เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 571-572
บทที่ 571 ความอิจฉาของทั้งสองฝ่าย 2
เวินรั่วตาลุกเป็นไฟเมื่อเธอมองไปทางจํายหวินเชิง แต่ว่า เมื่อเธอมองไปในทิศทางนั้นผู้ชายคนนั้นก็ได้ย้ายออกไปจากตําแหน่งเดิมของเขาแล้ว
ไช่ชิงเยว่กวาดสายตาไปทั่วบริเวณ สายตาเธอจับจ้องไปที่ฉินหยุฝาน
จากนั้น เธอก็พูดกับเงินรั่วว่า “หญิงสาวคนนั้นคือฉินหยูฝาน เธอคือหญิงสาวของตระกูลฉินหากลูกมีโอกาสลูกก็ควรพยายามไปเป็นเพื่อนกับเธอนะ”
เวินรั่วพยักหน้าก่อนจะมองไปที่ฉินหยูฝาน
ฉินหยุฝานกําลังพูดคุยกับบรรดาคนใหญ่คนโตและนักธุรกิจชั้นนํา เธอเต็มไปด้วย ความมั่นใจเมื่อเธอพูดกับพวกเขา อันที่จริงเธอไม่ได้ขลาดเขลาเลย กลับกันเธออยู่ในตําแหน่งที่โดดเด่น ราวกับว่าเธอเป็นราชินี
อาา นั่นหรือคือหญิงสาวแห่งตระกูลฉิน
โดยไม่คาดคิด จํายหวินเพิ่งเห็นเจี้ยนอีหลิง
วันนี้เจี้ยนอีหลิงสวมชุดราตรีสีดําซึ่งเน้นรูปร่างที่บอบบางของเธอ
ชุดเดรสยาวถึงเข่าดูเรียบง่ายมีสไตล์ มีสายคล้องไหล่และสายคาดเอว
ผมเธอที่มักจะมัดเป็นหางม้าก็ปล่อยลงเช่นเดียวกัน นอกจากนี้ก็ยังมีการตกแต่งที่เรียบง่ายที่ช่วยทําให้ผมเธอเข้าที่ อ่านนิยายได้ที่ wwwcat2auto.com
เจียนอีหลิงหุ่นเพรียวเหมือนเดิม
แต่ไม่ว่ายังไง เธอก็มักจะสวมเสื้อผ้าที่ใส่สบาย เสื้อผ้าเหล่านั้นไม่ได้เน้นรูปร่างเธอ
เจียนอีหลิงไม่เห็นจํายหวินเยิ่ง ดังนั้นฉันหยุฝานจึงได้ถือโอกาสไปทักทายเจียนอีหลิง
“โอ้ เธอมาจริงๆด้วย” ฉินหยุฝานแสดงความเห็นด้วยรอยยิ้ม
“อือ”
“เพชรสีดําบนผมของเธอสวยมาก” ฉินหยุฝานชมเชย
เครื่องประดับที่ดูธรรมดาบนผมของเจียนอีหลิงเป็นเพชรสีดําที่หายากมาก
เพชรสีดําสามารถพบเจอได้ แต่ไม่สามารถซื้อหาได้ แม้จะมีเงินจํานวนมาก แต่บางครั้งก็ไม่สามารถซื้อเพชรเหล่านี้ได้
ถ้าฉันหยุฝานจําไม่ผิด เครื่องประดับผมของเจียนอีหลิงเป็นเครื่องประดับที่ขายในงานประมูลเจียชื่อเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว
หากเธอจําไม่ผิด เพชรนั้นถูกประมูลไปโดยบุคคลลึกลับ บุคคลนั้นเป็นสมาชิกของตระกูลเงี่ยนงั้นเหรอ
” ขอบคุณ”
“เธอมาที่นี่วันนี้เพราะฉินชวนเหรอ”
“เป็นอย่างนั้น”
เมื่อได้ยินคําตอบนี้ ฉันหยุฝานก็มีความรู้สึกว่าเธอจะได้เห็นดราม่าในวันนี้
ขณะที่ฉินหยูฝานกําลังคุยกับเจียนอีหลิงอยู่นั้น ใช่ชิงเยว่และเวินรั่วก็เข้ามาหาเช่นเดียวกัน
“อีหลิง” เป็นรั่วเรียก จากนั้นเธอก็มองไปที่ฉันหยุฝานและถามว่า “คนนี้เป็นใครเหรอ? เป็นเพื่อนเธอเหรอ”
“ไม่ใช่” เจียนอีหลิงตอบ
เจียนอีหลิงไม่ได้จัดหมวดหมู่ผู้คนเป็นเพื่อนเธออย่างมั่วๆ
นอกจากนี้ เธอก็คาดเดาว่าฉันหยุฝานคงไม่ต้องการให้คนอื่นจัดเธอเป็นเพื่อนเช่นเดียวกัน
