เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 64

บทที่ 64: สถาบันวิจัย 5

เจี่ยนอีหลิงพูดอีกครั้งว่า “แต่ฉันสามารถมาที่นี่ได้แค่เพียงสัปดาห์ละสองครั้ง และฉันต้องเริ่มในเดือนหน้า”

เดือนนี้เธอมีเรียนพิเศษวันหยุดสุดสัปดาห์

เรียนพิเศษจะจบเดือนหน้าและเธอก็ยังไม่สามารถมาได้จนกว่าจะถึงสุดสัปดาห์

และก็เพียงวันหยุดสุดสัปดาห์เท่านั้น

“ทำไมล่ะ” ศาสตราจารย์ฉื่อถามอย่างเร่งรีบ

สุดท้ายหลังจากที่พบกับอัจฉริยะ ปกติแล้วศาสตราจารย์ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเธอจะรายงานตัวกับสถาบันและทำการวิจัยร่วมกับพวกเขาในทันที

“ฉันต้องไปโรงเรียน” เจี่ยนอีหลิงตอบ

“ไปโรงเรียนเหรอ” ศาสตราจารย์ฉื่อเพิ่มเสียงดังขึ้น “โรงเรียนไหนที่เธอไป อะไรที่เธอเรียนจากโรงเรียนมัธยม นั่นไม่สูญเปล่าไปหน่อยเหรอ…”

ศาสตราจารย์ฉื่อทนไม่ได้ หนังสือเรียนของโรงเรียนมัธยมทั่วไป…ถ้านี่ไม่ใช่การสูญเปล่า แล้วมันจะเป็นอะไรไปได้

มันไม่ดีกว่าเหรอที่จะทำการศึกษาในห้องปฏิบัติการสักอย่างสองอย่างในเวลานี้

ถ้าพวกเขาใช้เวลานี้ในการปรึกษาหารือเพื่อที่จะพัฒนายาใหม่ นั่นจะไม่ดีกว่าเหรอ

“ฉันต้องการไปโรงเรียน” เจี่ยนอีหลิงยืนยัน “เราสามารถสื่อสารทางออนไลน์ได้ในเวลาปกติและฉันก็สามารถมาได้ในวันหยุดสุดสัปดาห์นับจากเดือนหน้า ถ้าพวกคุณไม่สามารถตกลงกับเงื่อนไขนี้ได้ ฉันก็จะไม่มา”

เมื่อเจี่ยนอีหลิงพูดว่าเธอจะไม่มา ศาสตราจารย์ฉื่อก็รู้สึกกระวนกระวาย

เธอจะไม่มาได้อย่างไร เด็กความสามารถสูงแบบเธอจะไม่มาได้อย่างไร

ศาสตราจารย์ฉื่อมองไปยังเจี่ยนอีหลิงที่มีสีหน้ามั่นคง ก็รู้สึกท้อแท้และทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ

“ตกลง ตกลงตามนั้น ตกลงทำเฉพาะวันหยุดสุดสัปดาห์ก็ได้” ศาสตราจารย์ฉื่อยอมตามนั้น

เขากลัวว่าถ้าตัวเขาไม่ตกลง อัจฉริยะที่เพิ่งพบตัวคนนี้จะหนีไป

ศาสตราจารย์ฉื่อคิดอยู่ชั่วขณะ แม้ว่าเจี่ยนอีหลิงจะสามารถมาได้เพียงสองวันต่อสัปดาห์ แต่ก็ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย

วันนี้ยังถือว่าเป็นวันที่ดี

“ถ้าเธอไม่มีความต้องการอื่นอีก เรามาเซ็นสัญญากันวันนี้เลยไหม ฉันจะส่งคนให้ไปเตรียมสัญญาการว่าจ้างงานในทันที”

วิกาลยาวนานฝันยุ่งเหยิง* ดังนั้นศาสตราจารย์ฉื่อต้องการเซ็นสัญญากับเจี่ยนอีหลิงในทันที

