เนตรเซียนทะลุสมบัติ - ตอนที่ 926 คุณทำใช่ไหม

ตอนที่ 926 คุณทำใช่ไหม
หยางโปเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย เขารู้สึกว่าค่อนข้างคุ้นตา หลังจากครุ่นคิดอยู่ครุ่นหนึ่ง ก็นึกถึงตัวตนของอีกฝ่ายออก อีกฝ่ายน่าจะเป็นนักแสดงสาวตัวรองที่แสดงในซีรีย์ที่ฉายทางโทรทัศน์ที่โด่งดังอยู่ในช่วงนี้ ถ้านับกันแล้วก็น่าจะเป็นนักแสดงสาวหมายเลขสองได้เลย
หยางโปสังเกตอย่างพินิจพิเคราะห์ รูปร่างดีมาก สิ่งที่สำคัญที่สุดคือผิวของอีกฝ่ายดีมาก
เชิญหญิงสาวคนนี้มาได้ หลูตงซิงคงต้องจ่ายเงินไปไม่น้อยเลยทีเดียว ถึงแม้จะไม่สนใจ
แต่ก็จะฟุ้งเฟืองแบบนี้ไม่ได้
หยางโปพยักหน้าให้ อีกฝ่ายจึงยิ้มและถือโอกาสเดินลงมาในบ่อน้ำพุร้อน
“ คุณแซ่อะไรคะ ? ” ดาราสาวถาม
“ ผมแซ่หยาง ” หยางโปตอบกลับ เขามองหน้าอีกฝ่าย “ ผมควรจะเรียกคุณว่ายังไงดี ? ”
“ คุณเรียกฉันว่าซีจวินก็ได้ ” ดาราสาวตอบ
หยางโปพยักหน้า ” เป็นคนที่ไหนเหรอ ? ”
“ ฉันเป็นคนหยูหาง ” นักแสดงสาวตอบ
“ อ้อ ? หยูหาง เป็นสถานที่ที่ดีเลย ” หยางโปพูด เขาค่อนข้างสับสนกับที่หลูตงซิงเพิ่งบอกมา
พรุ่งนี้จะไปที่หยูหาง แต่ตอนนี้กลับพาคนหยูหางเข้ามา หรือว่าอยากจะพาเธอไปที่นั่นด้วย ?
เมื่อซีจวินเห็นหยางโปเงียบไปก็ยิ้มจางๆและพูดขึ้นว่า ” คุณหยางต้องมีความทรงจำดีๆต่อหยูหางแน่เลยใช่ไหม ? ”
หยางโปส่ายหน้า ” ก็ไม่ถือว่าใช่ แค่นึกถึงเรื่องบางอย่างน่ะ ”
“ ผมเคยดูซีรีย์ที่คุณแสดง ดูไปสองตอนแล้ว ” จู่ๆหยางโปก็เปลี่ยนเรื่องคุยทันที
ซีจวินเม้มปากยิ้ม “ หลายคนต่างก็เคยดูซีรีส์ที่ฉันแสดง ”
” ผมเปิดบริษัทสื่อบันเทิงหนึ่งอยู่ที่เมืองหลวง แต่มอบหมายการบริหารจัดการงานให้คนอื่นดูแลเป็นหลัก ดังนั้น ผมเลยยังคงสนใจวงการบันเทิงอยู่พอสมควร ” หยางโปกล่าวต่อ
“ บริษัทสื่อบันเทิงไหน คุณบอกมาสิ ดูสิว่าฉันพอจะรู้จักไหม ” ซีจวินถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ จินหลิงชุน ” หยางโปตอบ
ซีจวินสังเกตหยางโปอย่างพินิจ ” บริษัทนี้ฉันเคยได้ยินอยู่ ดูเหมือนจะเพิ่งก่อตั้งขึ้นได้ไม่นาน
ได้ยินว่าเถ้าแก่ของพวกเขามีภูมิหลังและมีอำนาจมากด้วยเช่นเดียวกัน ”
หยางโปหัวเราะ มองแววตาที่ไม่ไว้วางใจของอีกฝ่ายออก แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ “ คุณไม่เชื่อเหรอ ? ”
ซีจวินส่ายหน้า “ แค่รู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อเกินไป ทำไมบริษัทที่มีภูมิหลังแบบนี้ถึงได้มีเถ้าแก่ที่ยังอายุน้อยขนาดนี้ ? ”
หยางโปเปล่งเสียงหัวเราะ เขามองสังเกตดูอีกฝ่าย “ อันที่จริงแล้ว ด้วยคุณสมบัติที่มีอยู่ของคุณ ถ้าไม่มีโอกาสพิเศษแล้วละก็ เกรงว่าทั้งชีวิตนี้อาจจะไม่มีหวังที่จะพัฒนาไปต่อได้อีก ”
ซีจวินดูเหมือนจะฟังความหมายที่หยางโปเอ่ยถึงออก เธอค่อยขยับเข้าไปใกล้อีกเล็กน้อย
” อ้อ ? ถ้าอย่างนั้นคุณหยางพอจะมีวิธีสอนฉันได้ไหม ? ”
หยางโปส่ายหน้า “ ผมไม่มีวิธีสอนคุณหรอก คุณก็อย่าได้คิดมาก ”
ซีจวินจ้องมองหยางโปด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความเสียใจ เธออยากจะกลายเป็นนักแสดงหญิงแถวหน้า แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่สามารถจะทำมันได้โดยอาศัยความขยัน แต่ยังต้องการความช่วยเหลือจากคนที่มีอำนาจและชื่อเสียง เมื่อสักครู่ตอนที่ยางโปเอ่ยคำนั้นออกมา ทำเอาเธอรู้สึกใจเต้นแรงมาก คิดว่ามันอาจเป็นโอกาสของตัวเธอเองที่มาถึงแล้วก็เป็นได้ !
