เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 95

大姐大 บทที่ 95: ฝ่ายนั้นหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะยอมรับ

กล้องวงจรปิดตรงบริเวณที่เป็นกุญแจไขปัญหานั้นหายไป แต่กล้องวงจรปิดที่ด้านหน้าและด้านหลังก็ยังอยู่

เจี่ยนหยุ่นเฉิงในตอนนี้ต้องการที่จะตรวจสอบกล้องวงจรปิดบริเวณใกล้เคียงกับจุดเกิดเหตุเพื่อต้องการหาจุดที่สำคัญที่อาจจะละเลย

แน่นอนว่าเจี่ยนหยุ่นเฉิงเห็นตัวของป้าโม่ปรากฏตัวอยู่ในกล้องวงจรปิดในอีกจุดหนึ่ง

ป้าโม่เป็นคนแรกที่รีบวิ่งไปยังจุดที่เกิดเหตุในเวลานั้น แต่นี่ไม่ได้เป็นเหตุบังเอิญ

เพราะว่าเจี่ยนหยุ่นเฉิงดูกล้องวงจรปิดจากสถานที่ใกล้เคียงและพบว่าป้าโม่ได้แอบรอดูไปทางบันได ที่ซึ่งเจี่ยนอีหลิงและเจี่ยนหยุ่นน่าวทะเลาะกัน

คิ้วของเจี่ยนหยุ่นเฉิงขมวดแน่น และดวงตาของเขาก็เหมือนจะมีแววมืดหม่นขึ้นไปทุกขณะ

หลังจากที่ดูวิดีโอเหล่านี้แล้ว เจี่ยนหยุ่นเฉิงก็ถามว่า

“ใครเป็นคนดูแลระบบกล้องวงจรปิด” กล้องวงจรปิดของโรงแรมเฮ่อหยุนซานนั้นเก็บไว้เป็นการเฉพาะ ดูแลเองไม่ได้เชื่อมต่อเข้ากับระบบอินเตอร์เน็ต

การที่จะขโมยหรือว่าทำลายวิดีโอนั้นมีความเป็นไปได้เพียงคนที่จัดการเรื่องนั้นในโรงแรมเท่านั้นและไม่สามารถที่จะใช้เทคโนโลยีแฮ็กเข้ามาจากระยะไกลได้

ชายหนุ่มวัยประมาณยี่สิบยืนขึ้น เขามีท่าทางละอายใจ ไม่ค่อยมีความกล้ามากนัก และค่อนข้างจะเป็นกังวลอยู่บ้างเมื่อเขาถูกเจี่ยนหยุ่นเฉิงเรียก

“อืม… ผมมีหน้าที่ดูแลวิดีโอกล้องวงจรปิดในตอนนี้ แต่ผมเพิ่งมารับงานได้เพียงหนึ่งสัปดาห์…”

“แล้วคนก่อนหน้านี้ล่ะ”คนที่เจี่ยนหยุ่นเฉิงกำลังมองหาก็คือคนดูแลก่อนหน้านั้น

ผู้จัดการตอบจากด้านข้าง “เขาได้ลาออกไปแล้ว เขาออกไปเมื่อสัปดาห์ก่อน การลาออกนั้นค่อนข้างกระทันหัน ผมได้แต่รีบเลื่อนตำแหน่งคนมาแทนที่เขา”

“ขอข้อมูลการติดต่อและที่อยู่ให้กับผม”

“ได้ทันทีเลย”

ผู้จัดการให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี และหาสิ่งที่เจี่ยนหยุ่นเฉินต้องการได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ได้ข้อมูลแล้ว เจี่ยนหยุ่นเฉิงก็รีบมอบหมายเพื่อนให้ช่วยตรวจสอบข้อมูลของคนผู้นี้อย่างรวดเร็ว

คำตอบที่ได้รับก็คือคนผู้นี้ได้ย้ายไปหลังจากที่ลาออกแล้ว ย้ายออกไปจากเมืองเหิงเหย่วน และเปลี่ยนหมายเลขติดต่อ

เพราะว่าคนผู้นี้ไม่ได้อยู่ในเมืองเหิงเหย่วนอีกต่อไป จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะหาตำแหน่งของเขาในเวลาสั้นๆ

แต่จากข้อมูลที่มีอยู่ ทำให้เจี่ยนหยุ่นเฉิงสามารถรู้ว่ามีบางคนทำการดำเนินการอยู่เบื้องหลัง “อุบัติเหตุ” นี้

###

เจี่ยนอีหลิงออกมาจากห้องหลังจากที่จบคาบสุดท้ายแล้วก็เปิดโทรศัพท์มือถือ ทั้งหมดล้วนเป็นข้อความที่ส่งมาจากผู้ช่วยของสถาบัน

จะมีคนอยู่กลุ่มหนึ่งในสถาบันวิจัยที่มีความเชี่ยวชาญในการช่วยรับมือกับธุรกรรมกับบุคคลภายนอกของสถาบัน คนภายนอกจะเรียกพวกเขาว่า “ตัวแทน” และคนภายในจะเรียกพวกเขาว่า “ผู้ช่วย”

อีกฝ่ายได้ส่งข่าวให้เธอมากมายดูเหมือนว่าจะกระวนกระวาย

เจี่ยนอีหลิงได้ส่งข้อความกลับไป [มีอะไรเหรอ]

อีกฝ่ายได้ตอบกลับภายในวินาทีนั้น [ขอบคุณที่ตอบกลับ ผมมีเคสที่นี่ ทางฝั่งนั้นหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะรับเคสนี้ไว้]

[ทำงานอย่างเป็นทางการเริ่มเดือนหน้า]

ดังนั้นเดือนนี้เธอก็จะยังไม่รับงาน

[ผมรู้ แน่นอนว่าผมไม่ได้หมายจะให้คุณทำการผ่าตัดในเดือนนี้ แต่คุณควรตรวจสอบเคสนี้ก่อนเพื่อดูว่าคุณต้องการรับงานนี้หรือเปล่า ถ้าคุณมีเจตนาที่จะรับไว้ พวกเราสามารถทำการเตรียมการไว้ก่อนได้และกำหนดเวลาผ่าตัดก็สามารถที่จะกำหนดไว้ต่างหากได้ด้วยเช่นกัน เงื่อนไขที่อีกฝ่ายเสนอมานั้นน่าประทับใจมาก และผมก็ได้ช่วยคุณประเมินแล้ว ผมคิดว่าเคสนี้ค่อนข้างยากและน่าจะช่วยเพิ่มชื่อเสียงให้คุณได้]

ตัวแทนจะทำการคัดกรองเคสต่างๆที่ถูกส่งมาให้กับสถาบัน ไม่ใช่ว่าคนไข้ทุกคนจะถูกรับไว้

มีเพียงแต่คนที่ได้รับการประเมินแล้วว่ามีค่าต่องานวิจัยหรือเป็นตัวแทนของผู้ป่วยจำนวนหนึ่งได้เท่านั้นจึงจะถูกเลือกไว้

[ทำไม]

เจี่ยนอีหลิงได้รับการประเมินความสามารถในการผ่าตัดเพิ่มเติมในเนื้อหาสัญญาของสถาบัน และความสามารถของเธอนั้นได้รับการยอมรับจากสถาบันว่าอยู่ในระดับมืออาชีพ

คำอธิบายความสามารถเหล่านี้ได้ถูกสถาบันอัพโหลดไปยังไฟล์ของเธอแล้วเช่นกัน