เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 545-546
บทที่ 545 งานเลี้ยงวันเกิด 1
ก่อนหน้านี้เจี้ยนอีหลิงไม่เคยให้ความสำคัญกับวันเกิดเธอมากนัก
แต่ทว่า เมื่อถึงเที่ยงคืน จำยหวินเซิ่งก็พลันจูบเธอ…
นอกจากนั้นตระกูลเจี้ยนก็ยังได้เตรียมงานเลี้ยงวันเกิดอายุสิบแปดให้เธอด้วย
สถานที่จัดงานวันเกิดอยู่ในห้องสูทของโรงแรม
เนื่องจากตระกูลเจียนไม่รู้จักผู้คนมากเท่าไหร่ในเปยจิง พวกเขาจึงตัดสินใจเชิญครอบครัวแรกของตระกูลเป็น
เมื่อได้รับบัตรเชิญ ลุงของเจี่ยนอีหลิง เหวินเฉิง ก็เตรียมของขวัญล้ำค่าให้เธอ
เมื่อไช่ชิงเยว่ ภรรยาเขา และลูกสาว เวินรั่วได้เห็นของขวัญ สีหน้าของทั้งคู่ก็มืดมน
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าของขวัญชิ้นนี้เป็นของโบราณ หากโบราณวัตถุชิ้นนี้ถูกนำขึ้นไปประมูลมัน จะได้ราคาที่สูงมากมายอย่างแน่นอน
แม้ว่าตระกูลเวินจะรวย แต่ก็ไม่จำเป็นต้องให้ของขวัญระดับนี้แก่เจี่ยนอีหลิง
ใช่ชิงเยว่กระซิบกับสามีของเธอว่า “นี่เป็นเพียงวันเกิดธรรมดาของอีหลิง ของขวัญของคุณไม่มากเกินไปกับสถานการณ์นี้เหรอ ยังกับว่าคุณกำลังวางแผนที่จะขโมยจุดสนใจ”
“นี่เป็นวันเกิดครบรอบสิบแปดปีของอีหลิง นี่ไม่ใช่วันเกิดธรรมดา นอกจากนี้ ไม่ว่าตระกูลเจียนจะมองสถานการณ์ยังไงก็ไม่สำคัญ ฉันมาที่นี่เพื่อปกป้องอีหลิงและเป็นนวน”
“อาา คุณกำลังคิดมากกับสถานการณ์นี้ เป็นนวนแต่งงานมาหลายปีแล้วนะ”
“หือ กี่ปีก็ไม่ได้มีความหมายเท่าไหร่ หัวหน้าตระกูลฉินก็รักภรรยาเขามาช้านานเหมือนกันแต่ยังไงก็ตาม เขาก็ยังมีลูกนอกสมรส นอกจากนี้ เขายังวางแผนที่จะมอบทรัพย์สินทั้งหมดให้กับลูกนอกสมรสอีกด้วย”
“ใช่ นั่นก็ถูก” ไช่ชิงเยว่ตอบ แต่ยังไง เธอยังคงมีสีหน้าไม่ค่อยความสุขอยู่บ้าง
เวินรั่วก้มหน้าและไม่พูดอะไร แต่ทว่าเธอเองก็ไม่ค่อยมีความสุขเช่นเดียวกัน
ในวันเกิดปีที่สิบแปดของเธอ ของขวัญที่พ่อมอบให้เธอนั้นไม่ได้มีค่าเท่ากับชุดหยกที่ถืออยู่ในมือเขาในตอนนี้
จากนั้น ทั้งสามคนก็มาถึงห้องสูท
เหวินเฉิงแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุกดิบกับน้องสาวเขาอยู่ชั่วระยะหนึ่ง ตั้งแต่เด็ก เขาค่อนข้างจะโอ้น้องสาวเขา
เป็นนวนมีพี่ชายสามคน ในฐานะน้องสาวคนเล็ก เธอเติบโตมาพร้อมกับความรักของครอบครัว เธอไม่เคยต้องกังวลเรื่องอาหารและเสื้อผ้า
แม้ว่าทุกคนจะโตขึ้น แต่เหวินเฉิงก็ยังเอาอกเอาใจน้องสาวเขา นิสัยเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้