คําพูดของฉันหยุฝานติดอยู่ที่ริมฝีปาก
โดยปกติ เธอมักจะตอบว่าไม่สําหรับคําถามประเภทนี้ แต่ว่าวันนี้เจี้ยนอีหลิงตอบว่าไม่แทนเธอ
อืม… ผู้หญิงคนนี้มีความสามารถในการกวนใจผู้คนจริงๆ
ฉินหยุฝานยื่นมือออกมา เธอถือโอกาสจับมือกับเวินรั่ว จากนั้นเธอก็แนะนําตัวเอง “สวัสดีฉันชื่อฉันหยุฝาน”
เป็นรั้วรีบตอบว่า “สวัสดี ฉันชื่อเป็นรั่ว เป็นลูกพี่ลูกน้องของเงี่ยนอีหลิง”
เมื่อมือของเวินรั่วสัมผัสกับฉินหยุฝาน เป็นรั่วก็ค่อนข้างจะตื่นเต้น
ด้านข้าง หน้าของใช่ชิงเยว่ก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มเช่นเดียวกัน
“อีหลิง ทําไมเธอมาคนเดียวล่ะ” ไช่ชิงเยวถาม น้ําเสียงเธอเต็มไปด้วยความห่วงใย
ฉันชวนเชิญเฉพาะเงี่ยนอีหลิงงั้นเหรอ มีเหตุผลหรือเปล่า?
หรือว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เห็น?
เจี้ยนอีหลิงดึงดูดฉินชวนด้วยรูปร่างหน้าตาอะไรทํานองนั้นหรือเปล่า
หากเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็ดูเหมือนว่านกกระจอกจะกลายเป็นหงส์
“มีเรื่องบางอย่าง” เจียนอีหลิงตอบ
“อืม เธอควรอยู่กับเราต่อไป เราสามารถดูแลเธอได้” ไช่ชิงเยว่กล่าว เธอเชิญเจียนอีหลิงให้นั่งกับพวกเธอด้วยความกระตือรือร้น
“ไม่ เธอมากับฉัน ฉันรู้จักเพื่อนที่เธอตั้งใจจะเจอ” ฉินหยุฝานพูดด้วยรอยยิ้ม
บทที่ 572 ความอิจฉาของทั้งสองฝ่าย 3
หลังจากที่เธอพูดจบ ฉินหยุฝานก็จับมือเจียนอีหลิงและพาเธอไปที่ห้องนั่งเล่น
ฉันชวนอยู่ในห้องรับรอง
ในความเป็นจริง ความตึงเครียดระหว่างฉินชวนและฉินหยุฝานได้ผ่อนคลายลง
เนื่องจากเหตุการณ์เรื่องหุ้น จึงทําให้เกิดเรื่องสองอย่างกับพวกเขา
สิ่งแรก ฉันชวนให้เงินฉินหยูฝานยืม เขาช่วยเธอซื้อหุ้นบางส่วนจากโรงพยาบาลรั่วไห่เซิน
สิ่งที่สองโรงพยาบาลรั่วไห่เซินส่งวิดีโอถึงเธอ เป็นวิดีโอของฉันชวนที่ขออะไรบางอย่างจากโรงพยาบาลรั่วไห่เซิน
ทั้งสองสิ่งนี้ช่วยคลายปมขัดแย้งระหว่างฉินชวนและฉินหยุฝาน
ตลอดช่วงเวลานี้ หัวใจของฉันหยุฝานตระหนักดีว่า ความผิดไม่ได้อยู่ที่ฉันชวน แต่ยังไงก็ตามเธอไม่สามารถและไม่เต็มใจที่จะยอมรับเรื่องราวเหล่านี้ เธอรู้สึกเสมอว่าฉันชวนและแม่ของเขามาที่นี่เพื่อขโมยทุกอย่างที่เป็นเธอและแม่ไป
ในห้องนั่งเล่น ฉันชวนกําลังอธิบายบางอย่างกับลูกน้อง
เขาไม่อยากเสียเวลา
เมื่อเขาเห็นผู้คนที่ประตู ฉินชวนก็รีบจบการสนทนากับลูกน้อง จากนั้นก็รีบเดินไปที่ประตูเพื่อต้อนรับพวกเขา
” เธอมาแล้ว”
ดูเหมือนว่าทั้งสองคนรู้จักกันดีทีเดียว
“โอ พวกเธอรู้จักกันดี”
ก่อนที่เจี้ยนอีหลิงจะทันตอบคําถามของฉันชวน เธอก็ได้ยินเสียงของจํายหวินเชิง เสียงของจํายหวินเพิ่งมีเอกลักษณ์และดึงดูด
