เทพอสูรสยบโลกา - ตอนที่ 445-446

ตอนที่ 445 คุ้มครอง

ฉึกก~

“ทำอะไรกันอยู่” มนุษย์หมาป่าที่คุ้มกันให้แก่มนุษย์ทั้งสองอยู่ส่งเสียงเร่งเล้า ตอนนี้แขนของมันอ่อนล้าลงบ้างแล้ว มันก็มิต่างจากหลินหยาง

ความเร็วที่พวกมันครอบครองนั้นเป็นดั่งดาบสองคม มันมิใช่ความว่องไวที่เพิ่มขึ้นอย่างมิมีปี่มีขลุ่ย

ยิ่งพวกมันเร็วมากกว่าเดิมถึงสองเท่าสามารถฟันดาบสองครั้ง ในขณะที่อดีตกาลมันฟันได้เพียงครั้งเดียว แต่นั่นก็นำพามาด้วยความอ่อนล้าของกล้ามเนื้อที่เพิ่มมากขึ้นสองเท่าเช่นกัน

ทั้งนี้พวกมันยังฟันสุ่มๆไปบนอากาศเบื้องหน้ามิได้เจาะจงเป้าหมาย เพื่อขู่ขวัญมิให้ศัตรูเข้ามาประชิดตัวได้ ยิ่งทำให้พวกมันมิมีช่วงเวลาหยุดพักแขนเลยแม้เพียงเสี้ยววิ

หลิวไห่ออกแรงดึงอีกคราร่วมด้วยช่วยกันกับมนุษย์อีกหนึ่งลากตาข่ายที่มีน้ำหนักกว่าหนึ่งตันเดินหน้าต่อไปทันที

วูบบ~

และแล้วมนุษย์ทั้งสองก็กลับออกมาจากถ้ำค้างคาวปีกเหล็กได้เป็นผลสำเร็จ

พวกมันถูกผลักออกมาจากปากถ้ำที่ดำมืดจนเสียหลักเล็กน้อย

ด้านหลังของพวกมันทั้งสองมีตาข่ายผืนใหญ่ที่ข้างในบรรจุเต็มไปด้วยค้างคาวระดับสี่ดิ้นตะเกียกตะกายยั้วเยี้ย

เดิมทีพวกมันจับมาได้ทั้งหมดไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยตัว

แต่ตอนนี้เมื่อภารกิจลุล่วงสำเร็จแล้ว มีค้างคาวปีกเหล็กเหลือรอดสุธิเพียงแปดสิบกว่าตัวเท่านั้น มีค้างคาวเสียชีวิตไปราวยี่สิบถึงสามสิบตัวจากการแออัดถูกบดขยี้จากแรงกดดันของตาข่ายนั่นเอง

“ยอดเยี่ยม!” เทียนหนิงเจี้ยนตะโกนจากหอคอยเอ่ยปากชมหลิวไห่ที่สามารถทำงานสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี

หลิวไห่ยิ้มรื่นตอนนี้มันและมนุษย์อีกคนกำลังช่วยกันมัดเชื่อมตาข่ายเถาวัลย์ผืนใหญ่อยู่

พวกมันทั้งสองนำมุมทั้งสี่ของตาข่ายมาบรรจบกันและนำเถาวัลย์เส้นหนึ่งมิสั้นมิยาวมาทำเป็นเชือกร้อยไปมาบนช่องว่างของแต่ละมุมเพื่อยึดมิให้หลุดออกจากกัน มินานก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย

ตอนนี้ตาข่ายที่บรรจุไปด้วยร่างค้างคาวนับร้อยตัวมิจำเป็นต้องมีคนเฝ้าจับยึดคุ้มกันอีกต่อไป พวกมันทั้งสองเคลื่อนย้ายตาข่ายผืนดังกล่าวนำไปไว้บนเกวียนที่ว่างเปล่าลำหนึ่ง

ปล่อยทิ้งมันไว้อย่างนั้นมิสนใจค้างคาวที่ดิ้นตะเกียกตะกายพยายามหาทางออกอีกต่อไป

มิช้าหลิวก็กลับมาหน้าปากถ้ำแต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนหน้าที่แล้ว ในมือของมันทั้งสองข้างถือดาบยาวและโล่เหล็กเอาไว้ยืนขนาบแถวทั้งสองข้างที่รอคิวทำตามแผน ตอนนี้หลิวไห่ทำหน้าที่คุ้มกันให้แก่พวกมันนั่นเอง

มันยืนห่างจากแถวเว้นระยะออกมาราวหนึ่งเมตรจากคนที่อยู่ในแถว

หลิวไห่และมนุษย์อีกหนึ่งตะโกนโหวกเหวกกระโดดโลดเต้นเรียกร้องความสนใจจากกลุ่มค้างคาวเพื่อให้มันตกเป็นเป้าโจมตี ให้ค้างคาวเหล่านี้มุ่งจุดสนใจมาที่มันเพียงอย่างเดียว

ตั้งแต่เริ่มทำตามแผนเข้าไปจับกุมค้างคาวภายในถ้ำหลิวไห่และกลุ่มของมันแทบจะมิได้คร่าฟันปลิดชีพค้างคาวปีกเหล็กเลย

มันทั้งสี่ฆ่าชีวิตค้างคาวปีกเหล็กไปมิถึงสามสิบตัวด้วยซ้ำ ซึ่งนับว่าน้อยนิดยิ่งนักหากเทียบกับระดับที่สูงเกินไปของตน เพราะมันแทบมิเพิ่มพูนขึ้นเลย