จนกระทั่งเธอมาถึงห้องสูท เจียนอีหลิงก็ยังไม่รู้ว่าทุกคนได้เตรียมงานเลี้ยงวันเกิดนี้ให้เธอแล้ว
ในห้องสูทของโรงแรมหรู พนักงานโรงแรมได้จัดเตรียมทุกสิ่งไว้ตามความต้องการของตระกูลเจี่ยน
มีการประดับประดาไปด้วยลูกโปงและคำอวยพรวันเกิด
นอกจากย่าเจี่ยนกับปูเจี้ยนที่อยู่เป็นเพื่อนย่า สมาชิกคนอื่นของตระกูลเจี้ยนที่อยู่ในเปยจิงล้วนมาอยู่ที่นั่นแล้วด้วย
เจี่ยนชูฉิง เวินน่วน เจี่ยนหยุ่นเฉิง เจียนหยุ่นน่าว เนี่ยจวิน เจียนอี้เหิง และเจียนหยู่เจียมีทั้งหมดเจ็ดคน
รวมกับสมาชิกทั้งสามคนของตระกูลเวิน เป็นทั้งหมดสิบคน พวกเขาทั้งหมดมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเจียนอีหลิง
เจี่ยนหยู่เจี้ยเข้ามาหา ดึงเจี่ยนอีหลิงซึ่งยังตกตะลึงที่ประตูเข้าไป
“เสี่ยวหลิง วันนี้เป็นวันเกิดของน้องและเป็นวันเกิดครั้งที่สิบแปดของน้องด้วย”
บทที่ 546 งานเลี้ยงวันเกิด 2
เป็นนวนพูดกับเจียนอีหลิงว่า “เซี่ยวหลิง ลูกโตแล้ว”
เจียนชูฉิง กล่าวว่า “เจ้าหญิงน้อยของพ่อ ตอนนี้ลูกเป็นผู้ใหญ่แล้ว”
เจียนหยุ่นเฉิงกล่าวว่า ” สุขสันต์วันเกิด”
เจียนหยุ่นเฉิงเสียงทุ้มเหมือนเช่นเคย แต่รู้สึกได้ว่าเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเผชิญกับเจียนอีหลิง
ทุกคนแสดงคำอวยพรวันเกิดให้กับเจียนอีหลิง
แต่ละคนได้เตรียมของขวัญวันเกิดให้เจี้ยนอีหลิงด้วย
ในบรรดาของขวัญทั้งหมด ที่แพงที่สุดคือจากเหวินเฉิง
มันเป็นชุดหยกโบราณทั้งชุด
คุณภาพของหยกนั้นช่างเหลือเชื่อ นอกจากนี้การแกะสลักบนหยกก็มีความวิจิตรงดงามเช่นเดียวกัน ง่ายมากที่จะบอกว่านี่เป็นชุดหยกโบราณ
ของขวัญชิ้นนี้ทำให้ตระกูลเจียนตกตะลึงอยู่บ้าง
ของขวัญชิ้นนี้ค่อนข้างพิเศษ
ใช่ชิงเยว่เห็นสีหน้าตื่นตะลึงของพวกเขาจึงพูดว่า “ชุดนี้ตกทอดมาจากบรรพบุรุษของเรา มันอยู่ในชุดสะสมของเรามาหลายปีแล้ว”
ตระกูลเจียนแสดงปฏิกิริยาราวกับว่าพวกเขาไม่เคยเห็นสิ่งนี้มาก่อนในชีวิต
เป็นนวนพูดอย่างรวดเร็วว่า “พี่ใหญ่ ของขวัญชิ้นนี้ค่อนข้างเกินไปหน่อย”
“ไม่หรอก ไม่ขนาดนั้น ฉันมีหลานสาวมีค่าเพียงคนเดียว” เหวินเฉิงตอบด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
ในความเห็นเขา การทำอะไรแบบนี้ไม่ใช่เรื่องเกินปกติ
ในทางตรงกันข้าม ของขวัญอื่นดูเหมือนจะไม่มีอะไรมากนัก
ของขวัญบางชิ้นทำด้วยมือ และออกแบบด้วยตัวเอง
