เนตรเซียนทะลุสมบัติ - ตอนที่ 1000 ได้รับบาดเจ็บ

หยางโปมองไปรอบๆ ไม่นานก็ตระหนักได้ว่า นี่คือห้องของเหยียนหรูหยูเขานิ่งเงียบและหันไปยิ้มให้เหยียนหรูหยู ” ผมยืมใช้สักครู่ คุณก็ไม่ต้องกังวล แป๊บเดียวเอง ”
เหยียนหรูหยูหันไปมองหน้าหยางโป หันหลังกลับและเดินออกไป
หยางโปก้มลงมองแขนตัวเอง ประกายแสงวาบผ่านตาไป มองผ่านเฝือกหนา เขาก็เห็นว่ามีรอยร้าวมากมายบนแขน และแม้แต่สถานที่หลายแห่งก็แตกหักไปหมด
หยางโปตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงมาอยู่ในโรงแรมแทนที่จะอยู่ในโรงพยาบาล
แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ใส่ใจอะไรมากไม่ได้ ประกายแสงแวบวาบผ่านตาไป ประกายแสงทะลุผ่านเฝือกให้ความชุ่มชื้นแก่แขนอย่างต่อเนื่อง !
หลังจากผ่านการต่อสู้จากครั้งก่อนมา พลังภายในร่างกายของเขาก็เหลืออยู่ไม่มากนัก แต่โชคดีที่การใช้ประกายแสงไม่จำเป็นต้องใช้พลัง แต่พลังที่สะสมไว้ในกระบี่หยกก่อนหน้านี้หลั่งไหลเข้าสู่ภายในร่างกายของเขาไม่หยุด ให้ความชุ่มชื้นแก่อาการบาดเจ็บภายในของเขา ทำให้เขาดีขึ้นอย่างรวดเร็ว
ในช่วงเวลาที่ฉินตูฟูเข้ามาและหมายที่จะสังหารนั้น หยางโปไม่มีเวลาที่จะดึงกระบี่หยกออกมาและไม่สามารถที่จะโยกย้ายและรวบรวมเป้าหมายของกระบี่จากจุดตันเถียนออกมาได้ แต่สิ่งที่เขาคาดคิดไม่ถึง ก็คือพลังของกระบี่ในร่างกายนั้นไม่คิดว่าจะทรงพลังแบบนี้ ! และช่วยชีวิตของเขาไว้ได้ในคราวเดียว
ในระหว่างที่ครุ่นคิดดู รอยร้าวบนแขนของหยางโปก็ค่อยๆหายไป ความเจ็บปวดที่แขนก็ค่อยๆ หายไป แต่ประกายแสงก็รักษาเร็วมาก แค่ชั่วครู่เดียว อาการบาดเจ็บที่แขนของเขาก็หายและดีขึ้นกว่าครึ่งแล้ว
ในขณะนั้น หยางโปก็ได้ยินเสียงดังมาจากนอกประตู เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และลุกจากเตียงช้าๆยกเท้าขึ้นเตะไปที่ประตู เหยียนหรูหยูดูเหมือนจะได้ยินเสียงเตะประตู จึงหันกลับมามอง
เมื่อเห็นว่าสีหน้าท่าทีหยางโปดูเหนื่อยล้า เธอก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “ คุณโอเคไหม ? ”
หยางโปส่ายหัว “ ไม่เป็นไร ”
“ หยางโป คุณรีบออกมาเร็วๆ ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล หลงซูโกวไม่สามารถรักษาอาการคุณได้ เมื่อคืนนี้เลยทำได้แค่เข้าเฝือกให้ ตอนนี้เรากำลังจะพาคุณไปโรงพยาบาลในเมือง ร่างกายของคุณไม่สามารถยืดเวลาอีกต่อไปได้แล้ว ” เหลียงหรงยืนอยู่ข้างนอกและพูดเสียงดังมาทางด้านนี้
หยางโปชายตามองเหยียนหรูหยู และเห็นว่าเธอมาขวางประตูไว้พอดี ขวางเหลียงหรงและคนอื่นๆไว้ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกซาบซึ้งใจ เขามองไปที่เหลียงหรง “ เหลียงหรง ขอบคุณมาก คุณให้ผมเก็บข้าวของสักครู่ ผมจะไปกับคุณเดี๋ยวนี้ ”
“ ดี คุณรีบเก็บของเร็วเข้า ” เหลียงหรงกล่าว
หยางโปเดินกลับไปที่ห้องอีกครั้ง เหยียนหรูหยูขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ” ที่นี่ไม่ใช่ห้องของคุณ ! ”
หยางโปยิ้ม “ ขอบคุณมากเมื่อตะกี้ ”.ไอลีนโนเวล.