ถึงแม้จะมีความรู้สึกลังเลอยู่บ้าง แต่เธอก็ยังพยายามแสดงทีท่ายอมรับ เธอถึงขั้นที่คิดว่าจะหาทางลัดเพื่อให้ตัวเองบรรลุตามเป้าหมายที่ตัวเองคาดหวังไว้ ยังไงซะคนหนุ่มสาวอย่างหยางโป
ก็ยังดีกว่าชายชราพวกนั้นมาก
เธอจ้องหยางโปตาไม่กระพริบ ” คุณคงไม่โกหกฉันหรอกใช่ไหม ? ”
“ ผมจะโกหกคุณไปเพื่ออะไร ? ” หยางโปยิ้มพร้อมกับพูด
“ คุณคิดที่จะหลอกเอาเงินและหลอกให้ฉันเสียตัว ! ” ซีจวินเอ่ยออกมาด้วยความหวาดระแวง
หยางโปหัวเราะฮ่าๆเสียงดัง “ กดนาฬิกาของคุณดูสิ ชั่วโมงล่ะเท่าไหร่ ? ”
ซีจวินเกิดอาการลังเลอยู่ครู่หนึ่งโดยที่ไม่พูดอะไร ค่าบริการของที่นี่สูงมาก นอกจากนี้ ห้องวีไอพีนี้ของหยางโป ราคาอย่างต่ำก็แสนหยวน มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย ถ้าคิดที่จะเข้ามารีสอร์ทแห่งนี้ โดยที่ไม่มีฐานะที่มั่นคง
ซีจวินตอบสนองกลับอย่างเร็ว ใบหน้าแดงระรื่นขึ้นเล็กน้อย
หยางโปหัวเราะออกมา “ ไม่มีอะไรมาก คุณอย่าเข้าใจผิด ผมก็แค่อยากจะคุยกับคุณเท่านั้น
ผมอยากทำความเข้าใจกับวงการบันเทิงสักหน่อย ยังไงซะผมก็ถือว่าเป็นเถ้าแก่คนหนึ่งที่จำเป็นต้องเรียนรู้ให้เยอะขึ้น ”
ซีจวินจ้องมองหยางโปด้วยความสงสัย ในระหว่างที่สงสัยอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังเข้ามาทางด้านหลัง เธอจึงหันกลับไปมอง เมื่อเห็นผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามาและชายที่เดินตามเข้ามานั้น เธอก็จำได้ว่าเป็นลูกค้าที่มาที่นี่บ่อยๆ นักธุรกิจผู้มั่งคั่งของเมืองจินหลิงนั้นเอง
หลูตงซิง จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็เดินเข้ามาใหม่อีกครั้ง เมื่อเห็นว่าซีจวินอยู่ห่างจาก
หยางโป ก็อดที่จะอารมณ์เสียไม่ได้ ” คุณซีจวิน ผมสั่งไว้ว่ายังไง ”
ซีจวินตกใจผงะ รีบลุกขึ้นทันที ” ขอโทษค่ะคุณหลู ! ”
หยางโปค่อนข้างแปลกใจ เขาจึงอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมอง ไม่รู้ว่าหลูตงซิงสั่งอะไรไว้กันแน่
ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหลูตงซิงรีบเอื้อมมือเรียวยาวมาลูบหลังของเขา ” คุณหลูใจเย็นๆ ซีจวินมาที่นี่เป็นครั้งแรก คุณทำให้เธอตกใจกลัวมากแล้ว ครั้งต่อไปเธอคงไม่มีทางมาที่นี่อีกแน่ๆ ”
หลูตงซิงส่งเสียงฮึดฮัดไม่พอใจ “ ผมไม่สนอะไรมากหรอก ผมจ่ายเงินไป แล้วได้บริการแบบนี้มาเหรอ หรือว่าผมจ่ายเงินซื้ออาหารให้หมาอย่างงั้นเหรอ ? ”