ตอนนี้พวกมันสมควรต้องปลิดชีวิตค้างคาวกว่าร้อยถึงสองร้อยตัวเพียงลำพังจึงจะสามารถเพิ่มระดับฝึกฝนของตนได้อีกหนึ่งระดับ

ตอนที่ 446 กับดัก(ตอนต้น)

วูบบ~

มีมนุษย์หมาป่าสองตนปรากฏตัวออกมาจากปากถ้ำ พวกเขาคือหมาป่าจากกลุ่มของหลิวไห่

เมื่อครู่ในกลุ่มของหลิวไห่พวกเขามิได้กลับออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน มีเพียงแค่หลิวไห่และมนุษย์อีกหนึ่งนาย ส่วนมนุษย์หมาป่าที่คอยคุ้มกันให้พวกเขาทั้งสองตนมิได้ติดตามออกมาด้วย

มิใช่เพราะพวกมันพลาดท่าเสียทีให้แก่ศัตรู แต่เป็นเพราะเตรียมพร้อมเพื่อประสานกันอย่างต่อเนื่องส่งต่อไม้ให้แก่กลุ่มต่อไปต่างหาก

“มันมาแล้ว” มนุษย์หมาป่าทั้งสองตนที่พึ่งกลับออกมาจากถ้ำตะโกนเสียงดัง

ทั้งนี้พวกมันยังมิหยุดฝีเท้าวิ่งหนีออกจากจุดดังกล่าวอย่างรวดเร็ว มิทราบว่ามันมิอยากเป็นตัวเกะกะขวางทางหรือหวาดกลัวค้างคาวที่กำลังจะออกมากันแน่..

ตอนนี้จิ่นเหอและกลุ่มของมันนั้นยืนประกบแนบชิดสองฝากของปากถ้ำ บนพื้นระหว่างพวกมันทั้งสองคนนั้นมีตาข่ายผืนใหญ่วางแนบอยู่

“ลุยย!” จิ่นเหอตะโกนเสียงดังดึงตาข่ายจากมุมขวาขึ้นมาจนสูงเข้าไปประกบกับปากถ้ำจนมิเหลือช่องว่าง

มนุษย์อีกหนึ่งในทีมของมันก็ทำมิต่างกันนัก มันดึงมุมซ้ายเข้าไปยึดติดกับปากถ้ำทางด้านซ้าย

ส่วนล่างของตาข่ายที่ห้อยโตงเตงอยู่ถูกรวบเข้ามาด้วยเท้าข้างหนึ่งของพวกมันทั้งสองคน มุมบนถูกประกบด้วยแขนทั้งสองข้าง มุมล่างถูกเหยียบยึดด้วยเท้าที่แข็งแรง!

ด้านหลังของจิ่นเหอและมนุษย์อีกคนถูกประกบด้วยคู่ของมันจากทีมก่อสร้างเช่นเคย

พวกมันยังคอยอารักขาความปลอดภัยให้แก่กลุ่มจิ่นเหออยู่ เพราะภายนอกถ้ำตอนนี้ยังมีค้างคาวปีกเหล็กโบยบินสยายปีกเต็มท้องฟ้าอย่างน่าเกรงขาม

ค้างคาวพวกนี้ยังคอยโจมตีพวกเขาอยู่เมื่อสบโอกาศ หากมิมีคนคอยคุ้มกันจิ่นเหอและกลุ่มของมันแล้วพวกเขาคงมิมีสมาธิเพียงพอที่จะเริ่มดำเนินการตามแผนการกำหนดเดิมได้แน่

มนุษย์หมาป่าทั้งสองตนในกลุ่มของมันนั้นมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับตาข่ายผืนนี้แต่อย่างใด

พวกมันเพียงช่วยจัดแจงให้เป็นระเบียบมิเกิดช่องว่างเท่านั้น หมาป่าทั้งสองตนผละตัวออกมายืนอยู่กึ่งกลางของผืนตาข่ายห่างจากปากถ้ำราวหนึ่งเมตร ในมือทั้งสองข้างของมันถือโล่เหล็กอยู่สองใบ!

มิผิดมันถือโล่เหล็กสองใบในมือซ้ายขวา ยืนประจัญหน้ากับปากถ้ำหลังแผงตาข่ายมิขยับเขยื้อน

วูบบ~

ฟุ่บ~

ทันใดนั้นเองมีค้างคาวปีกเหล็กตัวหนึ่งพุ่งออกมาจากปากถ้ำที่ดำมืด ถูกแรงผลักของปากถ้ำส่งร่างของมันเสียสูญพุ่งเข้าปะทะกับแผงตาข่ายอย่างแรง

ร่างของมันชนใส่ตาข่ายเต็มแรงส่งผลให้ผืนตาข่ายตุงโย้พุ่งเข้าหามนุษย์หมาป่าทั้งสองที่ยืนประจัญหน้าอยู่

ฟึดด~

และแล้วความยืดหยุ่นของตาข่ายก็ถึงจุดสิ้นสุด ร่างของค้างคาวตัวดังกล่าวดันแผงตาข่ายเข้ามาใกล้มนุษย์หมาป่าทั้งสองห่างจากพวกเขามิถึงหนึ่งศอก!

ตุบบ~

ท้ายสุดแล้วค้างคาวตัวนั้นถูกความตึงของตาข่ายดีดมันกลับหลัง มันที่มิสามารถควบคุมร่างกายได้อย่างเต็มที่ยังคงสลึมสลือกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกระทันหันนี้อยู่

ร่างมันปลิวไปด้านหลังร่วงลงสู่พื้นดินอย่างแรงแต่นั่นมิเพียงพอที่จะทำให้มันบาดเจ็บได้ แต่มันก็มิสามารถออกมาจากคุกตาข่ายที่จองจำมันได้เช่นกัน