“อาจารย์ เธอมีอายุต่ำกว่า 16 ปี เธอจะต้องหาผู้ปกครองมาเซ็นสัญญา” เฉิงอี้เตือน

“โอ ใช่” ศาสตราจารย์ฉื่อพูดคุยจนเกือบลืมไปแล้วว่ายังมีอย่างอื่นอีก

นี่เป็นครั้งแรกที่สถาบันรับสมัครคนที่มีอายุต่ำกว่า 16 ปี

หลังจากที่คิดไปชั่วขณะ ศาสตราจารฉื่อก็กล่าวกับเจี่ยนอีหลิงว่า “มีทางเลือกสองทาง หนึ่งก็คือให้เธอพาผู้ปกครองมาและขอให้ผู้ปกครองเธอเซ็นสัญญา ในกรณีที่สอง เธอลงนามในข้อตกลงพิเศษกับทางองค์กรทางการแพทย์ แม้ว่าข้อตกลงนี้ไม่มีผลทางกฏหมาย แต่ก็มีความน่าเชื่อถือในวงการแพทย์ ถ้าเธอผิดสัญญานี้ เธอก็จะไม่มีที่ให้ยืนอยู่ในวงการแพทย์อีกต่อไปในอนาคต”

กฏเกณฑ์ของสัญญานั้นเข้มงวด ไม่สำคัญว่าสัญญานั้นจะมีผลทางกฏหมายหรือไม่ ตราบใดที่คู่สัญญารับประกันสัญญานั้น ข้อตกลงความสัมพันธ์ตามสัญญาก็จะเป็นไปตามนั้น

“ลงนามในข้อตกลง” เจี่ยนอีหลิงเลือกข้อหลังโดยไม่ลังเล

“ตกลง ฉันจะขอให้แผนกกฏหมายให้ร่างข้อตกลงพิเศษให้กับเธอ มีเวลากลับมาเมื่อไหร่ ไม่ เธอไม่ต้องมาด้วยตัวเอง พวกเราจะไปหาเธอเองจะดีกว่า”

ศาสตราจารย์ฉื่อมองดูเจี่ยนอีหลิง ที่เหมือนกับเด็กหญิงตัวเล็กๆ คิดว่านี่คงไม่สะดวกสำหรับเธอที่จะวิ่งไปมาในเมื่อเธอเป็นเด็กผู้หญิง ทางที่ดีพวกเขาจะไปหาเธอจะดีกว่า

“สุดสัปดาห์นี้” เจี่ยนอีหลิงตอบ

เธอโดดเรียนเป็นเวลานานในวันนี้ และมันยากที่จะโดดเรียนอีกครั้งในสัปดาห์นี้

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ ศาสตราจารย์ฉื่อก็อดที่จะพึมพัมไม่ได้ว่า “โรงเรียนเน่าๆของเธอเอาเวลาของเธอไปถึงห้าวัน แต่เธอใช้เวลาที่นี่ได้เพียงแค่สองวันเท่านั้น”

เฉิงอี้ที่ฟังอยู่ด้านข้าง เกิดภาพลวงตาว่าอาจารย์ของเขากลายเป็นยายแก่ขี้บ่น

นางสนมเก่าเสียใจที่ราชาที่ไม่แบ่งปันความโปรดปรานมาให้เธออีก อารมณ์ประมาณนี้ใช่ไหม

————————————————————————————

วิกาลยาวนานฝันยุ่งเหยิง* หากปล่อยเวลาไว้นานเกินไป อาจเกิดอะไรขึ้นในระหว่างเวลานั้นก็ได้ บางทีก็เขียนสั้นๆว่า วิกาลยาวนาน แต่ถ้าหากเขียนว่า วิกาลยังอีกยาวนาน กลับแปลได้ว่า ยังมีเวลาเหลือให้ทำอะไรอีกเยอะ