เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 80

“เอาเชือกกระโดดให้เขา ก่อนที่เรื่องนี้จะจบ ถ้านายกระโดดเชือกได้ 5,000 ครั้ง เรื่องนี้ถือว่าเลิกแล้วต่อกัน ถ้านายทำได้ไม่ถึง ก็เอาแขนกับขามาอย่างละหนึ่งข้าง และถ้านายทำได้ไม่ถึง 3,000 ครั้ง ก็ลืมเรื่องโปรเจคใหม่ตระกูลจี้ไปได้เลย”

จี้จุ่นฟงใบหน้าซีดเผือดเมื่อเขาได้ยินประโยคสุดท้าย

ก่อนหน้านี้กลุ่มธุรกิจตระกูลจี้ทุ่มเททุกอย่างไปกับโครงการใหม่และลงทุนไปเป็นจำนวนมาก สามารถพูดได้ว่านี่เป็นการทุ่มทุนครั้งสุดท้าย

ด้วยเหตุนี้ กลุ่มธุรกิจตระกูลจี้จึงได้ประสบกับปัญหาหลายอย่างอยู่ในขณะนี้

และได้แต่หวังว่าโครงการใหม่จะคืนทุน

ถ้าโครงการใหม่ล้มเหลว พวกเขาก็จะสามารถล้มละลายได้ทุกขณะจิต

ด้วยอำนาจอิทธิพลของจ๋ายหวินเชิ่ง ไม่ยากที่จะทำให้โครงการใหม่ตระกูลจี้ดิ่งลงเหว

และเขาก็เป็นคนที่สามารถทำเรื่องประเภทนี้ได้จริงๆ

จี้หมิงตะลึงงันได้แต่จ้องไปยังจ๋ายหวินเชิ่ง

บอดี้การ์ดยื่นเชือกกระโดดให้

จี้หมิงถือเชือกกระโดดอย่างงุนงง แต่หยูซีก็กล่าวเตือนว่า “เวลาได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว จนกว่าเรื่องนี้จะจบลง”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ จี้จุ่นฟงรีบตรงเข้าไปด้านหน้าจี้หมิงและเร่งรัดเขา

“เจ้าเด็กเลว ทำไมไม่รีบกระโดดเชือก ปกติแล้วแกจะมีแรงเยอะไม่ใช่เหรอ ตอนนี้เรี่ยวแรงทั้งหมดหายไปไหน”

จี้หมิงถูกพ่อของตนเองเร่งรัด จึงค่อยฟื้นคืนสติ รู้ว่าตอนนี้เขาถูกเวลากดดัน ทั้งเพื่อตัวเขาเองและผลประโยชน์ของตระกูล เขาต้องใช้แรงทั้งหมดไปกับการกระโดดเชือก

บอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ใกล้กับจี้หมิงช่วยเขานับขณะที่จี้หมิงกระโดดเชือก

บอดี้การ์ดอีกคนได้นำเอาโทรศัพท์มือถือของตนเองออกมาให้กับจ๋ายหวินเชิ่งดูถ่ายทอดสดที่ปากทางเข้าของโรงเรียน

แน่นอนว่าในเวลาเดียวกันกับที่จ๋ายหวินเชิ่งและหยูซีมาหาจี้หมิงนั้น พวกเขาก็ส่งคนไปยังที่ประตูโรงเรียน

ในเวลานี้ คนที่นายท่านเชิ่งส่งไปก็ได้ไปถึงที่ประตูโรงเรียนแล้ว และก็เริ่มถ่ายทอดสดสถานการณ์ไปให้จ๋ายหวินเชิ่งผ่านวิดีโอ

และในเวลานั้น รถกันกระสุนคันหนึ่งก็ปรากฏตัวในวิดีโอ ตัวถังสีเข้มและมีเกราะหุ้มแข็งแรงซึ่งสะดุดตามากเมื่ออยู่ท่ามกลางแถวของรถยนต์ส่วนตัวคันเล็กๆที่เรียงกันเป็นตับ

รถยนต์คันนั้นขับไปจนถึงประตูโรงเรียนมัธยมเชิ่งหัว

ทันทีที่รถคันนั้นหยุดลง รปภ.ในเครื่องแบบก็พากันลงมาเป็นแถว

พวกเขาสวมเครื่องแบบแบบเดียวกันหมดและฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ซึ่งเห็นได้ชัดเจนว่าแตกต่างไปจากรปภ.ที่ประตูทั่วไป

จากนั้นผู้หญิงคนหนึ่งก็ออกจากรถตามมาด้วย เธอสูงสง่าน่าเกรงขาม

เสื้อกาวน์สีขาวถูกเปลี่ยนไปเป็นเสื้อกันลมสีดำ ทำให้หลัวซิ่วเอินดูเหมือนกับนายหญิงมากขึ้น

ทุกคนที่อยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนต่างพากันมีสีหน้าว่างเปล่า

ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน เกิดอะไรขึ้น

ระหว่างที่ผู้คนกำลังสับสนอยู่นั้น หลัวซิ่วเอินก็ได้ไปอยู่ตรงหน้าชายที่ถือดอกไม้แล้ว

หมัดถูกเหวี่ยงออกไป

หมัดนั้นตรงเข้าไปที่หน้าของชายคนนั้นอย่างจัง

“เชี่ยไอ้สัส มึงมาสารภาพรักกับน้องสาวกูเนี่ยมึงอายบ้างไหม มึงทำไมไม่ฉี่ราดแล้วถ่ายรูปตัวเองไว้ สัสมึงมาที่นี่มีเจตนามาทำให้พวกกูโกรธใช่ไหม”

ขณะที่หลัวซิ่วเอินพูดนั้น เธอก็เหวี่ยงหมัดตรงใส่ชายคนนั้นอีกครั้ง

คนในสถาบันวิจัยของพวกเธอนั้นจะคู่ควรกับพวกขยะสังคมพวกนี้อย่างงั้นเหรอ

ไม่รู้ตัวบ้างหรือไงว่าแกไม่คู่ควร

แล้วยังกล้ามาสารภาพรักอีกเหรอ

ไอ้บ้านนอกคนนี้เป็นใครกัน

หลัวซิ่วเอินรู้สึกรำคาญใจเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ และเมื่อเธอโกรธ เธอก็เหวี่ยงหมัดออกไปอีก

“ไปสารภาพรักกับผีเลยไป แม่งมึง ถ้าจะบอกว่ามึงเป็นคางคกคิดกินเนื้อหงส์ นายหญิงคนนี้ยังคิดว่านี่เป็นการดูถูกคางคกด้วยซ้ำไป”

หลังจากพูดจบ เธอก็ตามไปอีกหมัด

เพียงแค่โดนไปสองสามหมัดนี้ ขยะสังคมรุ่นเยาว์ที่ชื่อว่าอาฮุยก็เห็นดาวหมุนรอบตัวและเดินโซเซไปมา

หมัดของหลัวซิ่วเอินนั้นไม่ใช่เล่นๆ เธอมีมือที่ใหญ่และสามารถเอาชนะการงัดข้อกับคนทั้งสถาบัน