เหยียนหรูหยู ไม่สนใจเขาเลย และไม่ยอมพูดด้วยเช่นกัน มันก็จะดูเขินๆหน่อย
หยางโปไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเอ่ยออกมาว่า “ คุณคิดว่า ฉินตูฟูได้รับบาดเจ็บ ช่วงนี้เขายังจะอยู่ที่นี่ต่ออีกไหม ? ”
เหยียนหรูหยูนิ่งเงียบ “ ฉันก็ไม่รู้จักเขาเหมือนกัน แต่ถ้าคุณเผชิญหน้ากับเขาครั้งหน้า คงตายแน่นอน ! ”
หยางโปพยักหน้าลงช้าๆอย่างไม่มีทางเลือก การขจัดภัยอันตรายให้ประชาชน ขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเอง ตอนนี้สถานการณ์มันชัดเจนมาก ถ้าเขาไม่รีบออกไปให้เร็วที่สุด บางทีอาจจะไม่สามารถออกไปได้อีก ดังนั้นเขาจึงมีอาการลังเลเล็กน้อย แล้วมองไปทางเหยียนหรูหยู “ งั้นไปพักฟื้นรักษาตัวที่โรงพยาบาลสักระยะเถอะ ! ”
เหยียนหรูหยูพยักหน้าและไม่พูดอะไรมาก
ไม่นาน หยางโปก็สั่งให้เหยียนหรูหยูช่วยเขาจัดของ จากนั้นเขาก็เดินออกจากประตูและขึ้นรถไปพร้อมกับเหลียงหรง
เมื่ออยู่กันบนรถแล้ว และเห็นว่าหยางโปหลับตาลงพักผ่อน เหลียงหรงก็แทบทนรอไม่ไหวที่จะเอ่ยถาม ” เมื่อวานคุณได้พบกับฆาตกรตัวจริงมาใช่ไหม ? ”
หยางโปพยักหน้า “ ใช่ ฆาตกรตัวจริง ”
เหลียงหรงจ้องมองหยางโป “ ขนาดคุณยังไม่สามารถเอาชนะเขาได้ เขาแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ ? ”
หยางโปเหลือบมองเหลียงหรง “ ถ้าเป็นคุณ คุณก็เป็นได้แค่อาหารที่ส่งไปตายเท่านั้น ! ”
สีหน้าเหลียงหรงถอดสีไปทันทีแต่ก็ไม่เก็บเอามาใส่ใจ เขาตรวจสอบอาการบาดเจ็บของหยางโปเมื่อวานนี้ เห็นได้ชัดว่าการต่อสู้นั้นรุนแรงมาก ในที่เกิดเหตุมีกองเลือดอยู่จำนวนมาก แต่กลับไม่ใช่ของหยางโป กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ สองฝ่ายต่อสู้ด้วยมือเปล่า จนกระดูกหัก นี่มันพละกำลังอะไรกัน ถึงได้สู้กันจนถึงระดับขั้นนี้ ?
เหลียงหรงลังเลเล็กน้อย เขามองไปทางหยางโป ” ฆาตกรเป็นคนหรือผีกันแน่ ? ทำไมถึงได้เหี้ยมโหดแบบนี้ ”
“ ฆาตกรชื่อ ฉินตูฟู รักและชอบนำคนมาทำเป็นอาหารเลือด ” หยางโปอธิบาย “ เอาล่ะ คุณก็อย่าไปสนใจให้มันมากนัก เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส คงไม่ฟื้นตัวขึ้นมาสักระยะหนึ่ง จากนี้ไป คุณจะทำยังไง ? ”
“ รายงานเบื้องบน ” เหลียงหรงกล่าว
หยางโปพยักหน้าหลับตาลงอีกครั้งและไม่พูดอะไรอีก
เวลานี้ในรถค่อนข้างที่จะเงียบ เหลียงหรงค่อนข้างที่จะสับสน เห็นๆกันอยู่ว่าคดีจบไปแล้ว
แต่ตอนนี้กลับต้องมาระบุตัวฆาตกรใหม่อีกครั้ง และยิ่งไปกว่านั้น ฆาตกรผู้นี้ก็ยังมีพละกำลังมากระดับหนึ่ง มันไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถแก้ไขได้ เขาอดที่จะลังเลใจไม่ได้ถ้าเขารายงานให้เบื้องบนทราบจริงๆ เบื้องบนจะคิดยังไง ? จะให้เขาอยู่สอบสวนคดีนี้ต่อไปหรือเปล่า ?