เจียนอีหลิงชอบของที่คนในตระกูลเจียนมอบให้ โดยเฉพาะของที่เตรียมไว้โดยเจียนหยู่เจี้ย ไม่จำเป็นต้องมีค่ามากนัก แต่ก็เปี่ยมไปด้วยหัวใจ
จากนั้นทุกคนก็นั่งทานอาหารร่วมกัน เป็นรั่วและเจียนอีหลิงนั่งติดกัน ทั้งสองคนอายุใกล้เคียงกัน
เวินรั่วหันหน้าถามอีหลิง
“อีหลิง เธอชวนเพื่อนมาวันเกิดเธอบ้างไหม”
เมื่อได้ยินดังนั้น ใบหน้าของเวินน่วนก็ห่อเหี่ยว เธอตอบคำถามแทนลูกสาว
“อีหลิงไปเรียนต่างประเทศมาสองปีแล้ว เธอเพิ่งกลับมาที่ประเทศจีนไม่นานมานี้ นอกจากนี้ตอนนี้เราก็มาอยู่ที่เปยจิง เธอก็เพิ่งมาที่นี่ได้ไม่กี่วัน”
เป็นนวนไม่ต้องการให้ใครถามเรื่องเจียนอีหลิง
เธอไม่ได้พาเพื่อนมาก็เห็นกันอยู่ ทำไมถึงต้องถามด้วย
เมื่อเหวินเฉิงได้ยินคำพูดของน้องสาว เขาก็รีบพูดว่า “อาา ไม่เป็นไร อีหลิงไปเที่ยวกับลูกสาวฉันก็ได้ในอนาคต”
เวินรั่วพยักหน้า “ใช่ ถ้าลูกพี่ลูกน้องอีหลิงว่าง เธอสามารถถามฉันได้ในวันหยุดสุดสัปดาห์”
แนวสายตาของเวินรั่วตกลงบนร่างของเจี่ยนอีหลิง
“อื้อ” เจียนอีหลิงตกลงด้วยโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ
ขณะที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ พนักงานโรงแรมก็เดินเข้าไปในห้อง เขาพูดว่า
“ขออภัยสำหรับการขัดจังหวะ มีท่านผู้เฒ่ามาอยู่ที่แผนกต้อนรับ เขาบอกว่าเขาเป็นเพื่อนของเด็กสาวที่จัดวันเกิด เขาต้องการมาฉลองวันเกิดให้เธอ ท่านผู้เฒ่าบอกว่านามสกุลของเขาคือหวิน”
ท่านผู้เฒ่า?
เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็หันไปมองเจียนอีหลิง
เจี่ยนอีหลิงพูดกับพนักงานโรงแรมว่า “เชิญเขาเข้ามา”
หลังจากนั้นไม่กี่นาที พนักงานโรงแรมก็พาชายชราเข้าไปในห้องสูท
ชายชราไม่ได้แต่งตัวอย่างสง่างามอันใด อันที่จริงเขาดูเหมือนชายชราทั่วไปตามท้องถนน
เมื่อเห็นเจียนอีหลิงและคนอื่นในห้อง เขาก็ยิ้มและพูดออกมาว่า “ขออภัยที่มาขัดจังหวะ ฉันมาโดยไม่ได้รับเชิญ”
แม้ว่าเจี่ยนอีหลิงจะไม่สนใจวันเกิดเธอ แต่คนอื่นรอบตัวเธอต่างก็สนใจ
ท่านผู้เฒ่าหวินให้ความสนใจเป็นพิเศษกับการเคลื่อนไหวของตระกูลเจียน เมื่อเขารู้ว่าตระกูลเจี่ยนจองห้องสูทขนาดใหญ่ในโรงแรมนี้ เขาก็เชิญตัวเองให้เข้าร่วมในโอกาสนี้
ท่านผู้เฒ่าหวินเข้าใจบุคลิกของเจียนอีหลิงค่อนข้างดี ถ้าเขาถามเธอว่าเธอต้องการให้เขามาหรือไม่ เธอก็คงจะตอบว่าไม่ เธอไม่อยากรบกวนเขา
ดังนั้นเขาจึงมาโดยไม่ได้รับเชิญ
เขาแก่และหน้าหนาอยู่แล้ว