นี่เป็นครั้งแรกที่หยางโปเห็นหลูตงซิงโมโหเดือดดาลแบบนี้ เหมือนกับว่าเขากำลังตำหนิผู้ใต้บังคับบัญชาอยู่ อานุภาพประดุจอัสนีบาตฟาดเปรี้ยงๆ ทำเอาคนสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่
อึมครึม
หยางโปยิ้มจางๆ “ จัดการธุระเรียบร้อยแล้วเหรอ ? ”
หลูตงซิง พยักหน้า “ จัดการแล้ว ขอโทษด้วยจริงๆ ครั้งหน้าฉันจะหาคนที่เก่งและชำนาญงานกว่านี้มาให้ ”
หยางโปโบกมือ “ คุณคิดว่าหาที่เก่งและชำนาญงานแล้ว ผมจะชอบมันเหรอ ? ”
หลูตงซิงหัวเราะออกมา “ เรื่องนี้ก็จริงอยู่ ”
เขาโบกมือขึ้น “ เอาล่ะ เข้ามาใกล้ๆหน่อย แล้วช่วยคุณหยางนวดตัว เขาไม่ได้กินคุณซะหน่อย
คุณจะหลบไปไกลขนาดนั้นทำไม ? ต่อให้กินคุณ คุณก็ต้องหาเงินได้มากมาย เขาเปิดบริษัทสื่อบันเทิง ถึงแม้บริษัทไม่ได้ใหญ่โตมากนัก แต่เขามีเงินเยอะนะ ต่อให้เอาเงินฟาด มันก็สามารถทำให้คุณกลายเป็นดาราดังอันดับหนึ่งได้เลย ! ”
หยางโปส่ายหน้า “ คุณนี่มันจริงๆเลย ผมคิดว่าแต่ก่อนคุณไม่ได้ใช้เงินฟาดคนแบบนี้เลยนะ
เอาเงินมาฟาดคนมันซะใจมากใช่ไหม ? ”
“ ตอนนี้ต่อให้ฉันเอาเงินฟาดหัว ก็ทำไม่สำเร็จ ! ” หลูตงซิงกล่าว
หยางโปส่ายหัว “ ไม่ต้องกังวลไป เดี๋ยวผมจะลองดู มันน่าจะใช้ได้ ”
ต่อมา ก็มีผู้หญิงอีกคนเข้ามาจากการแนะนำของคนกลาง บรรยากาศเลยดูสนุกน้อยลงมาก
แต่หยางโปกลับรู้สึกเซ็งและเบื่อหน่ายเอามากๆ
จากนั้นพวกเขาก็ไปนวดตัวอีกครั้ง อาบน้ำ และรอจนลู่เจียเฟยออกมา จากนั้นก็ออกไปจากที่นั่น
ลู่เจียเฟยดูตื่นเต้นมาก “ ที่นี่สบายมากจริงๆ เมื่อไหร่พวกเราจะมากันอีก ? ”
หยางโปมองเขาขึ้นและลง “ คุณถือว่าสบายแล้ว คุณอ่านบิลดูแล้วหรือยัง เถ้าแก่หลูถึงกับกระอักเลือดเลยทีเดียว ”
ลู่เจียเฟยยิ้มเหยเก “ ที่นี่ดีจริงๆ ”
หยางโปนั่งรถตัวเองและโบกมือให้หลูตงซิง พวกเขาตกลงที่จะออกเดินทางกันเร็วหน่อย
และจะไปหยูหางกันในคืนนี้ แต่เขาต้องไปหา ฮัวชิงหยุนที่มหาลัยก่อน ขณะที่ทางด้านหลูตงซิง
ก็กำลังกลับไปเตรียมตัวที่บริษัท
ไม่นาน รถของหยางโปก็มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน จากนั้นเขาก็โทรหาฮัวชิงหยุน ฮัวชิงหยุนก็เดินออกมาหา
ฮัวชิงหยุนเข้าไปนั่งในรถ ” ทำไมนายถึงมาที่นี่ในเวลานี้ ? ”
“ พรุ่งนี้ยังมีเรียนอีกเหรอ ? ” หยางโปถาม
ฮัวชิงหยุชายตามองมา ” แน่นอน พรุ่งนี้มีเรียนอยู่ ทำไมนายมีธุระเหรอ ? ”
“ ผมว่าจะไปที่หยูหางหน่อยน่ะ คุณอยากตามไปกับผมด้วยไม่ใช่เหรอ ? ก็เลยมาถามคุณดูน่ะ ” หยางโปพูด
ฮัวชิงหยุนลังเลเล็กน้อยแต่ก็ตอบตกลง “ อืม ”
พอพูดจบ เธอก็เงยหน้าขึ้นมองหยางโป ” เมื่อคืนหลิวหมิงหยุนถูกกระทืบ ใช่คุณทำหรือเปล่า ? ”