หยางโปผล็อยหลับไป ในช่วงที่สะลึมสะลือ รอจนเขาตื่นขึ้นมา ก็มาถึงโรงพยาบาลแล้ว
เพิ่งจะเข้ามาในห้องพักผู้ป่วย ชายชราก็โทรมา
“ เกิดอะไรขึ้น ทำไมแกถึงเข้าโรงพยาบาล ? ” ชายชราแทบทนรอที่จะเอ่ยถามไม่ได้
หยางโปไม่มีทางเลือก และไม่ได้ปิดบังไว้ “ ตอนที่ผมออกไปเดินเล่นคนเดียว เจอเข้ากับฆาตกรตัวจริง พวกเราต่อสู้กันอยู่พักหนึ่ง ต่างฝ่ายต่างก็ได้รับบาดเจ็บ ”
ชายชรารู้สึกช่วยอะไรไม่ได้ ” นั่นแค่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยหรือไง ? เห็นๆกันอยู่ว่าแกได้รับบาดเจ็บสาหัส แกอย่าพูดมาก พักฟื้นรักษาอาการบาดเจ็บดีๆ ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้แกไป
แน่ ”
“ คุณปู่ ไม่ต้องห่วง ผมยังเป็นเด็กหนุ่มอายุน้อยขนาดนี้ ฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้เร็วมาก
สิบวันครึ่งเดือนก็หายดีแล้ว ปู่สบายใจได้ เรื่องนี้ก็อย่าไปบอกคนอื่น ช่วยผมเก็บเป็นความลับหน่อยนะ ” หยางโปกล่าว
ผู้เฒ่าชุยถือโทรศัพท์และไม่พูดอะไรไปซักพัก “ แกเป็นเด็กดี ”
“ คุณปู่ อย่าเสียใจไป มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไร ปู่วางใจได้ ” หยางโปกล่าว
ผู้เฒ่าชุยยังคงสั่งกำชับไปอีกรอบ จากนั้นถึงได้วางหูไป
หยางโปอยู่ในโรงพยาบาลได้รับการปฏิบัติที่ดีมาก นอนเตียงเดียว มีพนักงานสาวแสนสวยสองคนที่ถ่ายทำภาพยนตร์ส่งมาดูแลอยู่เป็นเพื่อน แพทย์เจ้าของไข้ก็ไม่ได้ปิดบัง “ แขนทั้งสองข้างมีรอยร้าว มีรอยร้าวหนึ่งภายในร่างกายตรงม้าม อาการสาหัสมาก จำเป็นต้องผ่าตัดทันที ”
หยางโปตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “ ไม่ใช่มั้ง อาการบาดเจ็บนิดเดียวเอง ยังต้องรับการผ่าตัดอะไรอีก ? ”
“ ฟังคุณหรือฟังผมดี ? คุณเป็นหมอ หรือผมเป็นหมอกันแน่ ? ” หมอตำหนิออกมาตามตรง
หยางโปเหลือบมองออกไปข้างนอก “ ตอนนี้ก็ทุ่มกว่าแล้ว ผมเหนื่อยมาทั้งวัน ถ้าวันนี้ทำการผ่าตัด ผมกลัวว่าจะรับไม่ไหว เปลี่ยนเป็นพรุ่งนี้ได้ไหม ”
แพทย์เจ้าของไข้เป็นชายวัยกลางคนอายุสี่สิบกว่าคนหนึ่ง เขาจ้องมองหยางโปขึ้นลงอย่างพินิจพิเคราะห์ ด้วยสีหน้าแปลกใจ “ คุณอายุน้อยแบบนี้ ทำไมถึงไม่กลัวตาย ? คุณรู้ไว้เลยนะ ถ้าเลื่อนออกไปอีกแค่คืนเดียว ชีวิตก็จะตกอยู่ในอันตราย ! ”
“ หมอไม่ต้องห่วง ผมจะรับผิดชอบเอง ! ” หยางโปกล่าว