เจียนอีหลิงหันไปมองจํายหวินเชิง ตอนนี้ตาของจํายหวินเพิ่งจับจ้องมาที่เธอ
เมื่อเจียนอีหลิงปรากฏตัวในงานเลี้ยงอาหารค่ํา จํายหวินเพิ่งตัดสินใจยั้งตัวเองไว้ เขาต้องการให้กระต่ายน้อยตัวนี้มาหาเขา แต่ว่ามีบางอย่างที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
เธอไม่ได้มาหาเขา แต่เธอไปหาฉันชวนโดยตรง
เมื่อเจียนอีหลิงมองไปที่จํายหวินเชิง สายตาเธอก็เปลี่ยนไป
แต่ทว่าคนเดียวที่เห็นการเปลี่ยนแปลงนี้คือฉันหยุฝาน
แม้แต่เงี่ยนอีหลิงเองก็ไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้
เมื่อเธอมองไปที่ฉันชวน ดวงตาเธอนั้นเยือกเย็น เย็นชา และเฉยเมย ตามจริง ยังมีการต่อต้านเล็กน้อยซ่อนอยู่ใต้พื้นผิว
แต่ทว่าเมื่อเธอหันไปมองจํายหวินเชิง ดวงตาเธอมีความอบอุ่นอยู่ในนั้น คําบอกใบ้ตามธรรมชาติของมนุษย์
ฉินหยุฝานยิ้มเมื่อเห็นสิ่งนี้ จากนั้น เพื่อที่จะกวนใจจํายหวินเชิง เธอจงใจพูดกับฉันชวนว่า “อืม ฉันจะปล่อยให้คุณหนูอีหลิงอยู่ในความดูแลของนาย โปรดดูแลเธอให้ดี ฉันจะดูแลนายท่านเพิ่งเอง”
จากนั้น ฉันหยุฝานก็หันกลับมาและยิ้มให้กับจํายหวินเชิง “คืนนี้ฉันจะเป็นเพื่อนหญิงของนายองนายเอง”
ฉินหยุฝานกําลังจะเดินไปโอบแขนของจํายหวินเชิง
แต่ทว่า เมื่อฉันหยุฝานเข้าใกล้จํายหวินเชิง เจียนอีหลิงก็พลันวิ่งเข้ามา
เธอนําหน้าฉันหยุฝานไปหนึ่งก้าว
เจียนอีหลิงจับมือของจํายหวินเชิง และพยายามเพิ่มระยะห่างระหว่างจํายหวินเฉิ่งกับฉินหยผ่าน
ไม่มีใครคาดคิดว่าเจียนอีหลิงจะทําแบบนี้
เธอถึงกับดึงจํายหวินเพิ่งออกไปจริงๆ เธอทําแบบนี้เพื่อป้องกันไม่ให้ฉันหยุฝานสัมผัสตัวเขา
แต่ทว่าในความเป็นจริงนั้น ฉันหยุฝานไม่ได้วางแผนที่จะเข้าไปใกล้จํายหวินเพิ่งมากเกินไปเธอก็แค่พูดเล่นๆ
แม้ว่าเธอต้องการเข้าใกล้ จํายหวินเชิงก็ไม่ยอมให้เธอทําเช่นนั้นอยู่แล้ว
แต่ว่า เจียนอีหลิงดูเหมือนจะถือเรื่องนี้อย่างจริงจัง
คนที่ตกใจที่สุดคือจํายหวินเชิง เขาก้มหน้าลงมองไปที่เงี่ยนอีหลิง
ว่าแต่เธอ… เธอรู้ตัวไหมว่าตัวเองกําลังทําอะไรอยู่?
เจียนอีหลิงไม่ยอมปล่อยมือจํายหวินเชิง กลับกัน เธอบอกฉันหยุฝานว่า “ฉันเป็นเพื่อนหญิงของเขา”
เจียนอีหลิงไม่ต้องการยกจํายหวินเชิงให้กับคนอื่น
เธอจําได้ว่ารู้สึกยังไงเมื่อกอดจํายหวินเชิง
เธอยังจําได้ว่าเธอรู้สึกยังไงเมื่อเขาจูบเธอ
ดังนั้น เมื่อฉินหยูผ่านเข้าใกล้จํายหวินเชิง ความรู้สึกแปลกๆก็เกิดขึ้นในใจของเงี่ยนอีหลิงเสียงในหัวเธอบอกกับเธอว่า เธอไม่ต้องการให้ใครแตะต้องจํายหวินเพิ่ง
จากนั้นร่างเธอก็ไปตามเสียงในหัวของเธอ
เงี่ยนอีหลิงไม่สามารถอธิบายได้ว่าทําไมเธอถึงทําแบบนี้