!
หลินหยางที่พึ่งใช้ทักษะระดับสูงไปเขาหอบหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยเนื่องจากต้องวิ่งตามกอลิล่าทั้งสี่อย่างสุดชีวิตกว่าร้อยเมตรแถมยังต้องใช้ทักษะระดับสูงที่สุดที่ตนมีออกไปอย่างช่วยไม่ได้จึงทำให้พละกำลังของเขาลดฮวบลงไปกว่าครึ่ง
แต่เมื่อเห็นสภาพเหล่ากอลิล่าที่ตกเป็นเป้าหมายได้รับผลของทักษะอย่างรุนแรงเขาจึงอดพึงพอใจไม่ได้แถมยังมีหนึ่งตัวที่นอนไม่ได้สติอีกด้วย
ตั้งแต่เพิ่มระดับของทักษะราชสีห์คำรามมาเป็นระดับสี่ ทักษะนี้จึงมีอานุภาพมากขึ้นกว่าเดิมและยังมีการโจมตีพิเศษเพิ่มเติมอีกด้วยนั่นคือมีโอกาศหมดสติ
เขาเคยใช้กับกองทัพของฉือเทียนมาแล้วคนกว่าร้อยคนที่รายล้อมแต่ก็มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ถูกการโจมตีด้วยทักษะราชสีห์คำรามจนหมดสติเพียงหยิบมือ เขาจึงมิได้คาดหวังอันใดมากเพียงใช้ออกเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวพวกมันเอาไว้เท่านั้นแต่ผลลัพธ์กลับเกินที่คาดเอาไว้มากโข
นั่นเพราะว่ามนุษย์เหล่านั้นพวกเขามีพลังวิญญาณติดตัวมาตั้งแต่ต้นในขั้นพื้นฐานนั่นคือ 1 แต่กอลิล่าฝูงนี้พวกมันมิมีพลังวิญญาณแม้เพียง 0.1!
ด้วยพลังวิญญาณที่สูงถึง 2.4 ของหลินหยางจึงทำให้พวกกอลิล่าที่ตกเป็นเป้าหมายเพียงสี่ตัวได้รับบาดเจ็บสาหัสเพราะพวกมันทั้งสี่มิมีตัวใดเลยที่มีพลังวิญญาณจึงถูกโจมตีอย่างเต็มๆ
ตอนนี้ด้านหลังของหลินหยางมีทีมระยะใกล้ที่วิ่งติดตามมาแต่พวกเขาก็ไม่สามารถตามความเร็วของผู้นำของตนและกอลิล่าทั้งสี่ได้ยิ่งมายิ่งไกลห่างออกไปเรื่อยๆ
แม้จะเป็นมนุษย์หมาป่าที่โดดเด่นในเรื่องความรวดเร็วแต่ก็ยังมิสามารถเทียบเคียงได้กับหลินหยาง ฉะนั้นมิต้องพูดถึงคนแคระที่ร่างกายเล็กกระทัดรัดขาสั้นเช่นนี้พวกมันจึงรั้งท้ายขบวน